De Volturi

13. Het vreselijk vervelde geluid

'Ok dus wat heeft Jane gezegd?' vroeg ik om het nog even duidelijk te maken.

'Jane zei: ik wil dat je doet alsof je hem beschermd. Ze had het over jou. En ze wilt dat wij nog wat langer blijven om jullie te helpen. Dan laten we Amun en Kebi alvast naar huis gaan en dan weet ze het nog niet.'

'Ok. Dus jullie blijven hier?'

'Ja, maar verder weten we ook niks meer.' We zaten even in stilte te denken aan het plan van Jane. Ik vond het nog wel gaan als alleen Edward en ik in het complot zaten maar nu zitten ook onze vrienden erbij, dat gaat me wel iets te ver. Ze hadden er zelf voor gekozen maar ik kon proberen ze over te halen om met Amun en Kebi naar huis te gaan maar voor mij zou het wel lekker zijn om een paar vrienden te hebben hier in dit hol.

'Maar is er hier nog wat leuks gebeurd? Of is het hier een dode boel?' vroeg Benjamin.

'Het is nogal dood hier, ze verstenen het is alleen leuk als er bezoek komt. Maar dan heb ik niet veel zin om te kijken, niet dat dat al eens is gebeurd.' Ik had gehoopt dat er meer te doen was hier, maar waarschijnlijk is alles wat ze hier doen boeken lezen en als je een partner had dan kon je daar wat mee doen. Waarschijnlijk hadden de vampiers hier nog meer boeken gelezen dan ik, Carlisle, Alice, Jasper en Edward bij elkaar. We bleven maar kletsen over wat er allemaal was gebeurd in de afgelopen jaren en dat duurde de hele nacht. De volgende ochtend kwam iemand van de wacht ons halen en ik was die naam nu al vergeten en we waren niet eens halverwege, we moesten naar de grote zaal komen omdat er weer bezoek kwam, Aro had ons nu maar een half uur van tevoren laten halen omdat we nu wisten wat we moesten doen. De vampier die met ons meeliep had niet verteld waar het bezoek voor kwam maar mijn gedachten gingen alle kanten op, misschien wilde een vampier dood of misschien kwam hij een overtreding melden of het kon ook zijn dat de vampier gewoon met Aro wilde praten over een paar dingen, misschien werd er wel iemand veranderd in een vampier of nog meer andere dingen. Ik wilde het weten en ik werd er helemaal gek van dat we niet meer uitleg kregen. We kwamen aan bij de grote zaal en alle vampiers waren er al klaar voor, iedereen stond in de kamer alsof het hun niks kon schelen en de wachters zonder speciale gaven stonden achter de deur klaar om binnen te stormen als er iets gebeurde. We liepen naar Aro toe achter de vampier aan die met ons mee was gekomen.

'Dankje, dat was alles. Bella en Edward jullie zijn gekomen.' Zei hij als een heel blij klein kind, ik kon er niks anders van maken dan dat, hij deed me elke keer denken aan een klein kind die een kadotje krijgt.

'Natuurlijk Aro, ik zou het eerste bezoek niet willen missen.' De vampier die ons bracht, ik haat het dat ik zijn naam niet meer weet, had gezegd dat er vandaag drie vampiers kwamen.

'Jullie weten wat jullie moeten doen?'

'Ja, we moesten ten alle tijden blijven staan en ik moet jou beschermen met mijn gave, dat was het toch zo'n beetje?' zei ik sarcastisch, hij had het ons de vorige dag wel duizend keer laten zeggen zodat we het niet vergaten maar ik moest hem gewoon irriteren anders was er niks leuks te doen.

'Precies.' Zei Aro een beetje minder blij dan net.

'Dan gaan we maar klaar staan.' Zei Edward om ervoor te zorgen dat ik Aro niet nog meer ging irriteren. Ik luisterde even goed, ik voelde namelijk lichte trilling in mijn schild. Ik keek naar Renate die een beetje onrustig was maar er zelf niks van leek te merken. Ik liep naar Aro toe die bij de tafel stond waar boeken op lagen waar een mens door geplet kon worden maar die tilde Aro heel makkelijk op.

'Aro mag dat geluid uit?' vroeg ik gewoon heel normaal.

'Heb je er nu al last van Bella?'

'Nee, maar Renate wel' ik keek even naar Renate die een soort van stond te hupsen 'dus mag het uit?'