Crush knows {C.K.}

34~bad dreams~

Τελεικα κοιμηθικα στου Νικ, ειδοποίησα βέβαια την Αλέξια.

Μπενω μεσα στο σπιτι και βλεπω την Αλέξια καθησμενη στον καναπε να βλεπει μια ταινια.

"Αγαπη μου" λεω και τρεχω στην αγγαλια της.

Αλλα οταν την πλησιάζω την φιλαει καπιος αλλος, ο Τόμας.

"Αλέξια;" λεω ξαφνιασμένος.

"Τι κανει αυτος εδω" ειπα έτοιμος να του ορμισω.

"Ο Τόμας ειναι το αγορι μου, τον αγαπαω" λεει και τον ξανα φιλαει.

"Και την αγαπαω" λεει εκείνος, αμα σου πω εγω τι θα φας μετα απο αυτο κακομιρη..

Παω και του ορμάω, αλλα ο Τόμας εχει περισοτερη δηναμη απο μενα για καπιο παράξενο λογο, με σπροχνει και μου παιζει μπουνιες στο πρωσοπο.

Κοιταω την Αλέξια η οποια το απολαμβάνει.

Που εισαι Αλέξια;

"Ρε μαλακα ξιπνα και τραβά σπιτι σου με εχεις πριξει" λεει ο Νικ ταρακουνώντας με.

"Σινεχια φοναζες κατι για την Αλέξια και αλλες μαλακιες" λεει.

"Αχ Σορυ ρε μαλακα"

Εγω Σικονομε, Βαζω την μπλουζα μου.

Δλδ αυτο ηταν ενα ονειρο, μα φενοταν τοσο αλιθινο.

Μπενω μεσα στο σπιτι.

Η Αλέξια θα ειναι στο δωματιο της.

Μπενω στο δωματιο της και την πετιχένω να κοιματε στο κρεβατι της με τον Καφέ.

Ερχομε διπλα της την φιλαω στο μαγουλο της και ξαπλονω διπλα.

Ελπιζω αν μην την ξιπνισα.

"Τι ώρα ειναι" λεει με βραχνή φονη.

"3 τα μεσάνυχτα, κοιμήσου" λεω χαηδευοντας της το κεφαλι.

Αυτη μαχονετε στην αγκαλια μου.

Μονο που την ακουμπάω νιοθω ολοκληρωμένος έτοιμος να αντιμετωπίσω τα παντα για να την εχω.

Ακομα και τον Τόμας.

Βασικα μια να του δοσω στο τοιχο θα κολισει, αλλα το προβλημα ειναι οτι ειναι μεσα η Τανια που ο πατερας της ειναι πλούσιος και αν του πει κατι για εμενα οτι της εκανα κατι μπορει να καταλήξω στον κάδο σκουπιδιών.

Απο την αλλη εχει και τον Αχιλλεα, ειναι αρκετα δινατος αλλα εγω ευκολα μπορω να τον αντιμετωπίσω.

Ας ελπίζουμε να μην κανουν κατι στην Αλέξια, ετσι και την ξανα ακουμπήσουν θα τους βγαλω τα αρχήδια.

Ξαφνικα με πιανει νύστα μεχρι που καταλήγω να κοιμαμε στην αγκαλια της.

Θα μπορουσα να κοιμαμε ετσι για παντα αρκεί να ειναι διπλα μου.

Πως αλλαξα ετσι για ενα κοριτσι, για ενα κοριτσι που κοροϊδευα που της ασκούσα βία και πόνο.

Ενω τωρα; τι αλλαξε;

......

Ανοίγω τα ματια μου με το ζορε.

Γαμωτο αυτο το ξιπνιτιρι.

Ειναι 7:45, σχολειοοο, Γαμωτο!

Σικονομε με νευρα, Βαζω μια γκρι φορμα και μια ασπρη απλη φανέλα.

Κατεβενω στην κουζινα και βλεπω την Αλέξια να εχει φτιαξει δυο καφέδες.

"Καλημερα" λεει χαρούμενα.

"Καλημερα" λεω χαροπά.

"Καπιος κοιμηθικε καλα χτες.." λεει πονηρά.

Οχι σοβαρα το ειπε πονηρά..

Ή ετσι ή εμενα μου φανηκε.

Πλεον δεν ξερετε τι μπορει να φανταστεί αυτο το μιαλο.

Ωρες ώρας ομως..

"Εγινε κατι" λεω κοιτοντας την παράξενα.

Ή μου φενετε ή αλλαξε..

"Εισαι καλα" προσθέτω στα γρηγορα.

"Μια χαρα ειμαι, Αντε ποιες τον καφε σου και πήγενε με στο σχολειο Γτ θα αργήσουμε" λεει εκεινη και παιζει λιγο με τον Καφέ, του βαζει σκυλοτροφή και νερο.

"Α σημερα μην με περιμένεις σπιτι, θα αργήσω κανα τρις ωριτσες"

"Ελα μου;" που θα παει και με ποιον θα παει;

...

Αχ το ξερω αργησα δυο ολόκληρες μερες, αλλα σημερα πηγα για ψωνια, ξερετε επιδη την δευτερα ανοίγουν τα σχολεια, απορω πως βρηκα την δηναμη να γραψω κεφ.

Τεσπα, θα σας δοσω ενα στοιχείο για το επομενο κεφ, ο Στεφ θα ακολουθήσει την Αλέξια εκει που θα παει.

Που νομιζετε οτι θα παει η Αλέξια; Γτ ητνα χαρούμενη;

-Αντε γεια αμιγκος, Αμητα και κορνιζαααααααα!