Hoofdstuk 2

177 8 0
                                    

Vandaag is het zo ver, ik ga 3 weken op vakantie naar Italië. Hartstikke leuk natuurlijk, maar dan zie ik Emily ook 3 weken niet... Emily heeft me beloofd dat ze me zou komen uitzwaaien, en om 8 uur 's ochtends staat ze inderdaad bij ons op de stoep. Ik geef haar een dikke knuffel, en ze wenst ons een goede reis. Ik stap in de auto, naast mijn moeder. Mijn vader is overleden toen ik 8 was, dus ik ga alleen met mijn moeder op vakantie. Als ik zit, gebaart Emily dat ik het raampje naar beneden moet doen. Ze geeft me door het raampje een kusje op mijn wang. Ik word rood, en mijn hart maakt een sprongetje. Zou ze er misschien toch iets mee bedoelen? Voor ik de tijd heb om nog iets te zeggen of te vragen, start mijn moeder de auto. Emily zwaait, met haar zonnestralenlach op haar gezicht. Ik zwaai terug, nog steeds een beetje rood. Tot over 3 weken!

Zomernachten en Roze WolkenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu