darling × nalu texting

~4.3~

"Dragneel," dedi Lucy tüm sakinliğiyle. "Bilmem kaç saatlik yolu koşarak 10 dakikada geldim, eğer beni içeri almazsan seni gerçekten gebertirim. Babamın evde olmadığım hakkında bir bilgisi bile yok."

"Eh..." Natsu, kenara çekildi Lucy'nin içeri geçmesi için. "Gelmeni beklemiyordum..."

Lucy, hafifçe kızaran yanaklarıyla içeri girdi ve etrafa baktı. Oda, Lucy'nin beklediğinden daha az dağınıktı. Yüzünde belli belirsiz bir gülümseme oluşurken kutudan gelen miyavlama sesiyle iyice gülümsedi.

Natsu ise şaşkınca bakıyordu.

"Sen mi miyavladın?" dedi saflıkla. "Oha."

"Hayır," dedi kutuyu koltuğa bırakarak. Üstündeki çikolata paketlerini almış ve Natsu'nun eline tutuşturmuştu. "Salak mısın?"

"Belki." omuzlarını silkip çikolatalara baktı. "Erzağın falan mı bu da?"

"Cidden salaksın, Dragneel!" dedi kızarıp. "Anlasana!"

"Neyi?" başını sağa eğdi. "Bu çikolatalar bana mı?"

Lucy, gözlerini devirip kutuyu açtı ve mavi, yavru kediyi kucağına aldı.

"Çok tatlı, senin kedin mi!?" dedi Natsu hevesle ona bakarken. "Adı ne?"

"A-Anlasana artık, Dragneel! Bunların hepsini sana aldım, mutlu ol diye! Beyinsiz Domuz!" yanakları alev alevdi. "Of!"

Natsu, kısa süreli bir kalp krizi geçirdi mutluluktan. Gözleri parlarken başını eğmiş, iyice gülümsemişti. Şu an yaşadığı duygular... Tarif edilemezdi. Mutluydu, çok ama çok mutluydu hem de. O kıza karşı beslediği tüm öfkesi geçmiş, bir anda Dünya'nın en iyisi oluvermişti Lucy.

"Çok teşekkür ederim!" dedi Natsu miyavlayan kediye bakarak. Çikolataları masaya koydu, onları midesine indirmek için sabırsızlanıyordu. Uzun, ince parmaklarıyla kedinin başını sevdi. "Gerçekten..."

"Bence de teşekkür etmelisin," dedi ve domatese dönerek başını kaldırdı. "B-Böyle bir sevgilin (?) olduğu için."

"Ne demezsin, sevgilim (?) omzumu çıkarmakta usta," kıkırdayıp kediyi kucağına aldı. "Onun kadar eli ağır birisini görmedim."

Lucy, belli belirsiz bir tebessüm edip ikisine baktı.

"Adını ne koymayı düşünüyorsun, Dragneel?"

"Happy," dedi ve kedinin başını öptü. "Çünkü çok mutlu gibi duruyor."

"Kediler mutlu mu durur be?"

"Durmazlar mı?"

"Durmazlar tabii!"

"Neden? Onlar da bir canlı değil mi?" dedi Natsu. "Bilemezsin."