SPARE MY HEART

<4.2>

HB16's note:

heyah there!

this actually just a part 2 of the previous chapter.

i included the opther character's POV para naman makarelate din kayo sa kanila..

thanks ulit =)

_____________________________________________________________________________

Ivan's POV

alam kong kailangan kong humingi ng apology kay Ysa dahil sa mga pangaasar ko sa kanya at the worse is nung pinasok ko siya sa c.r. Makatili naman kasi, akala ko kung ano na ang nangyari. Oy! Di ko yin sinasadya! Wag kayong epal ah! Tsak wala akong nakita! Wala talaga! O////O

okey! Fine! Nakita ko siyang.... Nakatakip ng towel at nakakahiya!! Oh! yun lang talaga! Di ko pagnanasaan yun no! Tssss! Shut up na!

Balik na tayo sa story, pinagpilitan kong sumama sa kanya para magawa ko yung surprise ko. Binilhan ko siya ng dress. kung di niya pa sinabi sa inyo, para yun sa date namin next week.

Inaya ko siyang kumain sa bon chon. Nakausap ko na kasi yung mga staff doon sa fone. Naging okey naman yung pagstay namin doon.

Dinala ko siya sa seaside. Hindi ko alam king paano ko siya pakikitunguhan kaya di rin ako mapakali sa mood ko. Sa kwento pa lang kasi ni Tita, alam kong masakit talaga yung nangyari para sa kanya.

Nagsimula siyang magkwento. Nakikinig lang ako. Expected kong iiyak siya kaya tinabihan ko siya ng upo. Sinandal ko yung ulo niya sa balikat ko.

Umiiyak talaga siya habang kinikwento ang buong pangyayari. Halo halong emosyon din ang naramdaman ko para sa kanya at para doon sa lalaking yun. Hinayaan ko siyang umiyak ng umiyak.

Alam ko kasing sa pagiyak niya, kahit papaano mababawasan yung bigat ng loob niya.

nakakagalit talaga yung ginawa ng lalaking iyon. Para sa babae masakit talaga ang nangyari. Kaya kami nalalahat ng mga babae dahil diyan sa mga lalaking katulad ng Aaron na yan. Eto namang mga babae, maranasan lang sa ibang lalaki, iaassume na pare-parehas na agad. Di ba pwedeng may natitira pa ring matino. Sino pa?! Eh di ako. Angal pa ba?

''alam mo, hindi deserve ng lalaking yun ang pagmamahal na binibigay ng isang prinsesang tulad mo.''

''huh?!''

''yang mga luhang yan, dapat kumakawala yan dahil sa kaligayahan at hindi dahil sa nasasaktan ka. I know it's really hard to move on pero alam kong kaya mo. You just have to also believe in yourself that you can do it.''

tinignan niya lang ako. Nagpunas ng luha.

''Ysa, hindi ka dapat nagmamahal ng lubusan to the point na wala ng natira para sa sarili mo. And most importantly, dont make him you're world. Kasi hindi naman talaga siya ang mundo mo. At hindi siya ang magpapaikot nito kundi ikaw pa rin.

hindi ko rin sinasabi na habambuhay mo siyang kamuhian. That's crazy. matuto ka ring magpatawad but do it if you're really ready to give him forgiveness. Just don't rush things. Things will happen in the right place at the right time. And always pray to Him. That Guy above us, *sabay turo* will never ever leave you nor betray you. He's always there kahit di mo siya pinapansin. =)''

with those words nakita ko ulit siyang magsmile. Hinawakan niya yung leeg ko.

''Wes, may lagnat ka ba? May masakit ba sa'yo? *sabay chinecheck niya yung katawan kong hot* bakit parang hindi ikaw yan? *kinatok niya yung ulo ko*''

''hahahaha! Ako to! Wag mong katukin maxado ulo ko.. Sige ka, magiging bad ulit ako?!'' nagsmile lang ulit siya. Hinawakan ko kamay niya para di niya na mahawakan ang hotness ko este ako mismo.

''just remember, I'm always here for you, no matter what happens, hindi kita iiwan, kahit pagtabuyan mo ko or whatever. Kaw pa ee ang lapit mo dito oh *sabay turoko sa puso ko*'' oo parang kapatid ko na siya eh, magkasabay kaming lumaki at magkamalay.

Niyakap niya ko at nagthank you. Doon ko nakita yung paperbag at naalalang sabihan siya sa date namin.

''ahy oo nga pala!''

''ano yun?'' nakita niyang nakatingin ako sa likuran niya kaya nagets niya. Kinuha niya yung paperbag.

''para saan ba to Wes? *taas paperbag*''

''isuot mo yan next sat aa, may pupuntahan tayo.''