GREEN VAR UNIVERSITY (ON-GOING)

CHAPTER 29_NTC_

-----

Chapter 29: NTC

After ng nangyari kanina. Pwede na ko bumalik sa dorm at bukas nalang daw ako mag-training ulit. Kelangan ko pa raw mag-pahinga dahil sa dami ng nawalan na dugo saakin.

2pm ako nakabalik sa dorm at mag-gagabi na rin. Wala sila mienna at pauleen. Mga nasa canteen kasama sila kara and leigh. Dadalhan nalang daw nila ako ng pagkain, pagkatapos nila kumain. Katamad rin naman kasi mag-luto eh. Nandito lang ako sa kama, nag-fafacebook at instagram. Ang boring nga ng facebook ngayon eh. Walang exciting or magandang trending, ganun na rin sa instagram.

So bored.

Sa totoo lang, ang aga nila nga kumain ng dinner. Akala ko kakain lang sila ng meryenda. Yun pala, dinner kagad.

Biglang pumasok sa isip ko si angeli. Matagal ko nanaman ata hindi makita si angeli kahit mag-salubong lang kami sa hallway. And speaking of that dream. Bakit biglang pumapout ito? Ang tagal tagal ko ng walang napapaginipan tungkol kay candrid eh. Pero hindi ko naman sinasabi na gusto ko uli mapaginipan siya. Dahil ayoko na mapaginipan siya lalo na kasama si louise. At si louise, namimiss ko na talaga siya. Pero alam ko namang mag-kaibigan parin kami hanggang kamatayan. At alam ko busy rin siya minsan.

Mukhang walang nagpaparamdam saakin ngayong mag-isa ako ah? Or sadyang may time and date schedule sila? Wala na rin uli ako na-tatanggap na bloody letter and text, pero yung na tanggap ko noon. Syempre, nasa sakin parin. Hinding hindi ko yun itatapon hangga't hindi ko pa nalalaman kung sino yun.

Biglang pumasok sa isip ko si selina. Ang cute kasi ng batang yun. Kahit grade 7 palang yun. Hindi ko mapigilan ang pag-iisip ng muka ni selina dahil sa kada na-papadaan ako sa grade 7 classroom ay naaalala ko si selina. Pero hindi ko siya makita o kahit mag-katagpo man lang.

Lumipas ang oras at wala parin sila. Mag-eieight ock-lock in the morni--este gabi pala. Yung tiyan ko kanina pa malikot. Paikot ikot rin ako sa kama, gad! Makatayo na nga lang. Lalabas nalang pala ako. Mag-papahangin. Pa-pihit palang ako ng door knob ng bumukas ito.

"Aray!" Napasigaw ako sa sakit. Paloob kasi ang bukas ng pinto. Eh, ang lakas nila buksan ito. Tumama ang forehead ko sa gilid ng pinto. Seriously! Masakit! Mas-masakit pa ata toh kesa sa pag-ibig.

Napaupo nalang ako sa sahig dahil sa hapdi na nararamdaman ko. Tawa parin sila ng tawa kung ano namang kalokohan na ginawa nila. Akala ko wala na rin sila kara and leigh. Nan dyan pa pala.

"Omygad!!! Shaira!!!" Nabingi ako sa sigaw ni mienna. Malakas naman talaga yan sumigaw eh.

"Ano nangyari sayo?"

"May pumasok bang stranger dito? At bigla lang may lumaban sayo?"

"Sino yun? Susuntukin ko yun!"

Hindi ba nila alam? Sila ang may gawa netoh sakin? Tinanggal ko na ang kamay ko sa forehead ko saka ako tumayo at nag-cross arms at sinamaan ko sila ng tingin.

"Uy! Sino nga kasi?"

"Sino ba kasi may gawa?"

"Shaira! Bakit ayaw mo kasi sabihin saamin?"

"Hoy! Kanina ka pa nakatayo dyaan at nakatingin saamin!"

"Yaan mo yan. Gaya ng sinabi ni kenneth. Tama nga na nababaliw na siya." Napatingin ako kay pauleen dahil sa sinabi niya. Humahakbang ako dahan-dahan palapit sa kanya.

"Whoa sis! Easy! Ok! Ok! I get it! Hindi na ako magsasalita ng ganyan. So sorry?" Nag-end ang lakad namin sa pader. "Dont ever. Ever. Talk about like that? You got it?" Tumango nalang siya. Sa madiin na sinabi ko.

"Shaira. Bakit ayaw mo parin ba sabihin saamin kung anong nangyari sayo?" Kunot-noo tanong ni leigh. Nung nakaharap na ko sa kanilang lahat.

"Pano ba naman kasi! Alam niyo kung sino may gawa? Hindi niyo talaga alam? O nakahalata man lang? Kayo! Kung sino ba naman kasi ang bilis ipihit at itulak ang pinto pagpasok! " Inis na sabi ko.

Napatungo si leigh sa sinabi ko. Muk-hang alam ko na kung sino ang may gawa. "Amm..shaira? Sorry. Ako ang may gawa. Sorry talaga. Geh na. Una na ko. May gagawin pa ko eh. Bye guys" habang lumalakad palabas ay nakatungo ito.

Mukhang na-over reacting ako sa sakit na naramdam ko. Kaya ako ganito kanina mag salita. "Shaira. Matutulog na ko. I mean, kelangan ko na rin bumalik sa dorm. Pau and mienna. Bukas uli ha? Bye!" Tapos lumabas na siya.

Nagsalita naman si pauleen."Shaira. Eto ang pagkain mo. Sorry kung natagalan dahil may gina--" pinutol ko ang sinasabi niya.

"Hindi na ko kakain. Matutulog na ko. Good night!" Mabilis ako pumunta sa kama at humiga. Hindi ko na pinansin ang pakikipagusap nila mienna saakin. Nawalan tuloy ako ng ganang kumain.

Kinabukasan, nagising ako kaninang 5:00am. Nung una, akala ko, ako ang unang nagising. Pero yun pala ay may mas maaga pa nagising saakin.

Kanina pa nag-stastart ang training namin. Natapos na ang lunch time at mag-threthree ock-lock na rin. Pangalawang tuloy na namin ang all attack sa level 3. Yung kaninang umaga ay nag-recall kami or lets say na nag-individual practice kami sa pag-gamit ng weapons. Hindi daw ito real enemy tester or not real enemy tester. May sari-sarili kaming pwesto dahil gaya nung mga nakaraang-raang araw ay lalong lumalawak ang traning room na toh.

"Shaira! Likod mo!" Napayuko ako sa tira niya nung puputulin niya ang ulo ko. Ayoko pa mamatay lord.

"I'll handle this fucking boy. Go help leigh!" Sabi ni kara saakin.

Mabilis naman ako pumunta kay leigh.

"Hey!" Tawag ko. That a sign na nandito ako sa likod niya.

Tumingin siya saglit sakin. At saka biglang umiwas dahil may biglang tumira sa kanya. Ganun na rin ako dahil nasa likod lang niya ako eh. Ayoko pa talaga mamatay lord.

Likod-likod kami ni leigh habang lumalaban. Tatlo ang kalaban ko habang si leigh ay lima. Napatingin ako kanan, sakto na rin ng hinila ko si leigh papunta sakin ng may titira saamin na acher. "You ok?" Tanong ko. Napa-o-o nalang siya at kinalabanan namin ang natitira pang tatlo na kanina ay lima.

Anong oras na ba? Ba't hindi maubos-ubos ang mga kalaban namin?

Laban lang kami ng laban hanggang sa wala na kaming kalaban pero si pauleen at kara nalang ang lumaban. Si mienna naman ay naka-hawak ang dalawang kamay sa kanyang dalawang tuhod.

"Lets go help" sabi ni leigh.

Mabilis kaming tumakbo sa mga kalaban nila pauleen. May natitira pang seven na kalaban. At kelangan na namin toh mapatay dahil gusto ko na kasi kumain.

Lahat lahat na kami lumalaban. At hindi ako makapaniwala na nakakaya namin ang level 3 na toh. Dahil ako, nung una palang ay parang ng hihina na ako.

Isa nalang ang kalaban namin at nagulat ako nung biglang nahiwa ang katawan nitoh.

"And that's how you cut the enemy." Napatawa nalng kami sa itsura at gawa ni kara.

Habang lumalapit kami kay gerald ay rinig na rinig ang mga malalalim na hininga namin.

"Wow. Ladies. Bukas uli ang last na all attacks niyo. Tapos enjoy niyo na yang pagiging freedom niyo." Napatawa si gerald sa kanyang sinabi. Habang palabas na ng training room. Kami naman ay mga naka-ngiti lang.

"Tara! Nagugutom na ko. Kain na tayo ng meryenda! Tapos dinner tayo ng pagkatapos ng meryenda" napatawa si mienna ng malakas habang lumalakad palabas.

"Patay gutom lang?" Napatawa na lahat kami sa sagot ni pauleen.

Sobrang na pagod ako dun ah. Kelangan naman kasi seryoso kundi mamamatay ka. Maka-tulog nga ng maaga mamaya.

Mukhang sobrang saya ko ngayon ah.

-----