NEW MEMBER

🎶9

İki sene sonra bu hikayeye  yazmak da varmış...

Gerçekten bu kadar uzun süre olduğunu bilmiyordum zaman hızlı akıyor.

Yine de buradayım ve sizinleyim toparlanmaya çalışıyorum sık sık olmasa da ara vermeden yazmaya çalışacağım.

Beğenmeniz dileğimle.İyi okumalar. Sizleri seviyorum! 🖤🖤

Yorum ve oylarınızı bekliyorum! :))

---

"Geldi mi giysiler?" dedim salona girerken.
Suho ona sorduğumu anlamıştı.
Kafasını hayır anlamında salladı.

1 haftadır comebackle geçiyordu.
Mekan değişimi makyaj giysi dans ve devamı beni öyle yormuştu ki ara verdiğimiz bu 2 gündür yataktan çıkmıyordum.
Üyeler alışkındı ama ben alışma sürecindeydim.

Onlarda çok mutluydu bu halimden. Beni evde ortalıkta  görmeyince hakkımda konuşma yapıyorlardı.

Dün gece aklıma gelince Suhoyu unutup her şey gözümün önünden geçti.

Dün gece tuvalete kalktığımda Lay ve Kyungsoonun konuştuğunu duymuştum.
Kyungsooyu ilk kez konuşurken duyduğumdan şaşırmıştım.

Salon duvarına yaslanıp dinlemiştim.

"Ne kadar çok yorulursa yorulsun hala pes etmedi." demişti Kyungsoo oflayarak.
"Elbet bir gün hayranların onu istememesi bizim onu istemememiz onu kıracak. Vazgeçmeye itecek. Bize alışamaz. Bize uyum sağlayamayacak.
Bize yakışmadığını tüm hayranlar belirtmiş. Onu seven hayran sayısı 10'u geçmez." demişti Lay kendinden emin bir sesle.

Duvara yaslanan bedenimi çekip hızla tuvalete koşmuştum.
Her söyledikleri canımı yakıyordu belki ama bu biraz ağır olmuştu. Hele ki Lay'den duymak beni daha çok şaşırmıştı.Tuvalete girer girmez derin bir nefes aldım. Klozetin kapağını kapatıp oturdum ve telefonumu açıp tanışma için yapılan konferansı açtım. Yorumlara gidip okumaya başladım.
Haklıydı.Neredeyse kendimden nefret edecektim yorumlara kanarak.

Öyle üzüldüm ki daha fazla okuyamamıştım.

Hızla odama gidip yatağa yattığım gibi ağlamıştım.
Zaten bu aralar kendimi sıkıp onları dinlememek ve umursamamak için elimden geleni yapmıştım ama bu yine o kalkanlarımı indirmeme sahip olmuştu.

Geceki ağlayışımı hatırlayınca yüzümü buruşturdum.

Suho elini önümde sallarken kendime geldim.

"Giysiler henüz gelmedi. Yarın akşama hazır olurmuş."

Kafamı salladım ve "Tamam
" dedim salondan çıkmadan önce.

Kimseyi görmeden kahvaltı yapmalıyım.
Hızlı adımlarla mutfağa girdim.
Buzdolabından bir kaç kahvaltılık çıkarıp masaya koydum.

Oturup sessiz olmaya çalışarak kahvaltımı yaptım.

Dün akşam ki  konuşmalar zaten beni çok üzmüştü o yüzden bir an önce kimseyi görmeden odama gitmek istiyordum.

Kahvaltım bittiğinde ayağa kalktım. Ortalığı toplayıp kapıya yürüdüm. Etrafa göz gezdirip kimsenin olmadığını anlayınca odama doğru yürümeye başladım.

Merdivenden inen ayak seslerini duyunca nefesimi tutup sakinleşmeye çalıştım.
Yine hakaret içeren konuşma kim tarafından gelecekti merak ediyordum.

Kai'nin yüzü göründüğünde bakışlarımı kaçırıp odamın önünde durdum.
Kapıyı açacağım sırada beni izlediğini hissediyordum.