Crush knows {C.K.}

8 ~prank~

Αλέξια ΡΟΝ

Σικόνομε και βάζω τα ρούχα που μου ειπε ο άγνωστος.

Βαζω λιγη κολόνια λιγη μάσκαρα και βγενω εξω απο το δωματιο μου.

Βλεπω την Μελλισα με την Ελλη να ερχοντε για να με αγκαλιάσουν.

"Χρονια πολλα αγαπη μου" λενε ταυτοχρονα.

"Ευχαριστω" λεω και βγενω απο τη να αγκαλια τους.

Βγενω απο το ορφανοτροφιο και πηγενω στο σχολειο.

Μολις μπενω μεσα στο σχολειο πηγα κατευθιαν στο κυλικιο.

"Εε μηπος σας εχουν αφησει κατι σακούλες κυριε Μπάμπι" λεω στο γερό λικιαρχη.

Αυτος βαζει τα γιαλια του και μου δίνει δυο σακούλες.

Ομγ!!!

Ανοίγω της σακούλες και αντικριζω κατι μαυρο, μαλλον φορεμα.

Στην αλλη σακουλα υπαρχουν κατι υπέροχες γόβες και ενα ροζ κουτάκι!

Το περνω στα χερια και το ανοίγω.

Σιγκινουμε με το θέαμα, ειναι ενα κολιε, και τι κολιε.

Εχει ενα ροζ μπισκότακι, σιγκεκριμενα ορεο και ειναι δαγκωμένο στην άκρη.

Οποίος και αν ειναι ο άγνωστος Μολις τον δω θα τον σφίξω τοσο πολυ στην αγκαλια μου και δν θα περνει ανασα.

Ρε λετε να ειναι ο Νικ. Αυτος μου εχει κολισει τωρα τελευτεα.

Πηγενω στην τουαλετα, εκει περα σινανταω ενα κοριτσι.

"Χευ Αλέξια ελα λίγο μαζί μου" λεει και την ακολουθαω.

Ελπιζω να μην μου κανουν καμια φάρσα οπως περισι που κατελιξα στο νοσοκομειο με το χερι σπασμένο.

Σταματάω 2 μέτρα μπροστα στην πορτα.

Ειναι σιγκεντρομενα πολλα παιδια.

Λες και κατι περιμένουν.

Ξαφνικα απο την πορτα περνάει η Τάνια με τα τσιράκια της.

Μολις διασχίζει το μισο της πόρτας.

Ενας κουβάς γεμάτος λασπόνερα και αλεύρι πεφτει πανω της και λιγο στα τσιράκια της.

Το ποσο το ευχαριστιθικα.

"ΑααααααΑ" άρχισαν να φοναζουν σαν χαζές.

"Στέφανε κανε κατιιι" αρχησε η Τανια.

Ο Στέφανος σικοσε τα χερια ψιλά και απομακρινθικε.