Verloren

Hoofdstuk8

Als ik binnen ben ren ik meteen naar haar klas. Ik zie haar huilend op een stoeltje zitten tegenover een ander meisje. Er zit een scheur in haar broek en haar arm is geschaafd. "Guusje! Wat is er gebeurd?" Guusje snikt. "Zij heeft mij op de grond geduwd, omdat ze Bram ook leuk vindt. Maar Bram vindt mij leuker!" Ik kijk naar het meisje tegenover haar, ze heeft kort blond haar en heeft een schram op haar gezicht. Ze zit ook de snikken en de juf zit er middenin. Ik vraag wat er is gebeurd en de juf geeft antwoord. "Ik denk dat deze twee meisjes dat beter zelf uit kunnen leggen. Guusje?" Guusje begint met praten. "Nou..nou, ik zei dat Bram mij leuker vond en zij zei dat het niet zo was. En toen duwde ze me op de grond." "Nietes, dat is helemaal niet waar!" Nu begon het ander meisje zich er ook mee te bemoeien. "Bram vindt mij leuker! Ik heb veel leuker haar dan jij!" "Nietes!" "Welles!" "Nietes!" En zo ging het nog een tijdje door. De juf had er de hele tijd bijgezeten, alsof er niks aan de hand was. Ik had echt zin om tegen haar te gaan schreeuwen dat ze ook wat moet doen, maar het leek me beter om niet te schreeuwen. "Guusje, zeg even sorry tegen.. Hoe heet je?" "Ik heet Sabrina" zegt het meisje. "Oke, Guusje zeg sorry tegen Sabrina, Sabrina zeg sorry tegen Guusje!" Het blijft een minuut lang stil, maar dan zeggen ze allebei tegelijk sorry. Ze beginnen zelfs te lachen, omdat ze het tegelijk zeggen.

Als ik eenmaal thuis ben, besluit ik om Guusje wat over Bram te vragen, en misschien ook wel wat over Roy. "Guus! Waar ben je?" Ik loop naar haar kamer en ze zit te tekenen aan haar bureau. "Wat ben je aan het tekenen?" "Ik maak een tekening van ons samen, en die ga ik aan papa en mama geven." Ik kan zien dat ze erg haar best heeft gedaan voor die tekening en hij is ook best mooi, voor iemand van 7. "Hoe is het eigenlijk met Bram en jou?" Guusje legt haar tekening weg. "Het is goed, hij vindt mij toch veel leuker!" Ik lach. "Ik had Bram nog nooit eerder gezien, is hij nieuw op school?" "Ja, hij zit er nog niet zo lang. Zijn ouders zijn gescheiden en hij is hier komen wonen met zijn broer, zus en moeder." "Heeft Bram nog een zus? Hoe oud is die dan?" Ik weet niks over een zus, volgens mij zit ze ook niet op mijn school. "Die zus is een tweeling samen met Roy. Leuk hè!" Een tweeling? Misschien kan ik vriendinnen met haar worden en dan kan ik Roy vaker zien. "Weet je ook op welke school Roy en die zus zitten?" Ik zag dat Guusje moest nadenken. "Ik weet het eigenlijk niet, maar Bram zei dat ze naar een andere school gingen, omdat ze deze niet leuk vinden." "Een andere school?" Ik glimlachte, ik hoop echt dat ze op mijn school komen. "Lana, mag ik misschien weer verder met mijn tekening?" "Ja, tuurlijk! Nog één vraag. Wat is Bram's achternaam?" "Hij heet Bram Verberg, hoezo?" "Niks hoor! Ga maar weer verder met tekenen, ik weet zeker dat papa en mama hem heel mooi zullen vinden!" Guusje kijkt trots en gaat weer aan haar bureau zitten.

Ik loop ook maar naar mijn kamer. Ik besluit Roy op te zoeken op Facebook. Roy.. Roy Verberg. Ik zie 3 accounts, iemand van 43, nee. Iemand die in Amerika woont, ook niet. Aha! Roy Verberg uit Amsterdam. Ik klik op zijn profiel en stuur meteen een vriendenverzoek. Als ik bij zijn foto's kijk, zie ik dat hij een foto heeft waarin hij er heel knap uit ziet. Naast hem staat een meisje van onze leeftijd. Het ziet eruit alsof ze heel veel plezier hebben. Het zou toch niet zijn vriendin zijn? Hij heeft iemand gelinkt. Evi Verberg. Gelukkig! Het is zijn tweelingzus. Ze heeft lang bruin haar, tot aan haar onder rug. Ze draagt een gescheurde donkere jeans met een topje van kant op haar profielfoto. Ze lijkt erg op Roy. Ik besluit haar ook maar toe te voegen. Als ik weer terug ben bij Roy's foto's, zie ik een foto met een ander meisje. Het is niet zijn zus, want die heeft bruin haar. Ik scroll verder en zie een foto met hetzelfde meisje, en ze zijn aan het zoenen! Hij heeft dus toch een vriendin!