Κυριακή βράδυ. Εχει φτάσει Κυριακή βράδυ και εγώ δεν έχω μιλήσει ουτε με τον Θανο ουτε με τον Κώστα. Η κατάσταση είναι πολύ περίεργη, και να στελνανε μήνυμα δε ξέρω τι θα τους έλεγα. Ειμαι θυμωμένη και με τους δυο. Με τον Θανο γιατί δημιούργησε ολόκληρο θέμα και χτυπησε ασχημα τον Κωστα, και με τον Κωστα γιατί προκάλεσε αρκετά τον Θανο και με έφερε σε άβολη θέση με τον αλλον. Που παω και μπλεκωωω.
Ακουω τη φωνή της μανας μου απο τον κατω όροφο.
Μ.Ν: Νεφεληηηηη
Νεφελη: Τι θεεεες;
Μ.Ν: Ελα κατω για σενα είναιιιι.
Για μενα ειναι ποιο;
Κατεβαίνω περίεργη να δω τι εννοεί και βλέπω τον Κώστα στην πόρτα.
Α φανταστικά.
Νεφελη: Εεε ευχαριστώ μαμά.
Η μανα μου απλα έγνεψε και αφου κοιταξε εξονυχιστικα τον Κωστα εξαφανιστηκε στην κουζίνα. Δεν νομίζω να τον συμπαθει ακομα... Ας μη θυμηθουμε την τελευταία φορα που βρεθήκανε αυτοι οι δυο.
Νεφελη: Λοιπόν; Τι κάνεις εσυ εδω;
Κωστας: Ηρθα να σου πω. Δεν μιλήσαμε καθόλου απο τον αγώνα.
Νεφελη: Το ξέρω...
Το βλεπω θα με συγχύσει. Ειμαι που ειμαι.
Δεν μιλαει για λιγο.
Νεφελη: Θα πεις;
Κωστας: Ναι μωρε.
Νεφελη: Αντε να δούμε.
Τον βλεπω που κοιτάει αμηχανα οπουδηποτε αλλου εκτος απο μενα.
Νεφελη: Θες να περάσεις μεσα;
Κωστας: Ειναι οι γονεις σου μεσα ε;
Νεφελη: Ναι...
Τον βλεπω ακομα σκεπτικο.
Νεφελη: Θες να κατσουμε στη βεράντα;
VOUS LISEZ
Stuck with my frenemy
FanfictionΣας εχει τυχει ποτε να γνωρισετε ενα ατομο που ολο κοντραριζεστε; Που δεν αντιπαθειτε τοσο πολυ ο ενας τον αλλον αλλα δεν συμπαθιεστε κιολας; Ενα ατομο με το οποιο αλλοι πιστεύουν οτι θα μπορουσατε να ειστε φιλοι και αλλοι σας σιπαρουν; Ε ετυχε στη...