11. Een leuk jurkje

174 7 0
                                    

'Maar wat is het plan?' vroeg ik toen we naar een soort hut waren gelopen waar Jane en Alec woonden. Het was een soort boomhut, het zat hoog in de bomen en het was een vierkant gemaakt van hout maar van binnen was het heel mooi ingericht, waarschijnlijk door Jane, het was modern maar ook authentiek. Er stond een tafel in het midden van de hut en een paar stoelen erom heen, en zoals ik al dacht stond er geen bed, die hadden ze ook niet nodig er waren wel heel veel boeken in een hele grote kast zoals in ons eigen huis in Forks.

'Het plan is dat jullie gewoon doen en weer terug gaan naar Aro en zegt dat je het aanbod aanneemt.' Zei Jane

'En daarna?' vroeg ik

'Na een paar weken moeten jullie gaan jagen en dan komen jullie weer en vertellen wij wat we dan hebben bedacht. Daarna moeten we beginnen met ons plan, we willen niet dat jullie hier lang in betrokken zijn.' Zei Alec

'Oké daar kan ik me wel in vinden wat vind jij Edward?' hij keek me moeilijk aan.

'Maar wat gebeurd er daarna? Nemen jullie het over? En hoe kunnen we weten dat jullie niet erger worden dan Aro?'

'Goede vraag, daar zaten wij ook nog over na te denken, we willen niet dat we even erg of erger worden dan Aro dus dachten we dat we de macht gaan verdelen over de continenten. In America geven we iemand de leiding en wij hebben dan hier de leiding.'

'Maar misschien krijgen jullie dan wel ruzie en dan is het America tegen de rest van de wereld.'

'Daarom willen we het onderverdelen in 3 of 4 delen. Bijvoorbeeld dan hebben wij Europa en Africa iemand anders Rusland en wat daar naast ligt en dan heeft weer iemand anders America zo iets.'

'Dat vind ik wel een goed idee, maar daar moeten we nog maar niet overna denken. We hebben andere problemen, als Aro Edwards gedachten wilt lezen dan wat?'

'Dan bescherm je zijn gedachten.'

'En wat moet ik dan zeggen?'

'Dat je niet wilt dat Aro dingen weet over onze intieme dingen. Dat heb je altijd al een beetje privé willen houden.' zei Edward.

'Dan is dat opgelost maar over iets van 3 weken komen we dus denk je dat je dan al een plan klaar hebt?'

'Nou we hebben dag en nacht dus ik hoop het wel' zei Jane 'maar voor het geval dat moeten we een teken geven dat jullie even naar een ander bos moeten of dat jullie nog even moeten wachten.'

'En we moeten een teken hebben als we hierheen komen maar met bewakers die met ons mee gaan.' Zei Edward.

'Ze weten toch niet hoe wij jagen of wel?' vroeg ik en toen Edward knikte dat dat niet het geval was ging ik verder 'Dan hoeven we bijvoorbeeld alleen maar een vogel na te doen, en dan kunnen we zeggen dat we daarmee kunnen horen of ruiken dat er dan geen of dat er wel dieren zijn.' Ik liet een fluitje horen 'Is dat goed?'

'Prima.' Zeiden Alec en Jane tegelijk.

Kort daarna voelde ik mensen mijn schild binnen lopen, ik waarschuwde de anderen, ik en Edward gingen door de bomen eerst een dwaal spoor zetten zodat ze ons zouden horen. Daarna gingen we recht op hun af. Het was Demetri met een andere wacht, een vrouw.

'Is er een probleem Demetri?' vroeg Edward terwijl hij een arm om mijn middel legde.

'We kwamen kijken waarom het zo lang duurde.'

'We kunnen maar weinig grote dieren vinden dus duurt het iets langer.'

'Dat klinkt logies, maar komen jullie weer mee?'

'Tuurlijk, maar mag ik vragen wie deze jonge vrouw is? Heb ik haar ooit al eens ontmoet?'

'Nee je kent haar nog niet, dit is Lucinda. Ze heeft een heel bijzondere gave.' Demetri zei het wel heel erg complimenteus en ik zag in zijn ogen dat hij trost is op haar, hij is verliefd op haar. En zo te zien is zij ook verliefd op hem. Wat leuk voor hem. Ze had lange zwarte haren en een beetje spleet ogen die haar zo mogelijk nog mooier maakte, ze zag er een beetje uit als een chinees of een japanner, ik kon niet precies zien waar ze vandaan kwam, maar ze was heel mooi.

De VolturiWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu