in love with the wrong person

[ 5]

Κοιτάω μπροστά ανέκφραστη...  Δε  ξέρω τι να νιώσω...  Τι να σκεφτώ...  Πως να αντιδράσω... Τι να πω...

J- Χρήστο;

Α- τον ξέρεις;; 

Λέω τελείως ανεκφραστα...

J- καιρό τώρα

Α- James πάρε με από εδώ!!

Χ- Αμελια άφησε με να σου εξηγήσω!

Α- Σταμάτα να μιλάς!! Δεν θέλω να ακούσω λέξη!!

Λέω δυνατά...

Χ- Αμελια σε παρακαλώ!!

Πλέον τα δάκρυα είναι εμφανή...

Α- ΣΤΑΜΆΤΑ ΝΑ ΜΙΛΆΣ!! ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΑΚΟΎΣΩ ΛΈΞΗ!  ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΑΚΟΎΩ ΤΗ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΦΩΝΉ ΣΟΥ!! ΤΟΛΜΑΣ ΝΑ ΜΟΥ ΜΙΛΆΣ ΜΕΤΑ ΑΠΌ ΟΛΑ ΑΥΤΆ;;

Χ-Ξερω πως έκανα μαλακια γαμωτο!!

Α- James πάρε με από εδώ!!

Νοιώθω το σώμα μου αδύναμο!!

Μ- Πως μπορείς μετά από όλα αυτά να εμφανιζεσαι;;; 

Αρ- τι έχει κάνει ρε παιδιά;;.

Δεν μπορώ να συγκρατησω το σώμα μου όρθιο!!  Ο James το αντιλαμβάνεται και με πλησιάζει..

Μ- ο Χρήστος  ΉΤΑΝ αδερφός της Αμελιας...  Ήταν πολύ αγαπημένοι...  Την πρόσεχε την αγαπούσε...  Και ξαφνικά πεθαίνει!!  Έτσι τουλάχιστον μας λένε...  Κάποια στιγμή κάποιος μας είπε πως ζει μα δεν το πιστεύαμε...

Κρατιέμαι από τον James...  Δεν αντέχω άλλο πραγματικά!!

Χ- αυτο λες κι εσύ αμελια;;  Ήμουν αδερφός σου;;

J- πάμε...

Χ- ΤΙ ΕΊΜΑΙ ΓΙΑ ΕΣΈΝΑ ΑΜΕΛΙΑ;;

Α- ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΙ ΉΣΟΥΝ;;  Ο ΜΕΓΆΛΟΣ ΜΟΥ ΑΔΕΛΦΌΣ...  ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΠΡΌΣΕΧΕ...  ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕ ΠΟΤΈ!! 

Ξεσπω σε λυγμους.. 

Ο James με απομακρύνει και μπαίνουμε στο αυτοκίνητο του... 

Γυρνάει και με κοιτάει...  Το ίδιο κι εγώ..  Μου σκουπιζει τα δάκρυα...

Ξεκινάμε και μέσα σε λίγα λεπτά φτάνουμε στο σπίτι μου... Βγαίνω χωρίς να πω τίποτα...  Τρέχω προς το σπίτι μου...  Ξεκλειδώνω και τρέχω στο δωμάτιό μου...  Πέφτω στο κρεβάτι μου και αρχίζω να κλαίω με λυγμούς... 

[...]

Ή ώρα είναι 10 το πρωί...  Κανονικά είχα σχολείο μα δεν μπορούσα να πάω..  Σηκώνομαι αργά και πηγαίνω στο μπάνιο... Ρίχνω λίγο νερό στο πρόσωπο μου...