Νεφελη: Α γυρισες.
Κωστας: Ναι παω να κανω ενα μπανιο.
Νεφελη: Οκ σαν στο σπιτι σου.
Κωστας: Ειμαι στο σπιτι μου.
Φωναζει απο το μπανιο. Ουτε ενα αστειο δε μπορουμε να κανουμε με δαυτονα.
Οταν τελειωσε βγηκε.... με μια πετσετα.
Νεφελη: Γαμω βαλε κατι πανω σου!
Κωστας: Συγγνωμη ντε ξεχασα να παρω ρουχα, εχω συνηθισει αλλιως μονος μου.
Νεφελη: Να ξεσυνηθισεις ρε, αυτο μας ελειπε να αρχισουμε να κυκλοφορουμε τσιτσιδοι εδω μεσα!
Κωστας: Εγω δεν εχω θεμα.
Νεφελη: Εχω εγω.
Κωστας: Εχει τιποτα να φαμε;
Λεει καθως περναει απο το σαλονι και πηγαινει στην κουζινα.
Νεφελη: Οχι, δεν εχεις τιποτα στο ψυγειο ρε.
Κωστας: Δεν εχεις ακουστα απο σουπερ μαρκετ εσυ;
Λεει παλι αυτη τη φορα γυρνωντας στο σαλονι εχοντας μια μπυρα στο χερι.
Νεφελη: Σιγα μη σου ψωνισω κιολας.
Κωστας: Πωωω καλα. Θα ζητησω απο την μανα μου αυριο να φτιαξει κατι. Συνηθως μου φερνει ταπερ.
Νεφελη: Δε μου κανει εντυπωση.
Κωστας: Θες να παραγγειλω καμια πιτσα;
YOU ARE READING
Stuck with my frenemy
FanfictionΣας εχει τυχει ποτε να γνωρισετε ενα ατομο που ολο κοντραριζεστε; Που δεν αντιπαθειτε τοσο πολυ ο ενας τον αλλον αλλα δεν συμπαθιεστε κιολας; Ενα ατομο με το οποιο αλλοι πιστεύουν οτι θα μπορουσατε να ειστε φιλοι και αλλοι σας σιπαρουν; Ε ετυχε στη...