MAVİYE KARIŞAN SİYAH

4. Bölüm

Cansu'ya, gerçek Eslem'i anlatmak için içeriye geçip , Cansu'yu yanıma çağırdım. İlk önce nereden başlayacağımı düşündüm. Uygun kelimeleri bulduğuma karar verince , cebimden bir sigara çıkartıp, koca bir dumanı içime çekip, anlatmaya başladım.

" Cansu sonuna kadar bölmeden dinle eğer bir kere bölünürse bir daha anlatmaya cesaretim olmaz. " Derin bir nefes aldım ve konuşmaya devam ettim.

" Ben yapa yalnız bir çocukluk geçirdim. Daha doğrusu ben çocukluğumu bile yaşayamadan elimden aldılar. Beni 7 yaşımda büyümeye mecbur ettiler. Mesela hasta olduğum zaman başımda sabahlayan bir annem olmadı. Eve geç kaldığımda beni düşünen, başıma bir şey gelir mi diye endişelenen , benim istediğim bir şeyi almadığı için trip atabileceğim bir babam olmadı.
Cansu biliyor musun ben babama hiç sarılamadım. Buna bile izin vermedi.
Annem desen sanki beni o doğurmamış gibi 5 yaşında beni bırakıp , sadece yanında benden 2 yaş büyük olan ağabeyimi götürdü. "

Sigaramın düştü düşecek külünü masanın üzerinde bulunan küllüğe döküp , anlatmaya devam ettim.

" Artık ben değmeyecek kişilerden sevgi beklemekten , onlara umut bağlamaktan yoruldum , hemen büyümek zorunda olmak çok yordu beni. Aslında onlara da kızmıyorum , asıl onların beni üzmelerine izin verdiğim için kendime kızıyorum yani bu sitemim ne beni doğuran kadına ne de çocukluğumu çalan adama sadece kendime.
İşte Cansu gerçek Eslem bu " dedim , hangi ara aktığını bile fark etmediğim göz yaşlarımı silerek. İşte geçmişimi düşünmek  beni zavallılaştırıyor. Ama bir yandan da daha da güçlü yapıyor. Daha fazla hırslandırıyor. İşte bu yüzden , hiç bir zaman geçmişimi unutmayacağım.

" Eslem ben , ben bilmiyordum bunları. Çok üzgünüm ama inan bana ben onlar gibi değilim. Olmayacağım da seni hiç bir zaman yalnız bırakmayacağım elimden geldiğince yanında olacağım."

Cümlesini bitirir bitirmez hemen Cansu 'ya sarıldım.

" Gerçek beni öğrendiğine göre artık yatabiliriz bence. " Diyerek Cansu dan ayrılıp odama üstümü değiştirmeye gittim.

Üstümü değiştirdikten sonra Cansu'ya giymesi için pijama takımlarımdan birini aşağı götürdüm.

" Cansu benim yatağımda mı yatmak istersin yoksa burada mı? "

" Şey Eslem beraber uyusak olur mu?
Hep hayalimdi böyle kız kardeşimle sarılıp beraber uyumak ama benim bir kız kardeşim olmadığı için bu hayalim gerçekleşmedi bugün gerçekleşse olur mu? "

Kafamı olumlu anlamda sallayıp kabul ettim. Beraber benim odama gittik. Cansu da üstünü değiştirip yanıma geldi.

"Teşekkür ederim Eslem, hayalimi gerçekleştirdiğin için."

Cansu'ya sadece tebessüm etmekle yetinip, kendimi uyumaya zorladım.
Ama maalesef her zaman ki gibi uyuyamadım.

Hayatımdan gideli uzun yıllar olmasına rağmen beni bırakıp giden kadını düşünüyorum. Yani neden ağabeyimi götürdü yanında , beni niye istemedi. Hayır yani madem istemiyordun niye doğurdun e be kadın , hem kendine hem de bana eziyet ettin, ama pardon o mutlu , şu an eziyette olan benim. Sevgisiz , değersiz bir varlık olan gene benim.
Artık hayattan ufacık bir zevk bile almıyorum. Önceden en sevdiğim renk pembe iken şimdi siyah, tıpkı gece olunca gökyüzünün aldığı renk gibi sonu olmayan karanlık.
Bir de bazı insanlar da şunu anlayamıyorum. Ben siyahı çok severim , en sevdiğim renk siyah, diyorlar fakat hayatları siyaha dönünce isyan ediyorlar. Madem siyahı çok seviyorsun o zaman niye isyan ediyorsun ki , eğer bir rengi veya herhangi bir şeyi seviyorsan hakkını vererek sev değil mi ama.