Chapter 7. ♥
June’s Pov.
Glimlachend liep ik met Niall over de straat, hij had zijn arm haaks door de mijne gestoken en vrolijk liepen we op weg naar het park, het was hier zo mooi, zelfs voor iemand die niet kan zien is de rust gewoon te voelen.
Ik stopte bij een grote boom en samen gingen we op de grond zitten “dus… je zei dat je over een jaar weer terug moet naar je eigen land… waar.. waar kom je vandaan dan ?” Niall schuifelde wat ongemakkelijk heen en weer, ik glimlachte en legde mijn hand op die van hem, als teken dat ik er voor hem was en dat hij alles mocht vragen “ik kom uit Nederland” antwoorde ik vrolijk, Niall keek me schuin aan “hoe is het daar ?” ik grinnikte “regen… kou… zeurende mensen… nog meer regen… vandaar dat ik zo graag naar een ander land wou” Niall glimlachte “snap ik” mompelde hij zacht, ik grinnikte zacht en keek hem aan “en jij ? woon je allang in Londen?” Niall glimlachte “sinds het ongeluk… oorspronkelijk kom ik uit Ierland, ik heb er nog een paar neven en nichten wonen maar meer niet” ik kon mezelf wel voor m’n hoofd slaan, waarom ben ik zo dom om ernaar te vragen… Niall liet mijn hand zachtjes los en draaide zich wat meer in mijn richting “jij kon toch ook niet weten dat dit met het ongeluk te maken had” fluisterde hij zacht, ik glimlachte flauw en keek naar beneden, automatisch begon ik was gras uit de grond te trekken “ik wou dat ik je kon zien” Niall’s woorden deden we opschrikken uit mijn gedachten, ik keek hem aan en zag toen een kleine traan over zijn wangen lopen, snel verplaatste ik mijn hand naar zijn wangen en veegde de traan weg, meer wist ik ook niet te doen of te zeggen, eigenlijk zou ik het liefst mijn armen om hem heenslaan en hem knuffelen maar wat zou hij ervan denken…? Niall taste met zijn hand over de grond en pakte voorzichtig mijn hand weer vast “je bent de beste begeleider en vriendin die ik ooit heb gehad” fluisterde hij zacht, ik glimlachte en keek hem even aarzelend aan, snel schudde ik mijn hoofd en sloeg mijn armen rond zijn nek, Niall grinnikte zacht en sloeg zijn armen om mijn middel. Toen ik hem losliet keek ik hem blozend aan, op dit moment was ik eigenlijk wel blij dat hij het niet zag, ik zuchtte zacht en keek naar de grond, werd ik nu serieus verliefd op de jongen die ik moest begeleiden ? Opeens voelde ik Niall’s hand tegen mijn wang “je kunt misschien wel denken dat ik je niet zie blozen maar ik voel het wel” ik voelde mijn gezicht nog roder worden, oh God hij is cute… langzaam liet Niall zijn hand weer zakken en grinnikte zacht….
JE LEEST
Blind Love ♥
Fanfiction'Look better before you judge' Short Story, Full of Love ♥ Dutch Niall Horan Fanfic ♥ You just have to read it ♥
