MAVİYE KARIŞAN SİYAH

10.Bölüm

Gözlerimi açtığımda vücudumun bütün bölgeleri fena derecede ağrıyordu ayrıca üzerimde nedenini anlamadığım bir şekilde halsizlik vardı e bu durumda bütün gün yatağımda kalmak fikri bence son zamanlarda düşündüğüm en mükemmel şeydi.

"Eslemm Esleeeemm yaa Esleem , kızım uyansana artık. Kahvaltı yapacağız ve herkes seni bekliyor, peki sen ne yapıyorsun burada kıçını devirmiş yatıyorsun, hadi hadi kalk. " deyip yorganımı üzerimden çekip aldı.

" Lan ne oluyor? diye bağırdığımda boğazımın yandığını hissettim. Sesimi normal tona döndürerek

Cansu ne yaptığını sorabilir miyim acaba? Ve ayrıca herkes mi , yapacağız mı? "Cansu" bütün bu olanları anlatmak için sana üç saniye veriyorum "

Cansu ilk önce yukarı bakıp derin bir nefes alıp konuşmaya başladı ve nedensizce söyleyeceklerinden hoşnut olmayacağımı seziyordum.

"Sen dün odana çıkınca Efkenler de gitmek için hazırlanmıştı ki o esnada bir telefon geldi. " yaa evet dün gece Efken beyin laflarıyla beni kendime getirmeye çalışmıştı şimdi nkar edemiycem söyledikleri mantıklı gelmedi değil ama acımı küçüümsemesi saçmalık ben onlar gibi çabuk kabullenememem benim suçumö değil ama o bana bir adım atmışken bende ona doğru bir adım atıp içimde umut barındırmaya karar verdim. 

"Çocukların dün gece evleri yanmış. Bende gidicek yerleri olmadığı için burada kalabileceklerini söyledim.

" Pardon! Gidecek bir evleri olmadığını nereden biliyorsun, eminim ki onları evlerine davet edecek arkadaşları vardır." Boğazlarım giderek yanmaya başladığında derin bir nefes alıp bağırmama devap ettim.

"Ve ayrıca kimden izin alarak böyle bir şey söyleme gereği duydun. " bağırmamın üzerine şakaklarım dan doğru başıma saplanan ağrı yüzünden kendimi zar zor doğrulduğum yatağa geri bıraktım.
.....

Galiba artık hayatımın konturolü benim hükmümden çıkıp başkasının avuçlarına kaydığını hissediyodrum ve maalesef derinlere gömdüğümü sandığım vicdanım beni yavaş yavaş ele geçirmeye devam ediyor ve bu durum benim hiç hoşuma gitmiyor. En kötüsü de bunu tek fark eden kişi ben de değildim.

'' Eslem tostunu yesene buz gibi oldu güzelim tost ''

Doğukan'ın sesiyle düşüncelerimden sıyrılıp elimde ki tosta baktım üzerininde ki bazı kısımlar yanmış bazıları da yanmak üzereyken son anda kurtulmuş gibilerdi. Tıpkı hayatım gibi.

'' Bunu kim yaptı? ''diye bir soru attım ortaya herkes bir anda Efken'e bakınca sorumun cebabını almış oldum. Efken uzun süre konuşmadığından olsa gerek konuşmadan önce öksürme gereği duydu elini yumruk yapıp bir iki kere öksürdükten sonra düz bir şekilde

'' Ben yaptım, beğenmedin mi ? ''

''keşke ağzının laf yaptığı gibi ellerinde tost yapabilseymiş''  dedim dünü hatırlatarak.  

 bu cevabıma biraz bozulmuş olsa da pek çaktırmadan '' hadi hazırlan geç kalıyoruz '' dedi .

'' Nereye?''

'' Eslem bugün salı ''

"Yani? ''

 "Çocuklar?" Deyişiyle

Çocuklar daha ne olduğunu anlamadan
'' Çocuklaaarr'' diye ufak bir çığlık atıp hemen odama çıktım yani çıkmaya çalıştım desem daha doğru olurdu çünkü her adım atışımda daha bir halsiz hissediyordum kendimi. Hem acı çekip hemde Efken'e saydırıyordum madem bugün salı bunu niye sabahtan beri söylemiyorsun niye beni oyalıyorsun gıcık işte ne olacak egoist pi-