Καθομαστε οι τεσσερις μας στον καναπε και δε μιλαει κανεις. Εγω σκεφτομαι το περιστατικο στο μπανιο. Ο Γιαννης λογικα την Σοφια. Η Σοφια μαλλον ο,τι εγινε στο δωματιο οταν πηγε να τη βρει ο Γιαννης το οποιο και μαλλον θα μαθω αργοτερα. Και ο Κωστας.... ο Κωστας βασικα αυτο το ηλιθιο βλεμμα της αγελαδας το παιρνει συχνα. Οποτε δεν ειμαι σιγουρη αν οντως σκεφτεται κατι.
Ερχεται τοτε η μαμα της Σοφιας απο το σουπερμαρκετ και μας βλέπει ολους ετσι.
Μαμα Σοφιας: Καλε τι ειναι αυτα; Πως εχουν καταντησει ετσι τα σημερινα παιδια; Οταν λεω εγω οτι εχει χαθει η επικοινωνια...
Σοφια: Μαμα κανε μας τη χαρη.
Λεει η Σοφια ενοχλημενη. Η μαμα της εχει ακομα ενα γλυκο χαμογελο. Ειναι υπεροχη ξαναλεω.
Μαμα Σοφιας: Καλα παιδι μου δεν ειπα τιποτα. Τα παιδια; Θα μεινουν σημερα εδω;
Τοτε λες και μας χτυπησε ρευμα σηκωθηκαμε ολοι.
Νεφελη: Εεεμ εμεις να μη κανουμε καταχρηση της φιλοξενιας σας, να φευγουμε.
Κωστας: Ναι καλη ιδεα.
Λεει ο Κωστας και ο Γιαννης του κανει ενα νοημα.
Μαμα Σοφιας: Μα γιατι βρε παιδια δεν υπαρχει προβλημα χωρατε ολοι. Απλα θα κοιμηθουν τα μικρα μαζι.
Σοφια: Μαμα μην γινεσαι πιεστικη.
Μαμα Σοφιας: Καλα παιδι μου εγω δε ξαναμιλαω.
Σοφια: Ευχαριστω. Αντε πανε μεσα.
Μαμα Σοφιας: Γεια σας χαρηκα που σας γνωρισα, Νεφελακι μου εμεις τα λεμε.
Της χαμογελαω και της γνεφω θετικα.
Σοφια: Δε χρειαζεται να φυγετε παντως ακομα.
Νεφελη: Οχι μωρε καλυτερα να παμε και σπιτι να αλλαξουμε ρουχα παγωσαμε. Μια ωρα εχουμε κλεισει εδω περα.
Σοφια: Ναι οντως πηγαιντε αλλαξτε χαλια φαινεστε. Ειδικα εσεις οι δυο, νιωθετε καλα;
YOU ARE READING
Stuck with my frenemy
FanfictionΣας εχει τυχει ποτε να γνωρισετε ενα ατομο που ολο κοντραριζεστε; Που δεν αντιπαθειτε τοσο πολυ ο ενας τον αλλον αλλα δεν συμπαθιεστε κιολας; Ενα ατομο με το οποιο αλλοι πιστεύουν οτι θα μπορουσατε να ειστε φιλοι και αλλοι σας σιπαρουν; Ε ετυχε στη...