11.BÖLÜM

140 11 0
                                    

EFKEN'İN AĞZINDAN

Eslemi kucağıma alıp hemen yurttan çıktım. Asi cadıyı ilk defa bu kadar savunmasız görüyorum sanki herhangi bir hareketimde ellerimden kayıp gidecek gibi hissetmem normal mi? Hızlıca arabaya gidip asi cadıyı arka koltuklara yatırdım ve hiç zaman kaybetmeden arabayı çalıştırdım. Neden bunu kendine yapıyor neden kendini insanlardan soyutluyor. Bir insan ne yaşamış olursa olsun bunu kendine yapmamaları dünkü söylediklerimden bir an için pişman oldum acaba onu çok mu üzdüm of Efken of bir haltı da becer be oğlum kıza ağza alınmayacak laflar ettin. Kafamı arka koltuklara çevirdiğimde yüzünün böylesine soluk ve ifadesiz oluşu canımı sıktı bu yüzden gaza daha fazla yüklendim. Yolda, hastanede acil bölümünde çalışan kuzenim Zeynep'i aradım
Oo sen beni ararmı-

Zeynep , arkadaşım düştü bayıldı senin hastanene getiriyorum dedim ve cevap vermesine fırsat vermeden telefonu kapattım.

Telaş içinde arabadan inip hastaneye girdiğimde hızlı ve aceleci bir tavırla Zeynep'i aradı gözlerim

" yardım edinn lütfen biri burayla ilgilensinn"
diye bağırıp duruyordum lanet olsun nerede bu kız sinirden ve korkudan adeta gözüme perde inmişti.

Zeynep'i sedyeyle birlikte şaşkın bir şekilde bizden tarafa geldiğini görünce azda olsa rahatladım hemen hızlıca yanına gidip " ba - bayıldı " diyebildim. Zeynep'in yanında ki göbekli mesleğinin zorluklarının olduğunu gösteren beyaz saçlı doktor Eslemi sedyeye yatırmamı söyledi.

Şu an hissettiğim tek duygu korku.
Şu an hastanenin herhangi bir odasında bekletilen kadın için çok korkuyorum. Neden peki altı üstü bir bayılma onu geçtim daha iki günlük tanıdığım sıradan bir insan için böylesine huzursuz olmam tuhaf.

İçeriden çıkan Zeynep hemen yanıma geldi ve durumunu açıklamaya çalıştı.

" Eslem korkmaz? " dedi tescil etmek amacıyla.

"Evet iyi değil mi, iyi hem niye iyi olmasın ki iyi değil mi Zeynep" dedim sonlara doğru sesim kısılsada duymuş olsa gerek

"Efken" dedi sanki söyleyecekleri pek hoşuma gitmeyecek türdendi ama neden?

" Ne oldu Zeynep yemek yememiş değil mi açlıktan tabi başka neden olacak ki"

" Efken ilk önce bir sakin ol evet Eslem şu anlık iyi ve tahmin ettiğin gibi halsiz düşmüş "

Şükürler olsun Allah'ım asi cadım iyiydi. Fakat bir saniye şu anlık mı o ne demek lan şu anlık

" Şu anlık ? "

" Efken Kemal hoca pek emin olmadan söylemek istemedi ama sen rahat dur diye söy-"

Bugün ikinci kez Zeynep'in sözünü kesip asıl meseleye gelmesi için onu uyardım.

" Sadede gel Zeynep. "

Eslemin Nöroşirürji hastalığı olduğunu düşünüyoruz

" Zeynep şov yapmayı bırak gerçekten çok sıkıldım Eslem'in neyi var adam akıllı söyle "

Diye bağırdım normalde asla Zeynep'e böyle davranmazdım ama Eslem hakkında kötü bir şey diyecek diye korkuyordum. Zeynep de bunu bildiğinden alınmamış olsa gerek. Diye düşünürken birden

" Beynin de tümör var gerizekalı "

Diye bağırınca dona kaldım. Zaman durdu bir anda evren olduğu yerde durup kaldı. Asi cadımın o güçlü görünmeye çalışan kadının nasıl beynin de tümör olur lan aklım almıyor. Allah'ım sen asi cadımın güçlü kalmasına yardım et.

.......
Açıkçası çok kısa olduğu için pek içime sinmedi o yüzden kusura bakmayın ve lütfen düşüncelerinizi yorum olarak yazın benim sizin hepinizin düşüncelerinize ve desteklerinize ihtiyacım var.

MAVİYE KARIŞAN SİYAHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin