BUZ LORDU

33-B - ACI

Bu bölüm sevgili okurum  Jqueensare'ye   gelsin.❤

Evet doğrularım yanlışlarımdan fazla! Ama yanlışlarımda var...

" Tanıştığıma memnun oldum Poyraz KARAARSLAN..." Alaz' ın ima dolu sesi ortamda sessizliğe sebep oldu.

Ayrıca Alaz' ın bilerek Poyraz' ın soyadını basa basa dile getirmesi Poyraz ' ı çok iyi tanıyor anlamına geliyordu. İkisi arasında gözüm gidip geldi. Poyraz son derece yumruğunu sıkı sıkı sıkıyordu karşımda. Kafa ,burun dalacak gibi duruyor. Ters giden birşeylerin olduğu aşikar . Alaz'ın uzattığ el havada kalırken Poyraz hiç birşey demeden donuk yüz ifadesiyle adeta tırnaklarını koluma geçirip ardından arabaya beni sürükledi. Kapıyı açıp beni içeri fırlattığında dahi ne olduğunu anlam veremedim. Yine bir kıskançlık krizi diye düşündüm ama değildi. Bu bambaşka birşeydi. Koltukta oturuşumu düzelttiğimde  Alaz' ın siyah arabasına yaslı  halde olduğunu gördüm. O'na baktığımı farkettiğinde işaret ve orta parmağını birleştirip alnına götürüp selam verdi.  Tam da buz lordunu çıldırtacak  hareketler.  Koltukta buhar olmak için neler yapmazdım ki.

Poyraz emniyet kemerini takıp arabayı çalıştırdı . Debriyajdan ayağını çekip gaza yüklendiğinde her zaman ki gibi ön camla kavuşmama az kalmıştı.

Hava kararmaya başladığında  nereye yol aldığımızı bilmiyordum. O kadar sinirliydiki direksiyonda olan parmakları titriyordu. Vücudundaki tüm kan çekilmiş sadece koyu damarları belirgin halde gözler önüne serilmişti . O'nu şimdiye kadar hiç böyle görmemiştim.  Bu nedenli sinirli,  agresif ve oto kontrolünü kaybetmiş. ... Son sürat yolda araba kayarken önümüzdeki arabaları tek tek solladık. Alt dudağımı  ısırıp koltuğun yanlarını tutmaya çalıştım. Arabadan fırlayacam.

Kalbim göğsümü parçalayıp dışarı fırlayacak gibiydi.

Korkudan, endişeden gözlerim doldu.  Ben korkuyordum. ...  her defasında korktum O'ndan. Ama bu sefer ciddi anlamda sevdiğim adamdan korkuyordum. Yada yaptığım şeyin karşılığında ki olacaklar dan korkuyordum.

Nefesimi derin derin alıp yan tarafa bakmadım. Ki  O'da benim olduğum yöne hiç bakmamıştı . Sınırlarımı zorlamıştım.

Ekim'in aşık olduğu ve tehlikeli diye bahsedilen Alaz benim tanıdığım Alaz'dan başkası olamazdı.  Ben tüm ihtimallere rağmen O'nu tanıdığımı hiç dile getirmemiştim. Ve şimdi kocaman derin okyanustayım....

Araba KARAARSLAN 'lar malikanesine giderken derin nefes aldım.  Şükür eve gidiyoruz. Korumalar bizi gördüklerinde yüksek demir kapıyı açtılar .

Benden önce hemen arabadan inip benim tarafın kapısını açtığı gibi kolumdan tutup çekiştirdi . Acıtıyordu... Fakat şu an zihin acım daha fazlaydı.

Eve gireriz sandım.  Aksine arkasından beni arka bahçeye sürükledi. Sakin yerde konuşmak istiyordu anladığım . İtiraz  etmeden arkasından sürüklendim. On beş dakikanın ardından  kimsenin bizi görmeyip  duymayacağı yere geldiğimizde durdu. Etrafına bakıp kolumu bırakmadan beni fırlattı.  Öyle sinirliydiki ne yaptığının farkında değildi.  Bacaklarımın  üstünde zoraki durup  karşısında dikildim.

Yüzüme bakmadan ellerini açık kahvemsi saçında  gezdirmeye  başlamıştı. Korku dolu ifadeyle ne yaptığını izlemeye devam ettim. Konuşmadan  kesinlikle konuşamazdım. Etraftan Poyraz'in yerde oluşturduğu ayak seslerinden hariç ses duyulmuyordu. Alt dudağını dişinin arasına alıp gözlerini kıstı. Düşünüyordu. Birşeyleri anlamaya çalışır hali vardı....

Uzun parmaklarını saçından çekip normalde kahve ama şu an siyahın en koyu tonunu alan gözlerini  bana dikti.

Bakışları bile sertti,donuktu, ifadesizdi,  korkunçtu. ....