ACI AŞK

32.Bölüm"Yeniden"

SERKAN
Gözlerimi açmıştım...Eylül'ün yanında uyumuşum..başımı kaldırıp Eylül'e baktığımda gözleri hâla kapalıydı...yavaşça yanından sıyrılıp kalktım..Alnına bir buse bıraktım..Kapı açılmıştı içeriye Defne,Songül ve Güney girmişti..

Defne: Serkan...gelebilir miyiz?

Serkan: tabii ki Defne.

Songül: hâla mı uyuyorsun be kardeşiim.

Defne: uy-uyanacak ama..

Güney: uyanacak tabii ki yaa..Benim yengem güçlüdür!

Serkan: yengen....

Defne: bana herşeyi anlatmıştı Serkan...Meral ve Songül için ayrıldı senden..Evde hergün ağladı. Sonra da hamilelik olayı ortaya çıktı işte...

Serkan: canım benim..kim bilir ne kadar yıkıldı.?

Songül: ah Eylül ah.

Ellerini ellerimin arasındaydı.. Bırakmıyordum onu..Bu saatten sonra da asla bırakmaya niyetim yoktu!Eylül'ün bağlı olduğu makinelerden ani bir ses çıkmaya başladı..panik olmuştum bir anda..Ne oluyor ya!!

Serkan: ne oldu..noluyor? Niye ses çıkartıyor bu..Sus sana bee!! Güney Defne susmuyor bu..bişeyler oluyor ne oluyor ya.?

İki hemşire bir de doktor koşar adımlarla odaya daldılar resmen...Eylül'e kalp masajı yapıyorlardı..Hayır yaa olamaz olmamalı böyle bişey..Ne kalp masajı yaa...Eylüül..

Serkan: ne oluyor hı? Doktor iyi değil mi! Neler oluyor bee konuşsana!! Susmayın ya susmayın.

Güney: abi sakin dur..

Defne: yaa Songül..Eylül hayır.

Songül: Eylül gidemezsin kardeşim...

Doktor: çabuk çabuk..bebeği kaybedebiliriz..kalp masajına devam.

Serkan: Ne. Ka-kaybe-kaybedebili-riz diy-or..Güney..ne kaybetmesi...Bana bak doktor ikisini de iyi edeceksin!Anladın mı! Anladın mıı!!

Hemşire: bey efendi lütfen sakin olun..hastaya zarar veriyorsunuz..dışarıya çıkın lütfen.

Songül: Serkan hadi gel...Güney getir buraya.

Kapı dışında kalmıştım...Ağlamaya başladım..Ya onlara birşey olursa...Allah'ım sen Eylül'ü ve bebeğimi benden alma..Bunların hepsi o şerefsiz adam yüzünden! Ben sana bunun hesabını sormaz mıyım..sana ölümlerden ölüm beğendireceğim!!Canını okuyacağım senin..oturduğum yerden bir hışımla kalktım ve arabaya binip Tevfik Özgün'ün evine gazladım..gelmiştim evet. Odasına daldım direk..beni görünce kahkaha attı..birazdan o gülüşün olmayacak ihtiyar!!

Tevfik: ahahhaha..hoş geldin evlat.

Serkan: kes lan çeneni! Bana bak...Eğer Eylül'ün kılına zarar gelirse seni gebertirim..duydun mu şerefsiz!

Tevfik: cık cık cık..çok ayıp..gözlerinin önünde inleye inleye ölecek..ölecekler. O da bebekte!

Serkan: hayır lan hayır kes..bişey olmayacak onlara!bilerek yolladın beni Amerika'ya!

Tevfik: anladın sonunda zeki evlat..

Serkan: ama ben onları bırakmayacağım anladın mı gerizekalı babacığım! Onların kılına zarar gelmeyecek! Yoksa ölürsün.

Kapıyı vurup çıktım evden..arabaya atlamıştım..biraz sakinleşmemi bekledim...başımı direksiyona koydum bir kaç dakika bekledikten sonra gaza basıp hastaneye gelmiştim..Tam da doktor çıkmıştı..

Güney: nerdesin kardeşim..doktor çıktı..

Serkan: durumları ne doktor?

