Crush knows {C.K.}

23~together~

1 εβδομαδα μετα...

Στέφανος ΡΟΝ

"Ελα ρε Αλέξια μονο αυτη και δεν θα σου το ξανα ζιτιξω, αλιθια!" Της λεω.

"Ρε Στέφανε σινεχια μου το λες αλλα η πολυ αλιθια καταλήγει σε παραμύθια" μου λεει.

"Φου καλα θα βαλω εγω αλλα διξε μου πως" της λεω.

"Την βαζεις μεσα κλινεις το πορτακι βαζεις απο αυτη τι σκόνη και μετα πατάς το κουμπί start, κι ετσι πλένουμε μια μπλουζα" μου λεει.

"Μολις έπλυνες την μπλουζα μου" της λεω κοροϊδευτικα.

Αυτη στριφογυρίζει στα ματια της.

"Ακομα μισος μηνας ειναι Αλέξια θα αντέξεις" λεει μονη της.

"Παραπάνω απο μισος" της φοναζω.

Πφφφ απο χτες κλισαμε για Χριστούγεννα.

Επιτελους να πουμε γιατι αλλη μια μερα σε αυτο το σχολειο θα παθενα καρδιακή προσβολή!

"Ρε Στέφανε δεν εχεις τπτ να στολίσουμε λιγο το σπιτι Κοιτα πως ειναι, σαν τα σκατα του Καφέ" μου λεει ενω εγω σκαω στα Γελεια οταν ο Καφές γαβγίζει και η Αλέξια τρομάζει.

"Σκασε δεν ειναι αστειο" μου λεει.

"Καλα αν θες στολίδια δεν εχ-" παω να πω αλλα μεσα μπενει η Κ Μαρια με τρις σακούλες.

"Γεια σας παιδια μου καλα Χριστούγεννα σας εφερα στολίδια!" Μας λεει χαρούμενα.

"Ευχαριστούμε κ Μαρια αλλα" παω να πω αλλα η Αλέξια με διακόπτει.

"Αλλα δεν χριαζετε να μας βοηθεισε με το στολισμό αν θελετε θα έρθουμε σπιτι σας την πρωτοχρονιά να φαμε ολη μαζι" της λεει και η Κ Μαρια γνέφει.

Αφηνει της σακούλες μας αγκαλιάζει και φευγει.

Αυτη η γιναικα.

"Λιποον ξεκινάμε απο.."

Νικ ΡΟΝ

"Ελεάνα δεν μπορώ δεν με θέλει" της λεω.

"Απλα άφησέ την και προχόρισε αυτη θα μετανιόσει" μου λεει για εκατοστή φορά στο ίδιο πάρκο.

Να πω την αλίθια την Αλέξια δεν την θέλω αλλο. Απλα αυτο το πίσμα ρε παιδί μου.

Και Ξαφνικα η Ελεάνα....

Κολάει πάνω μου και σικόνει το κεφάλι μου.

"Αυτη χάνει εισαι τέλειος!" Μου λεει και ενώνουν τα χίλι μας.

Ποτέ δεν ένιοσα τέτειο σινέσθημα όταν φιλούσα, ούτε με την Αλέξια.