Babam hemen kükreyerek geldi yanımıza:
"Sibel!"
"Baba ..." sözümü tamamlayamadan kolumdan tuttuğu gibi eve sürüklemeye başladı.
"Baba biz sadece karşılaştık"
"Kemal Amca bak yanlış anladın"
Babam Fiko'yu duymazdan gelerek hemen içeri girip kapıyı kapattı.Yanağımda bi sızı hissettim.Sonra dudağımda sıcak bi sıvı.Dudağım patlamıştı.Saçımdan çekiştirip beni odaya attı.Tekmeleyip vurmaya devam etti.Çok canım yanıyordu.Bi yandan ağlayıp bi yandan da yalvarıyordum.
"Lan sen mahallede adını mı çıkarmaya çalışıyon!Rezil mi etcen elaleme beni!"
"Baba...ben öyle bişey yaparmıyım..."
Saçımdan çekip"Ne işin vardı bu saatte o çocukla napıyodunuz siz"
"Ba-ba yanlış anladın..."
Beni dinlemeden bi tokat daha savurdu.Çok yorulmuştum artık.Dayanmaya gücüm yoktu.En sonunda çıkıp gitti.Bi süre yerde kaldım.Ağladım.Nasıl bir hayattı bu böyle.Annemin yanımda olmasını isterdim.Bir anne evladını bırakıp da nasıl giderdi.Kesik kesik hatırlıyorum onu.Zaten fazla anımız yoktu.İlgilenmezdi benimle.Paraya düşkündü o.Babam ve beni de bu yüzden terk etti.Yani etmiş.Arada bir babam anlatırdı.Ben bunları düşünürken kendimi uykuya çoktan teslim etmiştim.
Sabah gözlerimi açtığımda dün gece olduğum yerde uyuyakaldığımı anladım.Ayağa kalkacak halim yoktu.Heryerim ağrıyordu.Bu halde okula gidemezdim.Saate baktığımda 11 olmuştu.Uzun çabalarımdan sonra ayağa kalkmayı başardım.Telefonumu elime aldığımda Mercan 5 kez Fiko ise 3 kez aramıştı.Mercan birsürü mesaj atmıştı.Ona hemen iyi olduğumu sonra anltacağımı yazıp onu daha fazla merakta bırakmak istemedim.
Evi kolaçan ettiğinde babam yoktu.Bu işime gelirdi.Hemen bi duş aldım sonra yaralarıma merhem sürdüm.Tam yatağıma yatıp uzanacakken kapı çaldı.Kim gelmişti acaba?
Kapıyı açtığımda karşımda Fikoyu görmeyi beklemiyordum.
"Sibel...Nasılsın?"
Yüzümdeki ve kollarımdaki yaraları görmüştü.Anlamıştı babamın beni dövdüğünü.Onun için gelmişti belkide.Eliyle dudağımın kenarındaki yaraya dokunarak:
"Baban mı yaptı bunları?"
Bu halde inkar edemezdim değil mi.Şu anki görüntüm zaten herşeyi anlatıyordu.Sadece kafamı salladım.
"Benim yüzümden oldu."
"Kendini suçlama seninle bir alakası yok"
"Baban orda benimle gördüğü için yaptı sana bunları kendimi suçlu hissediyorum"
Fiko'yu ilk defa bu kadar çaresiz görüyordum.İkimizde suskun kaldık bi süre.
"Daha önce de dövüyodu seni dimi?
Ne diyeceğimi bilemedim.Suskunluğumdan anlamıştı.
"Niye söylemedin bize?"
"Korktum...utandım.Bana acıyarak bakmanızdan utandım"
Ellerimi tuttu.Şuan resmen kalbim o kadar hızlı atıyo ki.Fiko ellerimi tuttu.Midemde kelebekler uçuşuyo.
"Sibel..Biz herzaman yanındayız.Sakın birdaha böyle düşünme"
Yutkundu.Bişey daha söyleyecekti sanki
"Ben..."
İşte tam o sırada Mercan geldi.
"Sibel,Fiko nabıyosunuz siz burda?"
"Sibel bakmaya geldim iyimi diye.Neyse ben gideyim görüşürüz sonra"
Fiko uzaklaştıktan sonra Mercanla içeri girdik.Mercan'a dün akşam olanları anlattım.
"Fiko zaten bugün seni çok merak etti durmadan seni sordu"
"Acaba o da bana karşı bişeyler hissediyomudur?"
"Bilmem ki.Bak aklıma ne geldi"
"Ne geldi?"
"Ali Fiko'nun ağzını arasın bakalım ne diyecek"
"Sanmıyorum Mercan. O sadece beni bi arkadaş olarak görüyo"
Mercanla biraz daha oturduk sohbet ettik.Sonra Mercan eve gitti.Bende babam gelmeden uyumak için odama gittim.Ve ağrılarımla zar zor uykuya daldım.
Arkadaşlar hikaye hakkında yorum yaparsanız çok sevinirim.Çünkü olaylar hakkında aklımda hiçbirşey yok.Fikir ve önerilerinize ihtiyacım var.❤️
Vote vermeyi unutmayın...Fikbelli kalın😄🌹🌹🌹
