ACI AŞK

49.Bölüm"Barışma"

SONGÜL
Of Güney yaa beni yanlış anladın sevgili..Ben sadece erken olduğunu düşünüyordum ama dinlemedin bile beni sen...Bitti dedin ya Bitti! Eylül yanıma gelmişti Serkan ise Güney'in peşinden gitti..

Eylül: Songül iyi misin canım?

Songül: değilim Eylül yaa baksana bitti dedi..

Eylül: tamam o sinirle söylemiştir yaa.

Songül: sanmam ama çünkü biz Güney ile evlilik hallerimizi düşünürdük pat diye sorunca da off ne bilim ya..

Eylül: tamam sıkma sen canını ya..Bak Serkan konuşur onunlaa..

Songül: hı hı..

SERKAN
Güney bir türlü sakinleşmiyordu..bir otursa konuşacağımda yok oturmuyor ki bir sağa bir sola dönüp duruyor..

Serkan: abicim otur artık ya başım döndü Allah'ını seversen otur.

Güney: of Serkan gitsene sen kardeşim ya.

Serkan: gitmicem hayır..bi otur da konuşalım be..Neyi bitiriyosun lan sen? Hı neyi? Böyle bir anda silip atacak mısın Songül'ü?

Güney: o beni attı ama hayır dedi bana..

Serkan: hayır demedi sadece erken dedi..ve haklı da tamam mı? Yani evet tamam benim karışmaya hakkım yok ama..bence de erken..

Güney: bana erken diyene bak ya sen evleneli ne kadar oldu!??

Serkan: Güney bilmiyormuş gibi davranma bizim durum farklı..Bulut vardı arada. Ayrıca biz kandırıldık..Başında böyle bir olay var mı senin..Yok..Ben böyle olsun ister miydim hiç? Eylül'e güzel bir evlenme teklifi zamanı gelince nikah masasında evet kelimesi olacaktı sırasıyla ama..

Güney: ya tamam özür dilerim öyle demek istemedim.

Serkan: git benden dilediğin gibi Songül'den de özür dile..

Güney: hayır. Evet deseydi..yine beklerdik evlenmek için ama evet deseydi ya..

Serkan: Güney yapma işte..

Güney: bilmiyorum kardeşim bilmiyorum..zamana bağlı..

EYLÜL
Songül'ü alıp bizim eve getirmiştim..Bir bardak su içtikten sonra daha iyi gibiydi..Bulut'un uykusu geldiği için onu uyutmuştum..Songül'ün yanına geldiğimde ise o da koltukta kıvrılıp uyumuş vaziyette idi..Ah canım arkadaşım benim.. Elime telefonumu alıp Serkan'ı aradım.

Serkan: Eylül..

Eylül: Serkan ne yaptın? Güney nerde?

Serkan: Güney yanımda..konuştuk falan işte..Sen ne yaptın?

Eylül: bizde de aynı..evdeyiz Songül uyudu biraz..Bulut'ta uyuyor.

Serkan: tamam bizde geliriz şimdi..

Eylül: tamam bekliyorum sevgilim.

Telefonumu bırakıp mutfağa geçtim..Yemek yapmaya koyuldum..Songül ve Güney akşama bizde olacaklar anlaşıldı..Barıştırmamız lazım..fırında tavuk yapıyordum.. Yemeği de fırına koyduktan sonra odaya çıkıp Bulut'a bakmaya gittiğimde uyanmıştı..Kendi kendine etrafı izleyip gülümsüyordu..Canım benim..Onu kucağıma alıp yanağına minik bir öpücük kondurdum..minik parmaklarıyla elimi tutmaya çalışıyordu..Kapının çalınması ile aşağıya indik..Bizden önce Songül uyanıp kapıyı açmış bile..Güney ve Serkan'ı görünce geri kapatacaktı ki Güney ayağını kapının arasına koyup engel oldu..

Güney: Songül dur.

Songül: Güney ne var?

Güney: ya aç sana kızım ayağım acıdı be..

