CHAPTER 39_PAGALALA AND LAST WISH_

9 1 0
                                    

-----

Chapter 39: PAGALALA AND LAST WISH

Pangalawang araw na ng paghahanda. Habang lumalapit na ang laro ay lalo kami kinakabahan.

Tanghali tapat na at sila mienna at pauleen ay nasa canteen para bumili ng pagkain. Sa tagal ba naman nila bumili ay naisipan ko na puntahan sila. Kinuha ko ang aking cellphone at nagayos ng buhok.

Pagkabukas ko ng pinto ay bumungad sa'kin ang hindi-ko-kilalang-tao, na nakangiti ng todo sa harapan ko.

"Hi! Pasensya na kung nagtaka ka bigla. Bago lang ako dito, i mean, makita ka in personal. Nabalitaan ko pa kasi noon na kasali ka sa laro. At noon pa rin kita hinahanap. Gusto ko lang talaga makipagkaibigan. Kung okay lang sa iyo? At..."

Sa dami niyang sinasabi ay napailing na lang ako at pinutol ang mahaba niyang speech. "Shaira, call me shaira"

"Ay oo! Alam ko na din pangalan mo at..."

Ang part 2 ata niyang speech ay ang tungkol sa buhay ko na which is... ay... sinasabi na niya ngayon.

"Ah! Teka!" Sabi ko bigla gawa ng umiba ang itsura niya.

"B-bakit?" Kuno't-noo niyang tanong.

Sinabi ko na kungwari ay may nakalimutan akong kuhanin sa loob. Pumasok naman ako at sinarado ang pinto sabay humiga sa kama na pabagsak, tumayo ulit at pinuntahan ang madaldal na lalaki.

"Okay na! Tara! Kung okay lang sa iyo ay samahan mo ako sa canteen?" Natanong ko na lang kesa naman sabihin ko na pwedeng bang lumayas ka dahil ang dami mong sinasabi...

Charot! Hahaha!

Pagkapunta namin doon ay walang ganong tao. As-in makikita mo na kagad kung nasaan sina mienna at pauleen.

Hinanap ko naman sila pero wala. Umupo muna ako sa table na walang tao. Tinanong naman ako netong lalaki kung ano ang ginagawa namin dito.

Hindi ko na lang siya pinansin dahil bago pa magtanong ang lalaki ay may nakuha na ang mata ko nang atensyon.

Sa exit ng canteen ay kitang-kita si Vincent na tumitingin-tingin sa paligid parang may binabantayan siya. Nakakunot rin ang kanyang kilay at saka siya tumakbo palabas.

Sigurado ako na may tinatagong secreto si Vincent eh. And i have to find out what.

"Sino tinitignan mo teh?" Dun ako nawala sa pagiisip ng malalim nung nagtanong ang lalaki.

Napatingin naman ako sa kanya. "H-huh?... wala! Hahaha!" Obviously... fake laugh.

"Ammm... okay! Hahaha! I'm kurt by the way" saka inabot ang kanang kamay upang makipag shake hands.

Parang etong part lang ng pagkatao niya ang nakita kong seryoso ah! Kidding! Hindi ko naman totally inaano yung tao na weirdo in first na nakita ko siya kanina. Hehehe.

"Of course... alam mo naman na ang pangalan ko. Hehe" nakipag shake hands naman ako.

"Sorry if i was a little bit... okay! Totally a fan of yours or... weird lately..."

Wow! First ever fan ko pala toh! Hahaha!

"Not a prob! Hehehe!" Ngiting mahiyain na may halong weird face. Ewan ko ba! Hahaha!

"So! Ano nga ba talaga ginagawa na'tin dito?" Curious talaga siya. Pero of course! Di ko sasabihin tungkol kay vincent dahil wala muna ako sa panahon na sagutin ang mga tanong niya kung sasabihin ko ito.

"Hinahanap ko lang mga kaibigan ko"

"You mean... mienna and pauleen?"

Hindi naman ako gulat na alam niya dahil kung number one fan niya ako ay hindi na ako mageexpect sa kanya.

Nag nodd naman ako. Bigla siyang lumapit sa'kin. As-in face to face. Or eye to eye.

"Nakita ko sila kanina sa woods. May kausap na dalawang lalaki. Nakamascara ang dalawang lalaki. Tas sila mienna at pauleen naman ay mukhang natatakot. Bigla na lang sila tinakloban nang brown bag sa ulo at kinuha ang dalawang kamay nila papasok sa woods. Hindi ko marinig ang kanilang conversation dahil papunta sana ako sa likod ng building pero hindi sa woods. Tas nag tago na lang ako sa gilid ng basurahan nung nakita ko sila" bulong niya.

Umayos naman siya ng upo at seryosong nakatingin sa akin. Ako naman ay nakakuno't ang noo at pakagat kagat ang labi.

Kutob ko ay kung sino ang kumuha sa'kin ay siya din ang kumuha kela mienna at pauleen. Mukhang yun din ang mga lalaking nakita ko sa woods. Dalawang din sila. Malamang hindi lang yun ang mga tauhan niya.

Kung sino man siya.

***

Nasa dorm kami ni kurt. And syempre... kilalang kilala na ako dito sa dormitoryo ng mga lalaki dahil kay louise.

Wala ang mga kasama niya at kaya kami nandito imbes na sa dorm ko ay... hindi ko feel na safe pa ba sa dormitoryo ko dahil yung mata na laging nakatingin sa akin sa madaling araw ay mukhang tauhan niya yun or siya?

Pinagpapawisan na rin ako.

"Eh kung sabihin mo sa principal ang nangyayari?" Kinuwento ko kasi sa kanya lahat. May tiwala naman ako sa kanya at mukhang matutulungan niya kami.

"No. Kurt Fendido" seryoso kong sabi.

"Whoah! Chill men! Lo sien to señorita"

May lahing espanyol pala siya dahil ang kanyang tatay ay espanyolo. Halata naman din na sa kanya apelyido.

"Sorry. Hehe"

Jusko! Paano na ito?

Since the day I got here. Ay maayos pa, nakalimutan ko na rin kung kelan ito nagsimula. Itong masamang pangyayari. Ang laki siguro nung galit ng taong yun noh? Pati mga kaibigan ko nadadamay. Hindi ko alam kung anong nagawa kong mali o ang pamilya namin. Pero di ko talaga matandaan kung sino siya.

Old friend means nagkakilala na kami or nagkasama na kami ng matagal? Am i right? And what explanations does he or she want?

I guess it's a He because of the voice i heard.

Kung mayroon lang genie dito sa tabi ko ay ang first wish ko ay bumalik sa dating kasiyahan. I don't know what i will wish for second and last wish. But i guess my wish is for the person who ruins me, get all he wanted. And the last wish... gets me a boyfriend?

Kidding! Hahaha! Save that last wish for me. Di ko lam kung ano pa magiging last wish ko.

-----

GREEN VAR UNIVERSITY (ON-GOING) Where stories live. Discover now