darling × nalu texting

~9.8~

Lucy, koltuğa oturdu ve işaret parmağını dudağında gezdirdi. Hâlâ o anın etkisinden kurtulamamıştı.

"Sahte sevgili olduğunuzu bilmiyordum,"'dedi Gajeel. "Levy'e söyleyip, neden bana söylemedin? Ayıp, ayıp!"

"Ona da söylemedim," dedi Natsu, Lucy'nin omzuna kolunu atıp kendine çekerek. "Sahi, nereden biliyordun Levy?"

"Anlamıştım," gülümsedi. "Ama birbirinize aşkla bakıyordunuz. Şu an olduğu gibi, birbirinize aşkınızı itiraf edebileceğinizden emindim. Bu yüzden kimseye bir şey söylemedim."

"Bir dakika!" dedi Natsu aniden. Sırt çantasındaki kutuyu çıkardı. "Burada bir hediye var."

"N-Ne hediyesi?" Lucy, al al olmuş yanaklarla Natsu'ya baktı.

Natsu, kutuyu açtı. Kutuda gümüş bir kolye vardı. Eski tarz yapım olduğu belliydi ama gerçekten de güzeldi. Natsu, hüzünlü bir gülümsemeyle Lucy'e döndü.

"Bu, annemden bana kalan tek şey. Ve ben bunu, sana vermek istedim. Çünkü sen... Onun gibi güzel ve iyi kalplisin, Luce."

"A-Ama..." Lucy, kolyeye baktı. "B-Bu çok güzel!"

"Bundan çok daha pahalı kolyeler, takılar taktığını biliyorum, Luce," dedi Natsu. "Eğer istemezsen... Takmak zorunda değilsin tabii ki."

"S-Saçmalamasana! Ben çok beğendim! L-Lütfen tak, Natsu! Bu çok...Çok değerli! Manevi değeri çok yüksek. Çok teşekkür ederim Natsu!"

Natsu, yavaşça kolyeyi kızın boynuna taktı. Gülümsemesi büyürken başını eğdi, sıkıca sarıldı.

"Çok yakıştı." dedi ve başını omzuna yasladı. "Seni seviyorum."

"Seni çok seviyorum."