Zomernachten en Roze Wolken

Epiloog - 3 jaar later

Ik sta voor de deur van Emily's huis, en druk op de bel. Emily's moeder doet open. "Hallo Fleur! Ik kom mijn date ophalen!" Ze glimlacht. "Ik zal haar even roepen."
Twee minuten later staat Emily voor mijn neus. Ze ziet er ongelofelijk schattig uit, en ik moet mijn best doen om haar niet voor haar moeders neus te zoenen. Volgens mij merkt haar moeder het, want ze wenst ons veel plezier en doet de deur dicht. Ik pak mijn kans en geef haar een lange zoen. Ik hou de deur van mijn auto voor haar open. "Na u, Iejoor." Zeg ik plagend. "Nou bedankt Poeh, dat is erg aardig van je." Ze grijnst. Ik stap ook in, en ik start de auto. "Ga je nou nog steeds niet zeggen waar we heen gaan?" Vraagt ze. "Nope."
Iets meer dan een uur later geeft Emily een gil. "Ik weet het! HET DOLFINARIUM!" "Klopt als een bus!" Antwoord ik. "Vind je het leuk?" "Wat denk je zelf? Natuurlijk vind ik het leuk!" Ze geeft me een kus op mijn wang.
Ik parkeer de auto, en koop 2 kaartjes. "Voordat we naar de vissen gaan kijken," zeg ik, "heb ik nog een kleine verrassing." Ik pak haar hand, en neem haar mee naar een afgelegen veldje. Er ligt een picknickkleed in het gras, met een picknickmand erop. Emily begint te lachen. "Nou ja zeg, steel je nou zomaar mijn ideeën?" "Wacht maar af." Zeg ik. "Maak de mand eerst maar open." Emily gaat op haar knieën voor de mand zitten, en doet hem open. Er zit een brief in, en een sleutel. Als ze de brief leest, valt haar mond open van verbazing. Op het briefje staat:

Hey lieve Iejoor!
Ik bedacht me dat een huis van takken best onpraktisch is, dus daarom leek het me wel een goed idee om samen een nieuw huis te zoeken. Wat zeg je ervan, wil je daar met mij wonen?
Liefs, Poeh.

"JA!" Gilt Emily. "Natuurlijk wil ik dat!" Ze slaat haar armen om mijn nek en zoent me. Ik zoen haar terug, en ik voel me het gelukkigste meisje op aarde.

EINDE