Songül: gitsene burdan sen ya..görmek istemiyorum seni..

Güney: burda olduğunu bilmiyordum tamam mı aç kapıyı ya.

Songül: iyi be geç...Sen biliyordun değil mi Serkan?

Serkan: y-yok ya..

Eylül: hoşgeldinizz.

Güney: hoş buldum.

Serkan: hoş buldum sevgiliim..Bulut babacım..Gel de seveyim seni.

Eylül: hadi babaya anneciğim.

Bulut gülerek Serkan'ın kucağına gitti..

Serkan: biz yukardayız oğlumlaa

Eylül: ıı tamam canım bende ıı su içip geliyorum.

Mutfağa gidip suyu bardağa koyup kafama diktim..tam geri döndüğümde karşımda Songül'ü gördüm..

Songül: bilerek yaptınız değil mi? Bizi bir araya getirmek için.

Eylül: ya hayır yoktu öyle bişey ama..Yani fena da olmadı..Konuşun halledin işte sorununuzu be..Allah Allah

Songül: ah Eylül ahh..

Onu dinlemeyip omuz silkip kocamın ve oğlumun yanına çıktım koşara adımlarla...

SONGÜL
Mutfaktan ayrılıp salona geldiğimde Güney koltukta oturmuş ellerini dizinde birleştirmişti..Ve ayağı ile kendine bir ritim tutturmuştu..Sinirli belli..Bende geçip diğer koltuğa oturdum..

Songül: Güney.

Güney: Songül.

Aynı anda söyleyince gülmemek için kendimi zor tuttum.

Songül: söyle..

Güney: sen söyle söylee.

Songül: bitti mi sevgili? Yok muyum artık hayatında?

Güney: sen istemedin mi böyle olmasını?

Songül: saçmalama..Ben neden isteyim ki bitsin Güney.

Güney: neden evet demedin o zaman..Sen beni sevmiyorsun.

Songül: seni tabii ki seviyorum çok seviyorum Güney..ama sadece bence erken..Evet diyecektim sana ama beni dinlemeden gittin..Bitti dedin ya.

Güney: evet diyecek miydin Songül? İnanayım mı?

Songül: şimdi de bana inanmıyor musun?

Güney: bilmem..

Songül: tamam ulan..yarından tezi yok gidip nikahı basacağım seninle!

Güney: oha!! Ciddi misin?

Songül: Güneey!

Güney: ciddisin..anladım..ama o zaman bunu takman gerek..

Diyerek cebinden bana aldığı yüzüğü çıkartıp parmağıma taktı..Sarıldım ona sımsıkı..O da kollarını bana doladı...

EYLÜL
İki saatten beri odadaydık..rahat konuşsunlar diye çıkmıyorduk ama..Artık çıkmam gerekiyordu. Çünkü Bulut acıkmıştı ve maması mutfakta idi..

Serkan: aşkım baya acıktı ya..

Eylül: biliyorum sevgilim..anne sütü vakti olsaydı sorun olmazdı da..Sıra mamasında..

Serkan: başka çare yok. Aç mı kalsın oğlum..Hadi gidip alalım.

Eylül: eh hadi..tamam anneciğim ağlama bak gidiyoruz.

Aşağıya indiğimizde baktık ki..Sarılmışla ohh..biz rahatsız olmasınlar diye şey ederken bebeğim açlıktan öldü bunlar burda..

Eylül: ohh maşallah maşallah

Serkan: ulan sizin yüzünüzden çocuk aç kaldı..

Güney: kusura bakmayın ya özlemden.

Eylül: neyse yürüyün hadi..bahçeye çıkalım

Serkan: sen çık hayatım ben alırım mamayı.

Eylül: aşkımsın tamam..

Hep birlikte bahçeye çıkmıştık..Bu ikilinin barışmasına gerçekten çok çok sevinmiştik..

Herkese merhaba arkadaşlar..bu bölümde böyle sonra erdi..biraz SonGün'lü bir bölüm oldu ama neyse..Yorum ve voteleri bekliyor olacağım...
-Ezgii