NEW MEMBER

🎶3

İyi okumalar! Yorum yapmayı ve oy atmayı unutmayın lütfen. Sizleri seviyorum.🖤

-----

"Chayoung,hadi kalk kızım bugün de görüşmen yok muydu senin? Kahvaltılı hazır, işe giderken bırakırım seni.Hem sen bana dünün nasıl geçtiğini anlatmadın.Gelir gelmez odana kapandın merak-"

"Anne!Yeter artık!"

Yatağımda arkamı dönüp oturur hale geldiğimde annemin bakışları sevinçten endişeye dönüşmüştü, eminim.

Çünkü dün gece 1 saniye bile susmadan ağlamıştım.

Gözlerimin halini tahmin edebiliyordum.

"Lütfen beni yalnız bırak.Bağırdığım için özür dilerim.Ama lütfen yalnız bırak beni."

Annem daha fazla üzülmemi istemediğinden kafasını salladı.

"Tamam.Ama biliyorsun.Benimle her şeyini konuşabilirsin."

Kapıyı yavaşça kapatıp gitti.

Bense yastığıma daha fazla gömülüp ağlamaya devam ettim.
Dün ki  olanlar yüzünden böyleydim.Bütün hayallerimin 10 dakikada yıkılması üzmüştü beni.
Kalbim öyle kırıktı ki.

Zaten bugün şirketi arayıp yapamayacağımı söyleyecektim.
Benden bu kadar nefret etmelerini anlamamıştım.
Oysa onları nasıl hayal ediyordum?

Bana öyle bakmaları bile bir sebepti yapamayacağımın.
Belki çabuk pes etmiştim.
Ama onların beni hep üzeceğini  bir nevi anladığımdan böyle yapıyordum.
İçimden bir ses te anneme anlatmam gerektiğini söylüyor,onu dinlersem doğru yola ulaşacağımı fısıldıyordu.

Bende onu dinleyip yataktan kalktım.
Ağlamaktan ve uykusuzluktan o kadar halsizdim ki banyoya zor yürüdüm.
Dün ki beyaz elbiseyle uyumuştum.
İç çamaşırlarımla birlikte elbiseyi de çıkartıp ılık suyun altına girdim.

Gözlerimi kapatıp duvara yaslandım.Ağlamak istemiyordum artık.Bu yüzden kendimi başka şeyler düşünmeye itip ağlamadan banyomu bitirdim.
Havlumu sarılıp odama girdim.

Altıma eşofmanımı üstüne de düz kısa kollu tişörtümü geçirip saçımı taramayı  es geçip odamdan çıktım.

Annem mutfakta masada oturmuştu ama yemek yemek yerine bir şeyler düşünüyordu.

Benim geldiğimi bile yeni farketti.

İlerleyip sandalyeye oturdum.

Tabağıma kahvaltılık doldurmaya başladığımda annem gülüp benim gibi yemeye başladı.
Kahvaltı bitene kadar konuşmadık.

Ben doyduğumda annemi biraz beklemeye başladım.
Annemin iş saati çoktan geçmişti.
Galiba izin almıştı.

Fedakarlıkları gün geçtikçe artıyordu ve ben kendimi suçlu hissediyordum.

O da bitirdiğinde birlikte masayı toplamaya başladık.Bana gidip oturmamı söylese de onu dinlemedim ve birlikte topladık.

Salona geçti bende arkasından gidip yanına oturdum.
Saçımı okşamaya başlamasıyla dayanamayıp ağlamaya başladım.Kötü şeyler olduğunu anlamıştı.Bedenimi kendine çekip, göğsüne yasladı kafamı.Bende ona sarılıp ağlamaya devam ettim.

10 dakika kadar sonra artık ağlamam kesilip iç çekmeye dönüştü.
Kafamı kaldırdım.
Annem de benimle birlikte ağlamıştı.
Kendimi geri çekip anlatmaya başladım.Anlatmayı bitirdiğimde annem düşünceli bir şekilde bana bakıyordu.