🌹
İlk görüş... ilk bakışlar... ilk gülüşler...ilkler. Onu görünce aklına gelen anılarınız. Ve yüzde oluşan acı gülümseme... içini ısıtan anlar. Kalbini yakan düşünceler. 'İlkler önemli değil sonlar daha önemli'ymiş miş miş. Siz öyle sanın. İlk kez onun yanında bu kadar kalbin atıyor. İlk kez gerçekten içten onun yanında böyle gülüyorsun. İlk kez sevdiğini hissediyorsun. Kokusu, gülüşü... ilk kez biri size nasıl sevilir gösteriyor. İlk kez sevmeyi öğreniyorsunuz. Hala anlamadınız değil mi ilklerin neden bu kadar önemli olduğunu. Anlamayın bu kadar da önemli değil benim için. Lakin sadece biraz düşünün. Onu sevdiğiniz zamanları. Anılarınız varsa gözlerinizi kapatıp iki dakikacık eskiye dönün... kapatın... şimdi yüzünüzde bir gülümseme oluştu değil mi? Kalbiniz hızlı atmaya başladı. İşte bu hızlı atan kalp onu gördüğünde daha hızlı atmaya başlıyor. Büfeye ekmek almaya gidiyorsun ve onu görüyorsun. Heyecanlanıyorsun... elin ayağın titriyor... terledin... geri dönsem mi düşüncesi... sonra birden gözleriniz kesişiyor... acaba gülümsesem mi? Yada farketmemiş gibi yapıp yoluma devam mı etsem? Bunları düşünürken birden sana gülümsüyor. İşte... işte o an hızlı kalp atışı tekrar başlıyor. Nefesin kesiliyor gözlerin doluyor. O sana gülümseyerek bakarken sende gülümsüyorsun hafifçe. Sonra yüzünü inceliyorsun. Gülmekten kısılan gözleri... gülünce küçülen ince dudakları... minik burnu... ve dağılmış saçları... ve tekrar kalbin hızlanıyor.. gözlerin tekrar doluyor içine gelen ağlama duygusu bastırmaya çalışıyorsun ama olmuyor... hemen gözlerini ondan çekip koşmaya başlıyorsun... koşuyorsun... koşuyorsun. Ağlayarak koşuyorsun. Hıçkırıkların duyulansın diye dudaklarını birbirine bastırıyorsun. Sonra düşünüyorsun... eskiden onu ne kadar çok sevdiğini. Onu sevdiğini öğrendiğinde gelen heyecanı... diyorsun ki onu hala seviyor muyum? Sevmediğini biliyorsun? Diyorsun ilkler unutulmaz sonuçta. Bu böyle devam ediyor. Kendini böyle avutuyorsun. Sonra onunla konuşmaya başlıyorsun iki kanka gibi. Arkadaş olmaya çalışıyorsunuz. Ama beceremiyorsun. Çünkü onu hala sevdiğini... hemde ilk gün ki sevdiğini anlıyorsun. Sonra içini bir korku kaplıyor ya yine herşey eskisi gibi olursa... ya yine beni üzürse. Yine sevdiği varken onu sevmek. Tam bir ironi. Sonra birden beni hala seviyor musun diyor. Şaşırıyorsun. Ne diyeceğini bilmiyorsun. Evet dersen belki seni üzecek, belki seni sevecek sevgili olacaksınız. Hayır dersen belki pişman olacaksın. Belki seni seviyordur. Belki birlikte olma şansınız var. Ama sen üzülmemek için hayır diyorusun. Gözlerinin içine bakarak. ve gözlerin doluyor tekrar. Hemen gidiyorsun. Şuan her ne kadar sizin yaşadıklarınızı yazmasam da anladınız değil mi beni? Ama eğer onu görünce, kalbin hızlanmıyorsa, nefesin kesilmiyorsa, yüzüncü acı bir gülümseme oluşmuyorsa, sen kalpten sevmemişsin demektir... kısacası arkadaşlar sonlar değil ilkler unutulmazdır...🖤
Güldürmeyin beni bir adım uzak olun hep sarılmayın sakın
Boş laflarla doldurmayın ağzınızı iki geçerli kelime edin bana
Önce kendinizi sevin hakkını verebiliyorsanız
Sonra beni sevin cesaretiniz varsa Sevgili vardır anlıktır
Sevgili vardır damarında kandır
İçinden istesende atamazsın gecelere gömersin
Yalnızlığına söversin bir şarkı mırıldanırsın Sessizce geceye karışır gider,gözyaşların yastığını ıslatır
Tırnakların avucuna batar acı senin için bir şey ifade etmez artık
Şafak sökerken kapatırsın gözlerini uykuya sessizce
Ama içinden çığlıklar atarakRuhun ne kadar bedeninde ikamet etsede aslında çoktan senden gitmiştir
İlk aşk zordur ilktir unutulmaz ilktir hiç son bulmaz
Sen ne kadar şatafatlı yalanlar söylesende kendine bu böyledir
-Hakan ERMİŞ
🖤
Bu son yazımdı merak etmeyin yakında gençlik kitabıyla geri dönüyorum😏
