Isang storiya na nakakaantig ngunit nakakasiya ang storyang ito ay parang isang anime pero filipino version kaya salamat kung babasahin ninyo, comment if you suggest something or meron ba akong pagkakamali
Thanks!!!!!
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
$ Flashback $
~3rd person~
May dalawang bata ang naglalaro sa isang playground.
"Himeko let's play tag" yaya nang isang batang lalaki.
"Sige Hiroko ikaw taya" sabi nung batang babae tapos naghabulan ang dalawa nang bigla sila napadpad sa gita ng kalsada at may isang sasakyan na humaharurot at biglang nasagsaan ang dalawa.
"HIROKO" sigaw ni Himeko.
"HIMEKO" sigaw naman ni Hiroko
Habang dinadala ang dalawang bata sa Emergency Room hinawakan ni Himeko ang kamay ni Hiroko
"H-iro-ko" sabi ni Himeko
~Alex~
"Matapos ang yaring iksedente nalaman na lang ni Mea na patay na si Hiroko kaya't lahat ng tao hindi na binabangit ang pangalang Himeko at Hiroko.
At higit sa lahat naging cold na si Mea sa lahat ng tao at hindi na siya lumalabas ng kuwarto niya at hindi na rin kumakain dahil hindi niya na matangap ang pagkamatay ni Hiroko kaya payatot siya tinawag ko lang siya kanina na Himeko kasi naka sanayan ko eh.
At nung kumanta kayo yung kantang yun lagi yun kinakanta ni Mea nung bata pa sila ni Hiroko dahil doon na aalala niya ang mga nangyari sa kanilang dalawa ni Hiroko" kuwento ni Carla kaya agad-agad ako tumayo at tumakbo para hanapin si Mea at huminging tawad.
^Time Skip^
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Nalibot ko na ang buong school pero hindi ko pa rin siya nahanap at may isang lugar dito sa skul ang hindi ko napupuntahan at yun ay sa roof top.
Hindi naman sigurong balakin na magpapakamatay nun. Nang marating ko na ang roof top nakita ko siyang nakatayo malapit sa edge. At parang may naramdaman akong parang tumusok SA puso KO?
Agad ko siyang hinatak palayo sa edge at yinakap ko siya ng mahigpit at paulit-ulit na sinasabing sorry. Then nakarating kami sa may wall dahan dahan akog umupo habang yakap yakap ko pa rin siya.
Mga ilang oras na ang nakalipas naramdaman kong tumigil na siya sa pagiyak. Kaya't nung tiningnan ko siya nakatulog na pala at sa ganitong oras uwian na.
Tinangal ko yung salamin niya at pinunasan yung luha niya. The dahan dahan akong tumayo at linagay ko siya sa likod ko.
Umalis na ako daladala ko siya at pumunta ng parking lot pero di ko naman alam kung saan siya nakatira eh kaya inuwi ko na lang siya.
Agad ko siyang hinatak palayo sa edge at yinakap ko siya ng mahigpit at paulit-ulit na sinasabing sorry. Then nakarating kami sa may wall kaya't dahan dahan akog umuko habang yakap yakap ko pa ren siya.
Mga ilan ang oras na ang nakalipas narapdaman kong tumigil na siya sa pagiyak. Kaya't nung tiningnan ko siya nakatulog na pala at sa ganitong oras uwian na.
Tinangal ko yung salamin niya at pinunasan yung luha niya. The dahan dahan akong tumayo at linagay ko siya sa likod ko.
Umalis na ako daladal ko siya at pumunta ng parking lot pero di ko naman alam kung saan siya nakatira eh kaya inuwi ko na lang siya.
~Mea~
$ Flashback $
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Wahhhh....your so very cool Hiroko" pagmamanghang sabi ng 7 years old na ako.
"Really Himeko" tanong ni Hiroko at nginitian ako kasi sinusubukan naming gumawa ng sand castle.
"Shugoi Hiroko" sabi ko.
"Yeah Himeko" tawag niya.
"Hmmm?" tanong ko.
"when we grow up i want to be you be my queen in my castle" sabi niya.
"Really?" tanong ko at tumango lang siya.
"I want you and let's promised each other no matter what happens your going to be my queen and i'm you king forever" sabi niya.
"promise?" tanong ko.
"Yeah pinky promise" sabi niya tapos pinagdikit namin ang hinliliit namin.
"Pinky promise" sabay na sabi naming dalawa at ngumiti kami.
