darling × nalu texting

~6.2~

Lucy, kızaran yanaklarıyla hafifçe gülümsedi. Önyargılı bakışları üstünde hissedebiliyordu. Bir süre sonra bakışlar yumuşamış, arkadaş canlısı bakışlara çevrilmişti. Herkes onaylayan bir şekilde kafa salladı.

"Yakışıyorsunuz," dedi Erza gözleri parlarken. Başını hafifçe tekrar salladı, kollarını göğsünde birleştirdi. "Otursana, Lucy."

Lucy, bir şey demeden Natsu'nun yanına oturdu ve gülümsemeye devam etti. Ortam sessizdi, insanlar Lucy'i süzüyordu.

"Sevgilim," dedi Natsu, kolunu Lucy'nin omzuna atarken. "Ne düşünüyorsun arkadaşlarım hakkında?"

Lucy, aklında beliren birkaç kötü düşünceyi kendine saklamayı tercih etti.

"Hepsi çok neşeli," dedi somurtan Gray ile Lyon'a bakarak. İkisi de umursamazca bakıyor ve masanın altından birbirine vuruyordu. "Tam da sana uygunlar, sevgilim."

"Ne ara sevgili oldunuz?" dedi Cobra, elini çenesine yaslayarak. "Çabukmuş."

Natsu, başını hafifçe eğdi.

"İntihar ettiğim zamanlarda. Ben hastaneden çıkınca... Direk yanıma koştu. Hep benimle ilgilendi, beni değiştirdi. Bana baktı... Beni seviyormuş ama söyleyemiyormuş," burukça gülümsüyordu. Lucy ise fazlaca şaşırmıştı ama bozuntuya vermiyordu. "O gün iyi ki ölmemişim de Luce gibi harika bir insanla tanışma fırsatı bulmuşum, ruh eşim. Her gün, her gün evime geldi. Yaralarımla ilgilendi."