Stuck with my frenemy

59

Φτανω στο σπιτι της μαμας του Κωστα και χτυπαω το κουδουνι.

Μ. Κ: Γεια σου Νεφελη μου.

Νεφελη: Γεια σας κυρια Πηνελοπη.

Μ. Κ: Σε ευχαριστώ πολυ που ήρθες

Νεφελη: Κανενα προβλημα. Που ειναι τα παιδια;

Μ. Κ: Μεσα, ο μικρος παιζει ηλεκτρονικο και η Αννουλα κανει ασκησεις γραμματικης.

Νεφελη: Ωραια. Εγω τι πρεπει να κανω;  Εννοω τι ωρα να τους δωσω φαγητο και τα λοιπα;

Μ. Κ: Μεσημεριανο εχουν φαει, δωστους σε καμια ωρα απο ενα φρουτο, μη σε τουμπαρουν με δε θελω και τετοια. Πρεπει να φανε. Και κατα τις 7 δωστους βραδινο, καποιο τοστ ή ο,τι σε βολεύει να φτιαξεις, στο ψυγειο εχει απ' ολα.

Νεφελη: Ωραια. Μια χαρα.

Μ. Κ: Α και αν δε γυρίσω μεχρι τοτε, που δεν προκειται να αργησω τοσο αλλα για παν ενδεχομενο, βαλτους για υπνο στις 9 το αργοτερο, μη τους αφησεις πιο αργα.

Νεφελη: Μην ανησυχείτε κυρια Πηνελοπη θα φροντίσω να πανε ολα μια χαρα. Πηγαιντε εσεις στη δουλεια σας.

Μ. Κ: Εχεις δικιο. Απλα δεν τα αφηνω ποτε μονα τους, παντα ή τα προσεχω εγω ή ο άντρας μου ή κάποιος απο τους μεγαλους.

Νεφελη: Καταλαβαινω.

Μ. Κ: Και τωρα που ειπα μεγάλους, αν γυρισει ο Νικος πιο νωρις απο εμενα μπορεις να φυγεις και να τα αφήσεις σε αυτον. Ο Κωστας αμφιβαλλω αν θα περασει απο εδω, μαλλον θα παει κατευθείαν στο σπιτι του.

Νεφελη: Ενταξει θα του πω.

Μ. Κ: Λοιπόν εγω φευγω, να περασετε καλά και να τα προσέχεις ετσι;

Νεφελη: Βεβαια.

Εφυγε η μαμα του Κωστα και εγω πηγα πρωτα στα παιδια για να τα χαιρετησω. Ο μικρος δεν πηρε τα ματια του απο το ηλεκτρονικο ουτε μια στιγμη, απλα μου ειπε "γεια σου Νεφελη", ενω η Αννουλα ετρεξε να με αγκαλιασει.

Γενικα με αυτα τα παιδάκια εχουμε περασει χρονο μαζι. Οσο ήταν αρρωστος ο Κωστας και ημουν ολο στο σπιτι του (το πατρικο τέλος πάντων), με τα παιδακια ειχαμε αρκετο χρονο.  Κυριως με την Αννουλα.

Η Άννα ειναι δευτερα δημοτικου ενώ ο Σωτηρακης τεταρτη.

Αφου βεβαιωθηκα οτι ο Σωτηρης δεν ηθελε τιποτα, πηγα και καθισα με την Αννουλα στο δωματιο για να την βοηθησω με τα μαθηματα της... Οσα ειχε τέλος πάντων.