Περπαταμε προς το σπιτι της Σοφιας. Εγω εχω ενθουσιαστει με αυτο που της ετοιμαζουν και δε το κρυβω!!! Ο Κωστας παλι οχι και τοσο πολυ.
Κωστας: Ειστε ηλιθιοι. Και περισσοτερο εσυ που με σερνεις σε αυτο.
Γιαννης: Εσυ την εριξες την ιδεα αν θυμασαι.
Κωστας: Εγω σου ειπα να το κανεις εσυ, οχι να κουβαλησεις και εμενα.
Νεφελη: Παντως βρε παιδια ωραια δε περναμεεεε;
Κωστας: Που την βρισκεις την ορεξη μπορεις να μου πεις; Ρεζιλι παμε να γινουμε τουβλο! Ξυπνα!
Γιαννης: Εγω ηθελα να ειναι ολα τελεια και εσυ επειδη εισαι φιλος μου πρεπει να με στηριξεις.
Κωστας: Να γελοιοποιηθεις πας αν δε το χεις καταλαβει.
Γιαννης: Δε με νοιαζει ρεεεε για αυτην αξιζει!
Νεφελη: Ωωωωωω οταν τα ξαναβρειτε θα της πω οτι το ειπες αυτοοο.
Κωστας: Μπορεις να μη χαιρεσαι τοσο; Μου σπας τα νευρα!
Γιαννης: Κωστα. Υποσχεθηκες θα ζωγραφισεις στον δρομο της μη μας τα πριζεις τωρα!
Κωστας: Μια εξυπηρετηση ειπα να κανω οχι να παρω μερος στις παλαβομαρες αυτηνης εδω.
Λεει και δειχνει εμενα.
Νεφελη: Η ιδεα μου θα την αγγιξει περισσότερο απο τη δικη σου γιατι δεν υπαρχουν πολλα αγορια που το κανουν πλεον αυτο. Βασικα σιγα μη το εκανε εστω και ενας.
Κωστας: Μηπως υπαρχει λογος γι' αυτο;
Γιαννης: Σκαστε φτασαμε. Ευτυχως ζει στον πρωτο θα το βλεπει πιο ευκολα. Ξεκινα.
Κωστας: Πω ρε μαλακαααα...
Αρχιζει να κουναει το σπρεϊ και με πιανω να παρατηρω τους μυς στον λαιμο του που πεταγονται ελαχιστα. Μετα να σκεφτομαι τους μυς στα χερια του που αν δεν φορουσε
μπουφαν θα μπορουσα να τους δω... Αχ σταματηστε με ελεος. Γαμω την εφηβεια μου...
YOU ARE READING
Stuck with my frenemy
FanfictionΣας εχει τυχει ποτε να γνωρισετε ενα ατομο που ολο κοντραριζεστε; Που δεν αντιπαθειτε τοσο πολυ ο ενας τον αλλον αλλα δεν συμπαθιεστε κιολας; Ενα ατομο με το οποιο αλλοι πιστεύουν οτι θα μπορουσατε να ειστε φιλοι και αλλοι σας σιπαρουν; Ε ετυχε στη...