Kapalı olan gözlerinizi açtığınızda, beğenerek okuduğunuz kitabın içinde hapsolduğunuzu düşünün.
Ailenizden, arkadaşlarınızdan uzak ve bir daha geri dönemeyeceğinizi düşünün ne yapardınız?
Şuan bunları okuduğunuzda belki yeni bir macera biti...
Şu an oturduğum sandalye, üzerimdeki kıyafetler, bu ev, hiç biri bana ait değil. Aslında içinde bulunduğum beden bile bana ait değil. Ben, sadece kapana kısılmış, hiçbir yere gidemeyen ölü bir ruhtan başka bir şey değilim.
"Sana bu güveni kim verdi? "
Brooke, söylediklerinde haklıydı. Bu güveni bana kim vermişti. Hiç kimse...
Kitaptaki ayrıntılara, aynı zamanda hafızama güvenip fazla cesur davranmıştım. Kim bilir dikkatimi dağıtmış olsaydım eve dönüş yolunu bulamayacaktım. Eve, saat 13.00 gibi geleceğimi düşünmüştüm. Aksine eve geldiğimde duvardaki saat 16.00'yı gösteriyordu. Nasılda böyle düşüncesiz bir davranışta bulundum. Hala aklım almıyor.
Akşam; Tyler, Haley ve Ryan karşımda pür dikkat beni dinleyeceklerdi. Geldiklerinde konuyu nasıl açacaktım. Belki Brooke ortamı hazırlamada bana yardımcı olur. Brooke giriş, gelişme bölümlerini yapar bana da sonuç kalır.
Eğer baştan her şeyi anlatsaydım bu hale gelmeyecek ve şu an bunları düşünüyor olmayacaktım. Belki Brooke gibi onlarda benim deli olduğumu düşüneceklerdi. Belki de kitaptaki ayrıntılardan bahsettiğimde Brooke gibi olmasa da bana inanan çıkacaktı.
Burada bir geleceğim yoktu olamazdıda. Olanlar bir hataydı. Sonum beklediğimden çabuk olmuştu.
Akşam olduğunda karşılarına çıkacak ve her şeyi tüm çıplaklığı ile anlatacaktım. Bu kadar basitti.
Sana soruyorum Peyton bu kadar basit miydi?
*******
Saatler ilerledikçe sakinliğim yerini gerginliğe bırakıyordu. Kendime bunun kolay olacağını söyleyip durdum. Sadece ortada yalan olmayacaktı. Bunun ne kadar zor olabileceğini tartışıp durdum. Sonuç ise; Emilly'nin sevdiklerini, söylediklerimle bir kere daha öldürmüş olacaktım.
Kafamda nasıl konuya gireceğimi nasıl olayları anlatacağımı tasarlamıştım. Tabi o an geldiğinde hepsinin uçup gideceğinden emindim.
Din dan donnn...
İşte beklenen an geldi. Cesur ol Peyton. Korkma Peyton. Kapıyı açacaksın ve her şey ile yüzleşeceksin sonrasında yalan yok sır yok.
Derin bir nefes alıp verdim. Kapıyı açtım.
BROOKE' TAN
Evin içinde yankılanan son ses müzik...
Kanlı ellerin üzerinden yere damlayan kırmızı lekeler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"2581530" sağ yüzük parmağından işaret parmağına ve sol işaret parmağından serçe parmağına kadar devam eden sayılar...
