Alas 2 na ng madaling araw nang nakarating kami sa bahay. Sumaglit pa kasi kami sa Starbucks para bumili ng paboritong coffee jelly ni Grey. Nagpapower trip na naman siguro kaya naisipang bumili ng kape.
“Good night pinsans!” bati ko sa kanila at tuloy tuloy na kaming pumasok sa kwarto namin.
Nagising ako sa isang malakas na tili ni Diossa sa pangalan ko.
“Zeeeeeeeeeppppppppphyyyyyyyyyyyyyrrrrrrrrrrriiiiiiiiiiiiiinnnnnnnnnnnnnnnnneeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!!!!!! Miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii biiiiiiiiiiiiisiiiiiiiiiiiiiiiiiiitaaaaaaaaaaaaa kaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
Pupungas pungas akong tumayo na gulong gulo pa ang buhok at nakapikit pa ang isang mata. Lumabas ako ng kwarto at nagsalita.
“Ang aga aga naman ee, anong sinisigaw mo diyan Diossa..” sagot ko habang hihikab hikab pa.
Bigla akong napamulat nang nakita ko si Lois na kausap ni Zeal sa kusina habang naghahanda ng almusal. Anong ginagawa niya dito?! Bat nandito siya?! Halaaaaaa. Tssk.”
“Kanina pa yan ditto pinsan. Aga nga niyan ee. Habang pabalik sa pagjojoging si Zeal nakita niyang nakaabang sa karap ng bahay kaya yan. Nandyan na ngayon. In the Flesh.” Sundot ni Diossa sakin.
Tiningnan ko lang siya ng nakakalokong tingin at pumuntang kusina.
“Hala Lois? Bat nandito ka? Aga mo naman dito.” Pambungad ko sa kanya habang inaayos ang buhok ko para magmukhang tao kahit konti.
Napatingin sila ni Zeal sakin nung tinawag ko si Lois.
“Good Morning Zephyrrine. ^_^” bati sakin ni Lois na mejo napalunok.
“Oh, Zep. Gising kana pala. Ang cool naman naman ng KAIBIGan mo. Tingnan mo oh, Siya naghanda ng breakfast nateeeen! Bango!!” hirit ni Zeal na halatang nang iintriga.
Nakatungo lang si Lois na halatang nahihiya dahil naramdaman na ata niya ang pag-iintriga ni Zeal.
“Kain na tayo!” Aya ni Lois habang hinahatak ang upuan para makaupo na sila Zeal at Diossa. Nagpasalamat naman ang mga ito sa kanya. Paglapit ko sa lamesa ay bigla siyang nagsalita na “ Dito kana maupo Z.” habang hinatak din ang upuan.
Kumain kami ng maluwalhati at napag-alaman naming galling pala lahat ng ito sa bahay nila. Nagpaluto siya ng almusal sa yaya nila para sa amin. Alam niya kasing pagod kami sa kagabi.
“Ahh, Z. Pasensya kagabi ha. Di ako nakasunod sa Halo. Si Axy kasi. Sa kwarto ko natulog.” Pagbasag niya sa katahimikan namin.
“ahh, okay lang yun. Si Axy yun ee. Alam ko naming malaka sayo yun.” Sagot ko sa kanya habang ngumunguya ng pagkain.
“Ano ba Z!ambaboy mo talaga. Don’t talk when your mouth is Full!” pambara sakin ni Zeal.
Natawa lang na nakatingin samin si Lois sa pambabara sakin ni Zeal.
Binelatan ko lang siya at nagpatuloy sa pagkain. Maya maya ay tumunog ang cellphone ni Zeal.
“Don’t dare to answer that Zeal Grey! We are freaking eating!” sabi ni Diossa sabay hablot ng cellphone ni Zeal.
“oohhkaaay oohhkaaay!Di ko naman sasagutin ee. Titingnan ko lang kung sino.” Sagot ni Zeal habang nakataas pa ang dalawang kamay na parang nahuli.
Inayos na namin ang mga pinagkainan namin. Ako na ang nagprisintang maghugas ng pinagkainan dahil ako naman talaga ang gagawa nun.
Tinulungan ako ni Lois na magligpit nang lamesa. Nakita nila Zeal at Diossa yun kaya nag sparkle sparkle ang mga mata nila.
Iniripan ko nalang sila dahil hindi talaga sila titigil sa pang-aasar nila.
Natapos ako sa paghuhugas ng mga pinagkainan pati na ang mga lalagayan na dala ni Lois at inayos ko ito sa paper bag para naman madali niyang mabitbit.
Pinagamasdan niya lang ako habang ginagawa ito at ngumiti.
Pucha?! Bat ngumiti tong gago na to? Nakakastress. >.<
“uhm, Lois? Bat ka nandito? Diba bukas mo pa naman ako sasamahan mag grocery?” tanong ko sa kanya.
“Uhm, wala lang. wala naman din kasi akong gagawin ee. Kaya dumaan nalang ako dito at nagdala ng breakfast.” Tugon niya sakin na ngumingiti na naman.
“Ganun ba? Hehee. Dalas dalasan mo ha? Natamad kasi ako magluto ng almusal pag weekend ee.” Biro ko sa kanya na halatang nagpalawak ng ngiti niya. This time, narinig na nina Zeal at Diossa yun at naghahampasan na nang unan. >.< mga pinsan ko talaga. Takte?! Kinikilig?!
“Ahh. Sige ba. Walang problema. Papaluto ako lagi kay manang pag weekends para dito na din ako kumain. ^_^” sagot niya nang walang kagatol gatol.
Sabay na nagring ang cellphone namin ni Lois.
“Hellowwww? Yes Kuya Carlo. “ – sagot ko sa cellphone ko.
“May practice tayo mamaya at meeting na din. Dala ka ng gamit mo ha? Baka makalimutan mo na naman at manghiram kana naman ng towel Kukutusan na talaga kita!” sagot ni Kuya Carlo sakin.
Narinig niya ang boses ni Lois na kausap si Alexa dahil medyo malapit lang naman siya sakin.
“Teka Faylene? Si Lois ba yang katabi mo” pagtatanong ni Kuya Carlo sakin.
“Aah, oo Kowyaa. Dito siya kasi ng breakfast.” Sagot ko naman sa kanya.
“Abaaa abaaaaaa. Diyan na nag breakfast ha? Baka sa susunod iba na yan. Di mo man lang sinasabi sakin.” Pagmamaktol ni Kuya Carlo.
“hehehe. Clear your thoughts Kuya Carlo. Intregeeerow.” Sagot ko sa kanya na namumula na.
“Ohh siya sige. Ikamusta mo nalang ako kay Lois. Tutal sasama din yan kasi may meeting din tayo.Bye faylene.” At binaba na ni Kuya Carlo ang kabilang linya.
Napangiti lang ako kay Lois na kanina pa nakikinig sa usapan namin ni Kuya Carlo.
“Sabay na tayo Z. Daanan kita mamaya.” Sabi niya habang kinukuha ang gamit niya at aaktong lalabas na ang bahay.
“Ahh. Sige? Ala-una mo na ako daanan. 1:30 pa naman ang call time.” Sabi ko sa kanya.
Paalis na sana siya nang bigla siyang bumalik at niyakap ako sabay ngiti.
“Bye Zephyrrine!.” At pinaandar na niya ang sasakyan niya.
Namula ako grabeeee! Grabeeee!
At napatili na ang mga pinsan ko.
Nakakarindi. Sobra >.<
Tiningnan ko nalang sila at pumasok na sa kwarto para mag ayos.
Bakit kaya ako niyakap ni Lois? – gulong gulo kong tanong sa isip ko.
Ahhh ewan. Makaligo na nga.
BINABASA MO ANG
#Assumera (on going)
Teen Fiction#Assumera formerly Summer Love ** some parts are based on my personal experience pero syempre medyo may twist nang konti. ** First time ko sumubok magsulat kaya medyo hindi pa ganun ka pulido PERO effort and effort and effffffffooooooorrrrrrrtttttt...
