A live with wings

hoofdstuk 8

Jordan steekt zijn hand uit en helpt me opstaan. Het water is best dichtbij, het is vloed. Jordan begint de strandbal op te blazen. Dit gaat een beetje moeilijk omdat hij mijn hand nog steeds vast houdt. Geen idee waarom hij dit doet, maar ik moet toegeven dat het best fijn voelt. Arg! Laat me met rust brein! Op de een of andere manier krijgt hij het toch voor elkaar om het stopje van de bal er met een hand in te drukken. Mijn hand wordt ondertussen zweeterig, ik begin me ongemakkelijk te voelen. Toch lijkt Jordan het niet erg te vinden. Hij begint richting het water te lopen en trekt mij achter zich aan.

Als we bijna bij het water zijn valt mijn oog op een bruin harig, letterlijk stuiterend meisje. Niet zo maar een meisje, het is Nikkey. Ze krijgt me al snel in de gaten:

'Yara!!!' Ze valt me aan met een knuffel. Ik knuffel haar met een arm terug. Mijn andere arm is nog steeds bezig de hand van Jordan vast te houden, wat me een fijn gevoel in mijn buik geeft.

'Een dropping right? Wat doen jullie dan hier?' O shit. En nu? Snel trek ik mijn hand uit die van Jordan. Ik kijk Jordan aan, in de hoop dat hij snapt dat het slim is om nu even in gedachten te 'overleggen'. Hij snapt de hint en begint glazig te kijken. Al snel hoor ik zijn prachtige stem in mijn hoofd:

Wat nou als we zeggen dat we net terug zijn, het warm hadden en dat we maar gelijk naar het strand zijn gegaan?

Geen optie, hoe komen we dan aan die strandbal? 'Denk' ik.

Die hebben we gewoon gevonden of geleend van iemand hier? 'Zegt' zijn stem in mijn hoofd

Of we waren het zat en zijn gestopt? 'Zeg' ik.

We kunnen ook gewoon zeggen dat... Nikkey onderbreekt Jordan door voor zijn ogen heen en weer te zwaaien met haar hand:

'Joehoe? Jordan! Ben je er weer?' Jordan kijkt geschrokken op.

'Doet hij dit vaker?' Vraagt Nikkey aan me.

'Ja, dit is heel normaal voor hem hoor. Je kan hem dan trouwens beter even laten doen, anders schrikt hij.' Ik knipoog naar Jordan. Die schudt grinnikend zijn hoofd. Ik zie zijn blik even kort veranderen.

Je weet het maar weer leuk te verzinnen, nu kom ik over als een of andere idioot.

Hoor ik zijn stem in mijn hoofd zeggen. Hij knipoogt. Ik kijk hem even aan, zijn bruine ogen staan al weer normaal.

'Maar vertel, hoe zit het met die dropping?' Vraagt Nikkey. Ik kijk even naar Jordan, gelukkig zie ik ineens Lotta, die komt aan lopen. Ik zwaai naar haar.

'Yara, wat doe je hier? is die dropping al klaar?' Voor ik wat kan zeggen begint Jordan al met vertellen.

'We komen net terug van die dropping. We hadden het warm dus toen zijn we gelijk maar naar het strand gegaan.' O ja, dat is ook zo. Jordan had Lotta wel verteld waar we waren.

'Oké, was het leuk?' Vraagt Nikkey. Gelukkig lijkt ze het wel te geloven. Ik knik als antwoord. Ik heb het echt veel en veel te warm. Ik wil gewoon het water in!

'Maar Jordan en ik zouden gaan zwemmen, we zien jullie straks wel.'

Ineens besef ik me dat als de dropping afgelopen is, ik ook weer gewoon op de camping bij Lotta en Nikkey moet slapen, anders zou het best raar zijn voor Nikkey, die weet immers niet dat Jordan een boomhut heeft. Ergens maar goed ook.

'Oké, wij gaan terug naar de camping, we zijn hier al een paar uur en het begint saai te worden.' Zegt Lotta. Ineens hoor ik Jordans stem weer in mijn hoofd:

Lotta vraagt of we weer op de camping slapen of nog in de hut. Wat wil jij?

Ik dacht er net ook al aan. Ik wil wel in de hut, maar ik denk dat het slimmer is om op de camping te slapen, dat is voor Nikkey slimmer. Anders gaat ze zich misschien ook afvragen of we wel echt naar een dropping waren. 'Denk' ik terug.