1 Numaralı Bakış

21 2 10
                                    

Ferit'den

Zorla evlenmek isteyen ben değildim lakin Gülfidan bana soğuk davrandıkca kendimi kötü hissediyordum. Kendimi balkona attım. Biraz nefes aldım. Gözlerimi kapadım ve gecenin rüzgarının yüzüme vurmasına izin verdim.

Evlendiğimizden beri misafir odasında kalıyordum. Zaten Gülfidan'ın yüzünüde yoğunluktan dolayı fazla göremiyordum. Lakin gördüğüm zamanlarda ise benimle konuşmuyor,yüzüme dahi bakmıyordu. Bu da beni kötü hissettitiyordu. Aslında dünyanın en güzel kızı olabilirdi belki. Yeşil gözleri,kahve saçları,kusursuz vücudu özellikle yaratılmıştı.

Bu akşam ise herzaman ki gibi yemek yedik. Lakin bu sefer ona yardım etmek istemiştim. Biraz yardım ettikden sonra yüzüme anlamlı anlamlı bakmaya başlamıştı. Adeta beni kovar gibi. O an kalbime saplanan hançer öyle derindeydi ki acı hissedemeyeceğim kadar keskindi. Ben ise yavaşca mutfakdan çıkınca derin bir nefes aldığını hissettim. İşte o an hayat benim için durdu.

Şimdi ise balkonda sakinleşmeye çalışıyordum. Daha doğrusu o yeşilleri unutmaya çabalıyordum ki unuttuğum zannettiğim anda yanıma geldi. Yine o 1 Numaralı Bakışı ile bana bakıyordu. Keskin,hırçın bi o kadar da dalgalı bir bakıştı bu. Bu bakışı sadece ben anlardım. Daha sonra ise bir anda gelen cesaret ile Gülfidan'a çemkirdim.

Ferit-Gülfidan!Kötü biri değilim ben!

Uzun bir sessizlikden sonra cesaretimi biraz daha arttırıp konuşmama devam ettim.

Ferit-Sen ne kadar beni zengin,züppe,zampara,zalim biri zannedersen et ben iyi bir insanım Gülfidan! Ben seninle zorla evlendim lakin bunu ben istiyormuydum hiç bana sordun mu ha?!

Gülfidan'dan

Dediği sözler canımı yakmaya yetmişti. Tamam biliyordum onunda içinde bir tutam iyilik olduğunu lakin beynim kabul etmiyordu. Onu iyi biri olarak Kocam olarak göremiyordum.

İçimden gelen bir anlık sevgi ile ona sarıldım. Sımsıkı sarılıyordum ki bir nebze rahatladığını hissedebileyim. Ve bana dayanamamıştı. Kendini bana bıraktı ve o da bana sarılmaya başladı. Bir süre sadece sarıldık.

Begüm'den

Yine normal geçen günlerde hergün daha da sıkılıyordum. Saat gece ikiye gelmesine karşın halen uykum yoktu. Bende yatakda bir o tarafa bir bu tarafa dönüp duruyordum. Daha sonra ise telefonumun bildirimiyle telefonuma uzandım. Bilinmeyen bir numara benim ismimle benimle konuşuyordu.

Bilinmeyen numara-beni hatırladınız mı Begüm hanım?

Begüm-Pardon?

Bilinmeyen numara-Zampara bey oluyorum!

Zampara dediği anda jeton düşmüştü. Özgür denen ukala çocuktu bu! Beni zorla dansa kaldıran!

Begüm-Gecenin ikisinde ne istiyorsun?

Özgür-Hiç! Sadece takılıyım dedim!

Begüm-Takılma bana! Ben sana takılıyormuyum? Bulaşma bana!

Özgür-Takılırsam ne olur?

Begüm-Üç abim var!

Son mesajımı yazdıktan sonra telefonun sesini kısıp bir kenara fırlattım. Ve deli gibi uyumaya başladım!

Gülfidan&Ferit-Bensu Soral-Uraz Kaygılaroğlu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gülfidan&Ferit-Bensu Soral-Uraz Kaygılaroğlu

Özgür&Begüm-Emre Bey-Melisa Şenolsun

MeftunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin