ACI AŞK

25.Bölüm"Bitti"

EYLÜL
Serkan'ın ağzından tek kelime dahi çıkmıyordu..çaresizce suratıma bakıyordu...gözleri hafiften buğulanmaya başlamıştı...

Serkan: n-ne?

Eylül: duydun işte Serkan..

Serkan: ya Eylül neden pe-ki hı? Bişey mi yaptım ben? Kalbini mi kırdım? Sen bana söyle ben bir daha yapmam..

Eylül: Serkan lütfen zorlaştırma.

Serkan: ya neyi zorlaştırma Eylül! Neden peki?!!

Eylül: sen bişey yapmadın..ama olmuyor Serkan..mutlu değilim seninle...sevmiyorum artık seni.!

Serkan: yalan söylüyorsun. Yüzüme bak! Gözlerimin içine bak ve söyle sevmiyorum seni de mutlu değilim de. Ama gözlerimin içine bak Eylül!

Off ben nasıl gözlerine bakarak söylerim bunu? Ama yapmalıyım! Songül'ü ve Meral'i boş yere işlerinden edemem ya..hele ki aileleri ile tehtit var..Zorda olsa yapmak zorundayım! Gözlerimi yavaş yavaş gözlerine diktim...ağlıyordu..ben ise kendimi zor tutuyordum...

Eylül: seni sevmiyorum..mut-lu değilim seninle..

Serkan: Bittii..! Bittik Eylül.!

Gitmişti..hemde ardına bakmadan...neden baksın ki? Göz yaşlarım arık akabilirsiniz....Derse girmek yerine hızlı adımlarımla okuldan çıkmayı planlıyordum...çıkış kapısında Kader vardı..beni görür görmez yanıma koştu..

Kader: Eylüül..selam

Eylül: merhaba Kader.

Kader: ay sen ağladın mı? Noldu benim yengeme?

Eylül: yengen değilim ben senin Kader. Biz Serkan'la ayrıldık.

Kader: ne? Ya şaka falansa komik değil bak Ey-

Eylül: şaka falan değil Kader! Az önce bitti tamam mı.

Okuldan çıktım ve öylece yürüyordum...nereye gittiğime dair hiçbir fikrim yoktu...ayaklarım beni nereye götürüyorsa itiraz etmeden gittim..

SERKAN
Neden ya neden! Neden terk etti beni? Anlayamıyorum cidden ya..boş proje odalarından birine geçmiştim...duvarın dibine çöktüm..ağlıyordum..ağlıyordum işte ne yapayım...o bana yeşil yeşil bakmayınca...güzel güzel gülmeyince ben nasıl yaşarım ki? Kapı yavaş yavaş açılıyordu...hemen ayağa kalktım gelen kişi Kadermiş. Gelip sarıldı ağladığımı görünce..

Kader: abi yaa..neden ayrıldınız hı?

Serkan: sen nerden duydun?

Kader: Eylül ile karşılaştım.

Serkan: ne dedi hı?

Kader: yaa işte ben ona yenge falan deyince o da artık yengen değilim ayrıldık dedi ve gitti..

Serkan: bilmiyorum Kader bilmiyorum ki neden bıraktı beni sordum ona birşey mi yaptım dedim ama yok söylemiyor! Bittii!

Kader: üzülme ya ağlama bak barışırsınız ya.

Serkan: sanmam ama...

Kader: hadi gel çıkalım hı burdan sana bir çay alalım.

Serkan: tamam.

Kader ile beraber kantine indik ve iki tane çay aldık..masalardan birine oturduk..hah bizimkiler de geliyor.

Songül: selaam. Kader naber?

Kader: iyi Songül senden?

Songül: nolsun vallaha işte Güney Beyle uğraşıyoruz.

Güney: bak bak yaa asıl ben seninle uğraşıyorum.

Kader: aa Güney abime laf yok.. Çok iyidir kendisi.

Güney: yürü kız Kader..cansın can.

Cemre'de masaya söylene söylene dahil olmuştu.. Baya da kızmış belli..

Cemre: of ya Serkan ya seni arıyorum iki saattir nerdesin aa...Eylül'e de ulaşamıyorum ya nerde kendisi?

