My Own♧Jungkook

ten

Yein'in arabada söylediği cümleden sonra hayretle ona bakarken gülerek göz kırpmış ve eve gittiğimizde anlatacağını söylemişti.

Şifreyi girip onu içeri davet etmek adına arkamı döndüğümde çoktan girdiğini ve hoplaya zıplaya oturma odasına yürüdüğünü görmemle yüzümü buruşturmuş ve kapıyı kapattıktan sonra onun peşine takılmıştım.

Sehpanın üstünde bıraktığım cips paketini bağdaş kurduğu bacaklarının arasına alıp bir bir yerken soran gözlerimle ona bakmaya devam etmiştim.

"İster misin?"

Cips paketini bana doğru uzattığında elimi kaldırıp suratımı buruşturdum.

Kendi evimde misafir muamelesi görmem ne demekti ya?

"Ee," dedim bıkkınca nefes alarak. "Anlatmayacak mısın?"

"Ne anlatayım istiyorsun mesela?"

Bir an için benimle dalga geçtiğini falan düşündüm fakat gülüp de "Tamam tamam." dediğinde vazgeçtim.

"Babam vakti saatinde pis işlere bulaşmış, görümceciğim. Annemle de bu pis işler sayesinde evlenmişler. Bu insanlara göre eşini sevsen de sevmesen de varisin olması için çocuk yapmak zorundaymışsın. Jungkook, doğmuş fakat ben tamamen kazayla olmuşum."

Güldükten sonra ayaklarını sehpaya uzattı ve çaprazladıktan sonra sallamaya başladı.

"Haliyle, Jungkook benden daha fazla ilgi gördü. Hem erkekti, hem de bilerek olmuştu. Varis olarak sadece bu ikisi yeterliydi zaten.

Bir gün babam, beni yanına çağırdı.

Annemin hareketlerine dayanamadığını, eğer bir olursak hem annemi hem de Jungkook'u devirebileceğimizi söyledi.

Annem, Jungkook'a aşıktı bildiğin!

Varı yoğu oydu, sürekli ona çalışır, ona güler, onu severdi.

Benim varlığımdan haberi var mı, emin bile değilim.

Eh, babam çok daha insaflıydı bu konuda.

Beni, güçlü biri olayım diye gizli gizli çalıştırırdı.

Aklına gelebilecek her şeyi öğretti.

Fakat daha bitiremeden, annemin adamları yüzünden vuruldu."

Gözleri yaşla dolduğunda birkaç saniyeliğine tavana bakıp tekrar bana döndü.

"Sana bunları anlatıyorum çünkü Jungkook'tan bıktığını biliyorum, Rae Hwa.

Böyle olacağını biliyordum zaten, Jungkook'un seni berbat bir hale getireceğini biliyordum."

Tüylerim diken diken olurken kollarımı birbirine bağlayarak arkama yaslandım.

"Tam olarak ne istiyorsun?"

Yaramaz gülümsemesi yüzünde yer edinirken "Seni." dedi.

"Eş olmak için mutlaka erkek olmana gerek yok.

Ben başa geçerek istediğimi alırım, sen ise Jungkook'a yaptıklarının hesabını sorarsın. Bir senede nasıl çöktüğünden haberin var, değil mi?"

Damarlarımda kaynayan bu tuhaf şeyle dudaklarımı birbirine bastırırken "Sadece," dedim.

"Normal bir yaşantım olsun istiyorum."

İstediğin tek şey Jungkook'a hesap sormak.

Güldü.

"Sen beni salak falan mı sanıyorsun? Kalk da aynaya bak, parlayan gözlerini buradan görebiliyorum."