De Volturi

18. Demetri is een badass

Ik staar voor me uit, er ligt een boek op mijn schoot maar ik heb nog geen woord gelezen. We zitten in de gemeenschappelijke ruimte met Aro, Caius en Marcus. Ze zitten op hun troon en wachten op hun bezoek. Er komt een vampier uit de amazone vandaag dus daarom zitten we hier. Mijn gedachten gaan alle kanten op. Wie moet ik vertrouwen naast mijn familie? Moet ik ze het zelf op laten lossen en gewoon naar huis gaan? Ik blijf naar het boek voor me staren terwijl ik nadenk, ik voel Edward naast me zijn armen om me heen slaan. 'Denk niet zoveel..' fluistert hij in mijn oor. Ik zucht en kijk naar Aro die ons geen blik waardig gunt terwijl hij zit te lezen. Het is echt onmogenlijk dat hij nog boeken heeft om te lezen.. De deur gaat open en ik zie Huilen naar binnen lopen en ik krijg een vreemd voorgevoel.

'Hallo Huilen, hoe gaat het met je?' vraagt Aro vriendelijk.

'Goed, dank u voor het vragen.' zegt ze met haar sterke accent.

'Wat is je informatie over Nahuel?' vraagt Aro, ik ga wat rechter zitten. Huilen kijkt even naar mij en zucht dan naar de grond kijkend.

'Hij is ziek geworden door slecht bloed, het was al minstens een jaar oud, en uit het lichaam gehaald toen het mens doodging een jaar geleden.'

'En nu?' vraagt Aro, verward.

'We weten niet wat we moeten doen. Het lijkt een soort mensen griepje, dus we hebben hem ingestopt en gezorgd dat hij goed bloed krijgt, maar verder kunnen we niks doen.' Ik frons mijn wenkbrauwen.

'Renesmee heeft dat ook gehad ooit, ze is er even ziek van geweest maar toen ging het weer perfect.' antwoord ik.

'Bella wat bedoel je?' vraagt Huilen, ik zie dat ze echt bezorgd is om Nahuel.

'Het is gewoon een griepje, gaat wel weer over.' zeg ik rustig.

'Dus Renesmee is ziek geweest en dat heb je ons niet verteld.' vraagt Aro boos, ik kijk hem aan.

'Ja, het was maar een griepje.. Ieder mens krijgt wel eens griep Aro het was niets ernstig.'

'Je had het moeten melden!' roept hij, iedereen wordt doodstil. Ik kijk hem aan met mijn wenkbrauwen opgetrokken. 'Waardoor was ze ziek?' vraagt hij dat weer rustig.

'Door bedorven voedsel, niets ernstig zoals ik al zei.' zeg ik nu ook een beetje boos.

'Het kon iets ernstigs zijn! Het had een ziekte kunnen zijn die ons allemaal kon doden!' Iedereen in de zaal hapt naar adem.

'Doe eens even normaal Aro, we zijn vampiers, we worden niet ziek! Je overdrijft zodat ik bang wordt...' Edward kijkt me geamuseerd aan.

'Ik overdrijf niet! Straks werd ze gek en vermoorde ons allemaal!'

'En mag ik vragen waarom ze dat zou doen?'

'Om de macht te krijgen!'

'Dit is te belachelijk voor woorden. Nessie zou dat niet willen!'

'Renesmee misschien niet, maar jullie wel!' roept hij uit. Iedereen kijkt Aro aan, en hij beseft dat hij iets heeft gezegd wat hij niet hoorde te zeggen.

'Dat is de echte reden dat wij hier zijn of niet?' vraagt Edward. Aro is helemaal stil, het is nog nooit gebeurd dat Aro zoiets heeft gedaan.

'Dat is heel goed om te weten.' zeg ik.

'Ik..' Aro komt niet uit zijn woorden..

'We vertrekken, en wel nu.' zegt Edward. Ik kijk hem aan en knik, we draaien ons om om weg te lopen maar worden tegen gehouden door de wachters.

'Nee, jullie gaan nergens heen!' roept Aro.

'En wie bepaalt dat?' vraag ik terwijl ik probeer rustig te blijven..