Buradan daha huzurlu yer var mıdır acaba diye düşünmeden edemedi genç kadın sevdiği adamın nefes alışverişini dinlerken.Onu artık normal odaya almışlardı ve uyanmasını bekliyorlardı.Eylem de gece olduğundan dolayı kimsenin olmamasını fırsat bilip o çok özlediği bir o kadar da sevdiği adamın yanına kıvrılıvermişti.Ama her ne kadar şu an kendisini çok huzurlu hissetse de uyuyamıyordu bir türlü genç kadın.Sevdiği adamın o güzel gözleriyle ona baktığını görmeden de uyumayacaktı zaten.Bu düşüncelerle sevdiği adamın canını yakmamaya çalışarak yattığı yerden doğruldu genç kadın.Bir kahve içmek iyi olur diye düşünmüştü.Tam kapıdan çıkacakken onu durduran şey ise çok sevdiği ve bir o kadar da özlediği ses olmuştu.
"Bana evlenme teklif etmeden nereye gidiyorsun sen bakayım?"bu sesin sahibi tabii ki Fethi'ydi.Kendine gelmişti.Gelir gelmez de aklında bir tek Eylem vardı,bir de sözleri,onu hayata döndüren o sihirli sözleri.Gözlerini açtığında ise sevdiği kadını odadan çıkmak üzereyken yakalamıştı.Uzun bir uykuya yatmış gibiydi ama rüyalarında Eylem onu bir saniye bile yalnız bırakmamıştı.
"Uyandınn!"dedi Eylem mutlulukla arkasına dönüp hemen ardından sevdiği adamın yanına koşarken.
"Seni yalnız bırakacağımı mı düşünmüştün."dedi Fethi güçlükle kaldırdığı eliyle sevdiği kadının yüzünü okşarken.
"Hayır,biliyordum beni asla yalnız bırakmayacağını."dedi Eylem ve hemen ardından Fethi'nin yüzünde olan elini dudaklarına götürdü.
"Ben çok özledim seni ama."dedi Fethi.Bunun üzerine Eylem gülümseyerek sevdiği adamın yanına uzandı.
"Çok korkuttun beni Fethi.Bir daha sakın böyle bir şey yapma olur mu?"dedi Eylem ve kafasını sevdiği adamın boynuna gömdü.
"Yapmam.Hem daha bana evlenme teklifi edeceksin,o teklifi almadan hiçbir yere gitmem ben."dedi Fethi.
"Ya inanmıyorum,sen duydun mu hepsini?"dedi Eylem kafasını kaldırıp sevdiği adamın o çok sevdiği yüzüne bakarken.
"Duydum tabii.Yoksa geri gelir miydim zannediyorsun.Bak mesela çocuklarımızın olmasını istediğini bilmiyordum."dedi Fethi bunları söylerken sırıtırken.
"İstiyorum tabii.Sen istemiyor musun?"
"İstemez miyim?Hatta istersen hemen yapabiliriz."dedi Fethi yüzündeki koca gülümsemeyle alnını sevdiği kadının alnına yaslarken.
"Hemen mi?"dedi Eylem.Bunu söylerken Fethi'nin dudaklarına bakmayı ihmal etmemişti.
"Hemen!"dedi Fethi.Ve tam dudaklarını sevdiği kadının dudaklarıyla birleştirecekken onu durduran Eylem'in sözleri olmuştu.
"Hafız babamız ne der bu işe?"bunun üzerine ikisi de kahkahalara boğulmuştu.
"Söyleriz hemen çakar bir imam nikahı bize."dedi Fethi.
"Ya Fethii."dedi Eylem bunu söyledikten sonra tekrar sevdiği adamın göğsüne yatarken.Çok geçmeden ikisi de uykuya dalmıştı.
Sabah
"Ohoo şunlara bakın.Avcı iyileşmiş de ava çıkmış."dedi Ateş karşısında uyuyan çifte bakarken.Odaya girdiklerinde ikisini hasta yatağında uyurken bulmuşlardı.
"Yakışır kardeşime.Hem özlemişlerdir birbirlerini."dedi bunun ardından Keşanlı sırıtarak.
"Allahtan Hafız komutanım burada değil,bu durum karşısında ne yapardı bilemiyorum."dedi Çaylak gülmemeye çalışarak.O sözlerini bitirdiğinde ikisi de uyanmıştı.
"Noluyor lan!"dedi Fethi gözlerini açar açmaz karşısında kendisine sırıtarak bakan Keşanlı Ateş ve Çaylak üçlüsünü görmenin şaşkınlığıyla.Eylem durumu fark ettiğinde ise çoktan onun yanından kalkmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir EyFet Hikayesi
Hayran KurguEvet,şarkı söylemek ona goncasını az da olsa unutturabilmişti ama bir şey vardı ki o Fethi'nin aklından tek bir saniye bile çıkmıyordu.Eylem... Kapak Fotoğrafı:Eyfetpicss
