Switch (On-going)

Ch. 13 & 14

Chapter 13

Warren's POV

Parang ang daming gumugulo sa isipan ng girlfriend ko. "Hearty? May sasabihin sana ako sa'yo." K. "Ano yun?" I said. "Si Nick. Siya nga, siya yung ex ko." And yung expression ko parang gulat na gulat. Kahit naisip ko na yun nung una pa na baka nga si Nick yung ex niya. So, kaya pala siya affected na affected. Di niya pinapahalata pero marunong akong makiramdam. Dalawang taon na kaming mag-on. Kilala na namin ang isa't-isa, I guess.

And as a boyfriend, I don't know kung magagalit ba ako or what. Ok! Yung 'what' yung choice ko. Di ako nagalit. Wala na yun. Elementary years pa yun. Kami na. Ako na yung kasama niya ngayon, at hindi si Nick. 

Chapter 14

Warren's POV

Nagpeprepare na ako sa mga possible games and ek ek kasi malapit na yung Math Week. Oo. Isang linggo naming sinecelebrate yun kahit na maraming may ayaw sa Math. Aww. -.- Kasama kong magprepare ang president ng Math Club, si Ms. Fernandez. Yah. Simple lang sakanya ang math. Isang pitik lang at alam niya na ang sagot. Ganon yun katalino. Idol ko ata yun. 3rd year pa lang siya pero siya na yung binoto as President. Ok. Marami talagang humahanga dun.

Naalala ko nanaman yung convo namin ni Tracy nung kelan. Ano ba yan. Noo. Di pwedeng isipin yun. One problem at a time ok? -.-

Jessie's POV

Ginabi na kaming umuwi ni Warren since yung President ng HS Dept at President ng Math Club ay kailangang maghanda na para sa darating na Math Week. Yes. Eto yung pinakafavorite ko sa buong school year eh. Hakot awards kasi. Haha. Ang yabang ko ngayon a. Nahawa na ako kay Bad Boy. Tss. Ok. Tungkol nga pala sa Math Week yung pag-uusapan. Wait. Bakit parang parehas kaming wala sa mood mag-isip ng mga possible games? At nasaan na ba yung mga moderators? Aish. Inasa na lang sa amin.

Tiningnan ko yung mukha ni Warren. Parang may problema siya, may problema nga ba? WAIT. Ang isang 'Warren dela Cruz' magkakaproblema? Weh? Di nga? Nasa kanya na kaya lahat. Well, life is never without a problem nga talaga. Pero life is never without God to lean on naman e. Hehe.

"Uwi na tayo? Gabi na eh. Itatry kong mag-isip ng mga possible games. Mag-aask din ako sa iba kung may mga suggestions sila para atleast, masaya lahat sa Math Week." Tama ba yung sinabi ko? Baka pagod na kasi siya eh. Hindi lang naman kasi tong Math Week yung pinoproblema niya. Kawawa naman siya. Kailangan niya sigurong magpahinga. Nag ok siya sa akin.

Since gabi na nga, wala kaming masakyan. Aish. Nasaan na ba kami yung mga tricycle? Baka magalit sa akin si nanay at tatay. Wala namang pakialam sa akin si nanay eh. -.-

Habang nag-eemo ako, biglang BOOM. May dumaang motor sa harap namin. Sa kasamaang palad, nasa harap kami ng putikan. So, natalsikan ng putik yung palda ko at pati na rin yung pantalon ni Warren. Tiningnan ko yung expression, pero ganon pa rin kagaya kanina. Parang may iniisip at pagod. HEY. Bumalik yung lalaking nagpapatakbo nung motor, nag apologize. Pagtanggal ng helmet. OMG. Si bestfriend pala.

Nick's POV

Gusto kong gumala ngayon kaso wala akong kasama. Pupunta sana ako kila Rocky. Malapit lang house niya sa school. Dun ako dumaan kesa magpasikot-sikot pa. Ang bilis ng patakbo ko at hindi ko napansin na may tao pala dun sa nadaanan ko. O, shoot. Natalsikan pa sila ng putik. Lagot ako neto. Di naman ako yung katulad ng iba na walang pakialam. Bumalik ako para humingi ng paumanhin. Pag tanggal ko ng helmet. Guess what. Si Warren. Aww, sorry tropa. At sino kaya tong kasama niya. Si angel in disguise pala. Si Jessie. Si bestfriend. Lagot. 

Jessie's POV

"Bestfriend. Tropa." Aish. Wow ha. Di naputikan yung palda ko, best. Hindi. Tsss. Ngumiti ako, yung ngiting parang naiinis sakanya ganun. Alam niyo na yun. Tapos humingi siya ng paumanhin sa amin ni.. Warren. Lagot siya dito. Buti di nagalit. "Bakit nandito pa kayo?" tumingin ako kay Warren pero mukhang wala siyang balak sagutin yung tanong ni best, so ako yung sumagot. Habang kausap ko si Nick, napansin kong kinuha ni Warren yung phone niya. "May inayos kami para sa Math Week." Sabi ko kay Nick. "Aah." Biglang may sasakyang dumating. Ok. Kila Warren pala. Nagbabye siya sa amin. Tapos ngumiti, ngumiti din ako. WAIT. Paano ako? Hala. "Hatid na kita, best." Ako? Ihahatid niya. Hala. Bakit naman kasi ano eh. Hays. "Ok." Yun na lang yung nasabi ko. Wala ng choice eh. Bwisit tong bestfriend ko na to. May sayad sa utak. Di niya ba naisip na natatakot rin ako? Kung makapagpatakbo siya ng motor, wagas. Parang walang bukas. Kainis. Napayakap ako kasi nga baka mahulog ako. Parang tatangayin ako ng hangin. "BEST. Pwede pakibagalan?" tapos ngumiti siya, at binilisan pa. Nananadya? Aish. Lagot to sa akin. Di ko to papansinin bukas. Mabuti naman at nakarating na rin sa bahay ng ligtas. Nagpasalamat ako sakanya, kahit parang hindi bukal sa loob ko. At umalis na siya.

Hindi na ako kumain kasi antok na antok na talaga ako. Hindi ko na kayang labanan ang antok na to.

Goodnight.