Bana nasıl kıydınız?

O Günden sonra Yaşamım 1

 Bu o günden sonra. yaşamım bölümünün devamıdır bu bölüm baya uzun olacak gibi gözüküyor ama çok sürükleyici olacak emin olabilirsiniz

sabah saat 07.30 okul vaktiydi sanırım çünkü üvey annem beni hazırladığı kahvaltıya çağırıyordu.Henüz ikinci sınıfa gidiyordum okul şimdiden sıkıcı geliyordu, çünkü ikinci yılım olmuştu okulda hala arkadaşım yoktu.Sıkılmaya başlamıştım okuldan ama tek çarem bu okula gitmekti.arkadaşimın olmamasının sebebi belki de hırçınlığımdı. okuldaki kızların hiç birini kendi anneleri yanında olduğu için sevmiyorsun belki de kıskanıyordum ilk okul öğretmenim güllüşan Ekinci en sevmediğim öğretmenim olmuştu.yanında kaldığım annenin gerçek olmadığını biliyordu ve hep bana kendi annemle ilgili sorular soruyordu buda sinir bozucuydu okula birazda bunun için gitmek istemiyordum ilk defa sınıftaki kızlarla konuşmuştum yanıma gelmişlerdi ve güllüşan hocayı sevmediklerini bana söylüyorladı.ve ders zili çalmıştı birazdan güllüşan hoca derse geldi kitaplarımızı açmamızı söyledi herkese kitaptaki soruları çözmesi için zaman verdi ve yine bana sorular sormaya başladı artık hiç olmadığım kadar rahatsız olmuştum ve dayanamayarak ağlamaya basladım.Beni sakinleştirmeye çalışiyordu ama artık çok sıkılmıştım sorularından ve bidaha bana sorucak olursa onu şikayet edeceğimi söyledim ve o günden sonra aramızdaki savaş başladı.

Artık yedinci sınıfa gelmiştim ve 14 yaşındaydım arkadaşlarım hala aynıydı ama biri bana çok yakındı adı Neytullah  idi. kardeşimden öte idi benim ıçin benimle ilgili kimsenin bilmediği şeyleri o biliyordum sırdaşım can dostumdu hala güllüşan hoca ile aynı okuldaydık ama Dersime artık gelmiyordu neytullahı kışkırtıyor benimle konuşmasını istemiyordu,ama tabiki beytullah onu dinleyecek kadar salak değildi.Biz artık onunla kardeş olmuştuk  merkez kıskanıyordu bizi. Zaman geçtikçe kendimize birini daha yakın hissetmeye başladık adı merve idi çok iyi bir kızdı.Herşeyimiz aynıydı ama tek bişey vardı onun annesi bizim okulda hademe idi annesinin yaptığı işi beğeniyordu utanıyordu çok yanlış yapıyordu bence annesi yanında uyuyorken ve onu çok seviyorken bu kibir neydi ki biz çok uyardık ama hala utanıyordu annesinden benim annenin de gerçek olmadığını sadece merve ve beytullah biliyordu sadece onlara güvene bilmiştim  aslında kimseye anlatmam gerekiyordu ama içime atıp yaşayamazdım mutlaka birimleriyle paylaşmam lazımdı.

Üvey annem veablam merveyi hiç sevmiyor onunla görüşmemi istemiyorladı,ama ben mervenin gözlerine. bakınca kendimi görüyordum çok masum bir kızdı ve kendinden başka kimseye zararı yoktu annesini hakkında böyle düş

şünmesi bile sadece kendine zaradı. öyle vbir kızla ilişkimi kesmezdim,ki zaten kesmedim onlar görüşmemi istemesede biz gizliden görüşuyorduk bence bunun farkındaydılar ve aertık söylemeye yorulmuştular.