Serkan: nerden bileyim ben nerde ya..ayrıca banane nerde olursa olur.

Güney: o ne demek lan!

Songül: hişt Serkan ne oluyor be? Nerde Eylül.

Serkan: bilmiyorum ya..biz ayrıldık tamam mı! Bitti...beni öylece terk ettii.

Bunu söylerken Defne ve Meral'de duymuştu.

Defne: nasıl seni terk eder..bana bak Serkan birşey mi yaptın kıza ya..

Meral: kızın kalbini kırdıysan bende senin kafanı kırarım.

Serkan: ben birşey yapmadın of..

EYLÜL
Evet..ayaklarım beni bizim banka getirmişti..oturmuştum banka..ama bu sefer yalnızdım..boş boş denize bakıyordumm...ayaklarım değiyordu denize..ağlamaktan gözlerim sızlamaya başlamıştı...ne yapacaktım hiç bir fikrim yoktu...saatlerce burda böyle oturabilirdim..aklıma burda ki geçen zamanlarımız geliyordu..benim ona hediye vermem, dizlerine yatmam, ilk gelişimiz...çare yoktu...zorla o banktan kaktım eve gitmek için...eve gelmiştim anahtarım olduğu için açtım kapıyı...Defne evdeydi ne diyecektim ona şimdi?

Defne: nerdesin sen be of...ya kuzu neden ayrıldın Serkan'dan?

Eylül: sen biliyor musun?

Defne: herkes biliyor ya Serkan anlattı işte yani Kader ile konuşurlarken duyduk..

Eylül: hmm neyse boş verelim olur mu? İyiyim ben böyle..

Defne: ne demek iyiyim ya..çocuk perişan halde Eylül.

Eylül: çok mu kötü hı? Yani şey bişey olmasın ona da...

Defne: sende onu seviyorsun işte Eylül bak ne oldu neden ya neden?

Eylül: Defne yapmak zorundaydım.

Sesim fısıltıyla çıkıyordu...

Defne: zorunda mı? Ne zorluğu?

Eylül: anlatacağım...gel oturalım...

Kanepeye oturmuştuk..nasıl başlayacağım ki ben şimdi ya..Defne bana hadi der gibi bakıyordu..o da haklı tabii merak ediyor bizi canım benim..

Eylül: dün..Songül'lerin iş yerindeyken bir ara ben tuvalete gitmiştim ya.

Defne: eveet eee??

Eylül: işte sonra..makyajımı düzeltirken bana bir mesaj geldi..X kafede ol diye..bende o yüzden erken kalktım ordan...sonra gittim gelen Serkan'ın babasıydı..bana ayrılacaksın ondan dedi hayır falan dedim ama beni Meral ve Songül ile tehtit ettii..işlerine son veririm dedi...ailemize kadar biliyor adam her haltımızı! Selma teyze ölür dedii,abisi de Meral'i yaşatmaz dedi..mecburdum Defne..mecburdumm..ona seni sevmiyorum derken kalbime hançer saplandı sanki..

Defne: Allah'ım inanmıyorum ya..kızım neden söylemedin bize..Serkan'a söyleseydin ya.

Eylül: nasıl söyleyebilirdim..saçmalamayalım lütfen yaa..neyse konuşmak istemiyorum Defne..ben duş alıp uyumak istiyorum..sonsuza kadar uyanmamak..

Defne: eh peki...bana seslen bişey olursa..

Eylül: tamam tamam..

Odama çıkmıştım ağır adımlarla..ılık bir duş almak için kabine girip suyu açtım..göz yaşlarım da sular ile birlikte akıyordu...bir müddet sonra çıkıp üzerime pijamalarımı giydim ve yatağıma girip uykuya dalmaya çalıştım...

Merhabaa..bölüm sonumuz böyle..EySer ayrıldı..sizce kim haklı diyeceğim ama Serkan'ın bişeyden haberi yok..nasıl öğrenir veya kimden öğrenir? Bakalım göreceğiz...neyse yorum ve voteleri bekliyorum...Sizi Seviyorum...EySer'li Kalııın...❤❤⭐⭐
-Ezgii