Doktor: iyi iyi herşey yolunda bebekte iyi...Eylül hanımda uyandı..Buyrun geçebilirsiniz.

Hep birlikte içeriye girmiştik..

Songül: Eylül'üm geçmiş olsun..

Güney: geçmiş olsun Eylül.

Defne: kuşum benim..iyi misin?

Eylül: saolun..iy-iyiyim..Serkan?

Serkan: efendim canım..burdayım..

Eylül: be-bebeğim..nasıl bebeğimiz?

Serkan iyi..iyisiniz çok şükür Eylül.

Eylül ağlamaya başlamıştı..diğerleri bizi yalnız bırakmak için çıkmışlardı..kıyamam ki ben senin göz yaşlarına..ellerimle sildim akan damlalarını..

Eylül: sen nasılsın..iyisin değil mi bir şeyin yok?

Serkan: iyiyim ben..çok korktum Eylül çook..

Eylül: iyi ki ona bir şey olmadı..Ne yapardım ben.

Serkan: tamam artık ağlama..ağlamak iyi değil bebeğe..

Eylül: haklısın..babası..Şimdi ne olacak Serkan?

Serkan: tabii ki ben sizi bırakmayacağım.

Eylül: ama baban..

Serkan: umrumda mı sence? Ben ona gereken şeyi yaptım merak etme.

Eylül: ne yaptın adama be?

Serkan: konuştum sadece çıkıştım biraz..bağırdım çağırdım.

Eylül: birtanem yeniden birlikteyiz..

Serkan: yeniden..

Eylül: Serkan ben çok aptalım..Beni bırakıp gittiğini sanmıştım...bebeği istemediğini sandım..Aptalım ben ya özür dilerim.

Serkan: şt şt..sen aptal falan değilsin..

Eylül: seni seviyorum Serkan..

Serkan: bende seni meleğim..

Eylül: iki ay sensizdim ya..ölüm gibiydi..

Serkan: ya ben nefes almayı unuttum zümrüt..

Eylül: özür dilerim ya..

Serkan: tamam artık geçti...bak ben yanındayım düşünmeyelim bunları..

Doktor elinde ki dosyalar ile odaya girmişti..doktor girince diğerleri de girdiler..

Doktor: evet Eylül Acar..2 saate taburcu olabilirsin..

Serkan: aa Eylül? Sen hâla Eylül Acar'sın

Güney: Serkan haklı vallah Eylül..yani bebekte var..

Eylül: aa yani evet ama..

Cemre: barıştığınıza göre bence..

Eylül: tamam..tamam da henüz değil..yani şuan hemen olmaz.

Serkan: hemen olmaz mı?

Eylül: sevgilim..istersen önce bir hastaneden çıkayım.

Serkan: haklısın ya..

EYLÜL
Herkes gitmişti sadece Serkan yanımdaydı..son yarım saat sonra çıkacaktım bu hastaneden...İyi ki bebeğime bir şey olmadı..Yıkılırdım gerçekten! Serkan yanımdaydı elimi hiç bırakmıyordu..ben ise ona karşı mahcuptum.

Eylül: birtanem? Kızgın değilsi değil mi bana?

Serkan: haa Eylül sana çok kızgınım ben ya.

Eylül: g-ge-gerçekten mi?

Serkan: saçmaladın ama artık meleğim ya..daha çok böyle konuşuran gerçekten kızacağım ama.

Eylül: tamam peki..

Evet! Çıkmıştık hastaneden..Serkan ile arabaya binmiştik..önce beni eve bırakacaktı..sonra da kendi eve gidecekti...ben onunla tekrardan beraberdim...bu çok güzeldi...artık mutlu olacaktık!

Merhaba! Biliyorum iki gündür bölüm atamadım..ama bir düğün telaşımız vardı kusura bakmayın. Bölümde biraz kısa gibimsi ama...neyse ee nasıl gidiyorn ACI AŞK? Bakalım EySer mutlu olabilecek mi? O hâla Eylül Acar bir de bu konu var tabii..neyse güzel yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum...Sizi Seviyorum...EySer'li Kalııın...❤❤⭐⭐
-Ezgii