🎶7

496 41 24
                                    

Merhabalar sevgili okuyucularım!!

İyi okumalar, umarım beğenirsiniz.🖤

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum! 🖤
---

"Beni öptü.Öptü diyorum sana!Bayılmışım su yutmaktan galiba o da beni kurtarmak için öptü,hissettim dudaklarını.Zaten gözlerimi açtığımda karşımda duruyordu.Of!"

Odada tur atarken bir yandan da telefona bağırıyordum.
Arkadaşım Sunmi şaşkınlıktan ne diyeceğini şaşırmış sadece dinliyordu.

"Seni kim attı havuza Chaeyoung?"

Sorduğu soruyla kaşlarım çatılırken,"Sehun."dedim.

"Tartıştık.Çok ağır laflar ettiler bana Chanyeolla."

Sunmi derin bir nefes çekti.
"Chaeyoung herşey yolunda mı?Hiç iyi değilsin biliyorum.Her zaman yanındayım."

Gülümsedim bütün üzgünlüğüme rağmen.

"Biliyorum.Teşekkür ederim."

"Ah,şimdi kapatmam lazım Chae.Seni seviyorum.Arayacağım yine."

"Bende."dedim camdan dışarıyı izlerken.

"Görüşürüz."

Telefonu kapattığımda yatağa oturdum yavaşça.Yaşadıklarımı gözden geçirdim tekrardan.Şoktaydım.Az daha ölüyordum ve ilk öpücüğümü yaşamıştım.Beni kurtarmak için yapmış olsa da dudakları değmişti dudaklarıma.

Gülümserken yatağa yattım.Gülümsemem yavaş yavaş solarken şimdiye kadar ki yaptıkları her şeyi düşündüm.

Çok incitmişlerdi beni ama sabır gerekliydi bana.Sabretmeli ve güzel günleri beklemeliydim.
Bana karşı hareketleri değişirdi belki ilerde.
Hepsi alışır ve içlerine alırlardı beni?

Fazla iyi düşünüyordum.

Yataktan kalkıp odamın kapısını araladım.
Salondan bir takım sesler geliyordu.Odamdan çıkıp kapıyı kapattım.Kitleyip mutfağa doğru ilerledim.

Mutfakta kimse yoktu.Karnım acıkmıştı.
Buzdolabı her zaman ki gibi boştu.Suyu çıkartıp bir bardak su içtim.Kara kara ne yapacağımı düşünürken buzdolabının yanındaki dolap dikkatimi çekti.

Yanına yaklaşınca dolabın arkasında çekmece olduğunu farkettim.

"Nerdeyim?Saklı bölmeleri olan gizemli evde mi?"dedim gülerken.

Çekmeceyi açtığımda içinde gördüklerimle,"Yok artık!"dedim şaşırarak.

Bir sürü abur cubur saklıydı çekmecede.Etrafı kontrol edip 1 tane bisküvi paketi ve çikolata aldım.
Hızlıca çekmeceyi kapatıp,dolabı ittim.
Mutfaktan çıkmak için adımlarken bisküviyi tişörtünüm içine saklamaya çalıştım.

Kafa mı sert bir şeye çarpıp geriye sendelememle kafamı kaldırdım.

"Çekmeceyi buldun demek."
Chanyeol gülümseyip kapıya yaslandı.

"Demek ki yerini değiştirmeliyiz.Sonuçta amaç senin aç kalman değil mi?"

Göz kırpıp, alay edercesine bisküvi paketini elimden aldı.

"Chanyeol onu bana ver."dedim dişlerimin arasından.

Kafasını salladı.
"Hayır."dedi bisküvi paketiyle birlikte mutfağı hızlıca terkettiğinde.

"Dur!"
Chanyeol merdivenleri çıkmaya başladığında bütün üyeler sesimizi duymuş bizi izliyor, gülüyorlardı.

"Chanyeol onu bana ver dedim sana."

Chanyeol'a yaklaşmama iki adım kala, karanlık, korkutucu bir odaya girdiğinde durdum.

Yavaşça içeri adım attım.Karanlık odada korkarak yürümeye başladım.
Daha 3 adım atmadan Chanyeol önümde belirdi.

Bağırıp arkaya doğru gittim.Arkamdaki kapının kapanma sesiyle dönüp kapıyı açmaya çalıştım.

"Chanyeol hepsi senin yüzünden!"
Kapıyı zorlarken bağırıyordum.

Hastalığım dosyamda yazıyordu.Kesin bilerek yapmıştı.Kapalı alan fobim vardı.Karanlıktan da çok korkardım.

Her gün olay yaşayacaktım bu evde,ondan emin olmuştum.

Bir kaç dakikadır uğraşıyordum.Çok terlemiştim ve sinirlerim zıplamıştı.

Kapıyı açamayınca,arkamı dönüp gülerek telefonuyla uğraşan Chanyeol'u itekledim.

İteklerken bana çelme takmasıyla ikimiz yere düşerken,sanki olaylar yavaşlatılmış gibiydi.

Kapı açıldığında Sehun kaşlarını çatmış bize bakıyordu.
Onları umursamadan üstüne düştüğüm Chanyeol'un şaşkın gözlerine sinirle bakarak
cebinden bisküvimi alıp ayağa kalktım, kapıya yürüdüm.

Chanyeol kahkaha attı.

Sehun'un koluna çarpıp yanından geçtim.
Sehun'da alayla gülmeye başladı.

Merdivenden inerken,"Bekleyin."diye bağırdım.
"Hepiniz beni izleyin.Elinizden geleni ardınıza koymayın."

Arkamı dönüp odamın kapısını açtım.
Arkamı dönüp 7 sinin de üstünde bakışlarımı gezdirdim ve Kai'de durdum.

4-5 saniye gözlerine bakıp,alaycı bakışlarıyla odama girdim.

Yüzümdeki teri silip derin bir nefes aldım.

Ben de heyecanla onu anlatıyordum.Pislik.

Odadan çıkmadan önce ne diyordum?

Ah evet..

İlerde beni aralarına alacaklar?

Hiç sanmıyorum.

NEW MEMBERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin