Embarrassed\\ mahçup //

Embarrassed../ Jimin&Ash/ - MAHÇUP -

3. BÖLÜM---

YORUM ATMAYI VE OYLAMAYI UNUTMAYIN <3

Hatırlatma..

Kapı çalmıştı..

Midan: Ash, kızım lütfen kapıya bakar mısın?

Sadece kafamı sallamıştım. Kapıya doğru giderken hala sorular beynimi yiyordu. Kapıyı açtığımda ağzım siz diyin 5 ben diyim 10 karış açık kalmıştı. Şuan karşımda tahmin edemeyeceğiniz biri duruyordu. Bts grubundan Jimin karşımdaydı. Ben ne yapacağımı bilemez şekilde tam hoş geldin demeye karar vermişken karşımdaki insan bana bakmadan omzuma çarparak direk odaya geçiş yapmıştı.

Hey ama bari bir selam verseydin!! Bu kadar zor olmamalı değil mi*?!

- - - - - -

Hiçbir şey demeden öylece omzuma çarpıp eve girmesi.. Neyse yorum yapmak dahi istemiyorum. Belki üzüntülü bir günündedir bilemeyiz, yargılamak bana düşmez.

Yemeğe geri döndüğümde ise muhabbet bi hayli koyulaşmışa benziyordu, babam ve ortağı en ciddilisinden konuşuyorlardı ve annem onlara hiç bakmıyordu bile. En mantıklısı bu zaten babam iş konularını konuşurken biraz agresif olabiliyordu.

Ben babamlar ne konuşuyorlar diye dinlerken karşımdaki bana selam vermeden geçen insanın telefonu çalmıştı ve bir izin dahi istemeden masadan öylece kalktı, ne kadar da düşüncesiz!!

Şuan ne yaptığımı bilmeyerek bende masadan bir hızla kalktım. Nereye gittiğini görmek istiyordum Jimin, yada telefonla konuşmasını duymak istiyorum.

-Jimin: Anladım,.....,evet ,...., anladım,...., tamam ,....., bu kadar basit şeyler için beni rahatsız etmezsiniz diye düşünüyordum bende her neyse kapatıyorum. – vaov! Ne kadar somut bir konuşmaydı bu böyle.

Onu sessiz sessiz dinlerken yavaş hareket etmeye çalışıyordum, beni arkasından gelmiş bir şekilde tenhada kıstıracak gibi görmesi hiç hoş olmazdı ve tuhaf gözükebilirdi.

Konuşmasının bittiğini anladığımda arkamı dönüp gidiyordum ki devasav kavanozumsu bir süse çarpmam ve onun mükemmel derecede yüksek ses çıkararak yere düşmesi bir oldu. Hala daha bir şey olmamış gibi adımlarımı hızlandırmaya başlayacaktım ki....

-Jimin: Ne halt yiyorsun sen orda?- ne halt mı yiyorum? Pardon da Jimin bey siz benim evimdesiniz .. tabikide böyle diyemedim

-Ben: Ben..- hadi kızım kekeleme..

-Jimin: Sen ne?

-Ben: Ben.. hiç öylesine yemeğim bitmişti odama çıkacaktım birkaç ses ve tıkırtı duydum bakmak istedim sadece, rahatsız ettiysem kusuruma bakmayın, iyi geceler.- bu açıklamam karşısında şaşırmışa benziyordu. Ama neden şaşırsın ki? Neyse bu düşüncelerimden kurtulup odama çıkmaya karar vermiştim.Ne yani Jimin'e seni takip ettim,ne konuştuğunu merak ettim mi deseydim? Komik. Ben kendimle savaşırken Jimin sanki bana bir şey demişti, yada bana öyle geldi.

Ben: Bir şey mi dediniz?

Jimin: Yoo demem mi gerekiyor?

Ben: hayır özü.---

Jimin: İki de bir de özür dilemeyi kes, odana çıkmıyor muydun sen?

Beni şuan kendi koridorumuzdan resmen kovdu! Ve ben yine içimdeki hırçın Ashley'i susturup sadece kafamı eğmekle yetindim.