Lart keni Tobiasin e mrekullueshem😂😂😂😍😍Dhe spo e marr vesh pse nuk po e kuptoni historine😩😩😟😟. E kam bo sh te qart😂😂
Gjithe naten kam qare dhe kam kujtuar te gjitha momentet qe kalova me te. Mbaj mend nje dite me bore ku kishim dale bashk te luajme ne oborrin e shtepise se gjyshes se saj. Padashje u rrezua dhe vrau doren. Ika me vrap tek ajo per ta pare. Filloi te qeshte me reagimin tim. Me te vertete qe ishte nje gervishtje e vogel,por nuk doja qe asgje e keqe ti ndodhte asaj. Jo kur ishte me mua.
Po tani si do ia bej me te? Si do mund te shkoj sot ne varrimin e saj dhe ta shoh trupin e saj te pajete ne ate arkivol te ftohte?
*** Mora nje mesazh nga prinderit e saj dhe me thane orarin e varrimit te saj qe do te behej sonte. Mora disa rroba te zeza dhe i vesha. Isha si mos me keq. Qe ate dite qe ndodhi ai keqkuptim me Anhelen dhe mamane time,me Amelian nuk jam takuar me fare.
Shkova ne vendin ku do te behej varrimi. Ishin mbledhur te gjithe te afermit e saj,madje edhe ish shoket dhe shoqet e klases. Te gjithe ishin duke qare sepse humben shoqen e tyre me te mire.
Ika prane prinderve te saj. Degjova priftin teksa thoshte lutjet dhe faljet qe behen zakonisht ne varrime. Rrija dhe i degjoja. Per nje moment mendova se mos ishte nje enderr. Mbylla syte dhe i hapa me shpresen qe do te ndodhesha ne krevat,i shtrire ne krahet e Anheles. I hapa dhe isha prap ne varrimin e saj. Nuk mund ta besoja qe kjo po ndodhte me verte.
E moren arkivolin e saj dhe e futen ne ate gropen e thelle dhe te erret. Valle a do te kishte ftohte ne ditet me shi,apo do te kishte vape ne diellin pervelues??
Nuk po duroja dot me. Vendosa te largohesha prej aty. Fshiva lotet me pjesen e mbrapme te dores dhe po ikja drejt makines.
Perpara me doli silueta e nje femre. Me dukej mjaft e njohur. I shkova nga mbrapa dhe po e ndiqja. Ecte me shpejt se une. Fillova te vrapoja pas saj por e humba.
Ishte shume e cuditshme. Me ngjante shume me Anhelen. Po skishte mundesi te ishte ajo. Ajo ishte e vdekur. Mos ndoshta po cmendesha?
Joo ket e kam vetem nga dhimbja qe nuk mund te perballoj dot humbjen e njeriut me te shtrenjt ne jeten time.
Hipa ne makine dhe po drejtohesha per ne shtepi. Lotet me filluan prape. Mesa duket nuk dashkan te shteronin.
Arrita ne shtepi dhe ika me vrap ne dhomen time. Degjoja te thirrurat e prinderve te mi,por nuk doja tjua vija veshin. Doja te qendroja ne dhomen time. Ti merrja ere bluzes se Anheles kur e harroi ketu kur erdhi per here te pare ne shtepine time. Mbante te njejten arome si ate dite.
E vura ne kraharor dhe u shtriva. E shtrengoja fort,si nje femije qe mban lodren e tij te preferuar.
***
U zgjova shume i lodhur. Kisha dy ore qe po flija. U ngrita dhe hyra ne banjo. Lava ne syte dhe ne pasqyre mu shfaq fytyra e Anheles. U tremba. Fshiva pasqyren me dore dhe ajo nuk ishte me aty. Mbase ka qene nje iluzion i imi. Dola nga banja dhe ika te vishja nje bluze,sepse ishte prag dhjetori dhe ishte shume ftohte. Mora nje bluze gri me kapuc dhe e vesha.
Futa duart ne xhep dhe po shkoja ne kuzhine. Ne xhep pash qe kisha nje leter. E hapa dhe lexova Une jam akoma ketu. E lexova prape dhe mendova se kush e ka shkruar.
Me dukej si shkrimi i Anheles. Por ajo ka muaj qe nuk ka qene ne shtepine time,dhe nuk kam vene re ndonje gjest qe ajo te ket pasur mundesi te fuse letren ne xhepin tim. Me duket se me verte po filloja te cmendesha.
U ula ne tavoline me prinderit e mi,por nuk po me haej fare.
-- Tobias ha dicka te keqen. Mos i bej dem vetes bir. Shiko sa je dobesuar qe kur vdiq Anhela. Ha bir.
-- Kjo nuk do kishte ndodhur po te mos kishe nderhyre ti mama. Isha gati te lidhja nje jete me te. Po ti i prishe te gjitha. Pse dreqin erdhe dhe i the?? Kush ta tha ate te drejte hee mamaaa?? E shikon se cme bere tani?? E shikon ne cfare gjendje perfundoi yt bir??
-- Tobias mos i fol ashtu mamase tende.
-- Mos fillo edhe ti me ligjerimet e tua. Per faj te saj ndodhi e gjitha kjo.
-- Nuk eshte faji im qe ti shkon e le shtatzene vajzat e botes.
-- Isha i vogel atehere. Dhe pergjegjesit e femijes po i mbaja. Do gjeja nje zgjidhje me Anhelen per te. Po rrinte dot egoja jote pa nderhyre dhe pa shkaterruar jeten e dikujt? Joo ska mundesi te ndodhe dicka e tille.
Pasi ia nxorra te gjitha mamase simw shkova ne dhome dhe nxorra perseri albumin e fotove qe kisha me Anhelen.
Fillova ti shikoja te gjitha. Nuk ka mundesi. Dikush i ka vene sipas kohes qe i kemi bere. E para ishte fotoja qe kemi bere per here te pare ne nje nga lokalet afer shkolles. Dhe keshtu vazhdonin me rradhe,deri ne foton e fundit qe e beme 3 dite para aksidentit te saj. Ishim te dy te kapur per dore duke qendruar ne breg te detit. Ishte fotoja ime e preferuar.
E mora ne dore dhe e putha ate fotografi. Sapo do e vendosja ne vendin e saj,pashe qe mbrapa ishte shkruar dicka Te dua Tobiasi im.
Nuk mbaj mend ta kemi shkruar ate. Po nejse. Nuk i vura shume rendesi dhe e vura ne vendin e saj. Mbylla dhe albumin dhe e vendosa poshte jastekut. Gjumi me kaploi duke menduar ngjarjen e tmerrshme qe me shfaqet gati cdo dite te endrrat e mia.
JA DHE NJE PERQAPUTHJE NGA ANHELA E VDEKUR XP
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Votoni o njerez dhe po patet mundesi sygjerojani ose shperndajeni pak kete histori. Do jua kisha shume per nder
