Birbirlerinden ayrıldıktan sonra Fethi sevdiği kadının gözyaşlarını silmeye başlamıştı bile.
"Bir daha ne benim yüzünden ne de başkası yüzünden ağlamana asla izin vermeyeceğim sevgilim."dedi ve yanağına ufak bir öpücük kondurdu.
"Hele bir izin ver o zaman görürsün işte.Senden daha iyi silah kullandığımı unutma."dedi Eylem gülerek sevdiği adamın gözlerinin içine bakarken.Hiç olmadığı kadar mutlu hissediyordu şu an kendisini.
"Avcı,biz dışarıyı hallettik siz iyi misiniz?"dedi Yavuz bir anda kendilerine doğru yürürken.
"İyiyiz komutanım,çok iyiyiz hem de."dedi Feth son sözleri Eylem'e bakarak söylerken.
"Bir anda sizden ses çıkmayınca çok endişelendim.Allah'tan Karabatak topraktaki ayak izlerini fark etti de teröristlerin sizi kaçırdığını anladık.Tecrübesizlermiş,burayı bulmamız çok zor olmadı.Ama ne olduysa iyi olmuş,anladığım kadarıyla tekrar berabersiniz tebrik ederim."dedi Yavuz gülerek karşısındaki çifte bakarken.
"Evet komutanım öyle.Ama açıkcası ben sizden çok utanıyorum.Yani o söylediği..."
"Geçti gitti oğlum,onları isteyerek söylemediğini çok iyi biliyorum ben.Hem hadi artık daha fazla durmayalım burada.Karabatak ve Hafız da dışarıda.Sizi Erdem komutanıma götürmem lazım."dedi Yavuz ve hep birlikte depodan çıkarak Erdem'in yanına doğru yol almaya başladılar.
"Hoşgeldiniz.Haberi aldığımda nasıl korktuğumu anlatamam,ama bir o kadar da kurtulacağınızdan emindim."dedi Erdem önce Fethi'ye sonra da Eylem'e sarıldıktan sonra.
"Komutanım,vallaha biz de bir ara gerçekten korktuk."dedi Fethi buna karşılık olarak.Sevdiği kadını kendi elleriyle öldürme ihtimali onu oldukça korkutmuştu çünkü.
"Hadi oturun,sizinle konuşmam gereken önemli bir konu var."dedi Erdem ve bir eliyle de koltukları işaret etti.
"Komutanım,ben öğrendim.Yani Fethi ile bizim ilişkimizi ona..."
"Eylem dinle lütfen.Evet haklısın ilişkinizi onaylamıyordum.Çünkü operasyonlarda birbirinizi gördükçe dikkatinizin dağılacağından,operasyonların başarısızlıkla sonuçlanacağından korkuyordum.Aslında söz konusu başka bir çift olsaydı bu kararımdan asla pişman olmazdım.Ama fark ettim ki siz ayrılamaz bir bütün haline gelmişsiniz ve asıl yarım kalırsanız bir şeyleri yapamazsınız.Yanlış anlamayın bunu siz kaçırıldığınız için vicdan azabından falan söylemiyorum,ben zaten bunu bu son operasyondan önce fark etmiştim."dedi Erdem kendisini dinleyen şaşkın çifte bakarken.
"Ko-komutanım,siz ciddi misiniz?"dedi Fethi şaşkınlıkla.Her ne kadar Erdem'i sevse de bir an her şeyin sorumlusunun o olduğunu düşünmüştü ve şimdi adamın ağzından dökülen her kelime onu şaşkına çeviriyordu.
"Nasıl ya?Siz değil misiniz bizi ayı...yani fikrinizi değiştiren şey ne oldu ki?"dedi Eylem aynı şaşkınlıkla.
"Biraz klasik ama kuşlar bana bazı şeyler anlattı,sizin birbiriniz olmadan nasıl perişan hale geldiğinizi,operasyonlara yararınızdan çok zararınızın dokunacağını söyledi.E ben de o kadar taş kalpli değilim.Sadece bir anlığına sizi ayırmak iyi bir fikirmiş gibi gelmişti o kadar.Ama artık rahat olabilirsiniz,ilişkinizi en çok onaylayan benim.Hadi artık şu şaşkınlığınızı üzerinizden atın da gidin dinlenin.O kadar rehin alındınız hala burda dikiliyorsunuz.Operasyon evinize marş!"
"Emredersiniz komutanım!"
1 saat sonra
"Ya hala inanamıyorum ,artık aramızda hiçbir engel kalmadı düşünebiliyor musun?"dedi Eylem bir yandan elindeki kek harcını çırparken.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir EyFet Hikayesi
FanficEvet,şarkı söylemek ona goncasını az da olsa unutturabilmişti ama bir şey vardı ki o Fethi'nin aklından tek bir saniye bile çıkmıyordu.Eylem... Kapak Fotoğrafı:Eyfetpicss