7. hartaanvallen en coma's

123 1 0
                                    

❤Joy❤

Zwart, alles is zwart ik zie niks ik voel niks maar ik hoor alles.
'Hoe lang is ze al in coma' vroeg de zachte stem van mijn moeder. Ik hoor dat ze heeft gehuild.

'Mevrouw wilt u alstublieft rustig blijven het is nu pas vijf dagen maar we hebben u gisteren pas gebeld omdat we niet anders konden' dat was de stem die ik de hele tijd al hoorde ,waarschijnlijk een dokter.

Ik probeer mijn ogen te openen maar dat lukt niet.

Energie, dat is wat ik nodig heb maar ik heb het niet.

Ik voel me leeg van binnen maar ik weet dat ik nog leef.

Ik vraag me af wat er is gebeurd. Ik graaf Door mijn geheugen en probeer me iets te herinneren maar ik weet niks meer.

'joy' hoor ik iemand roepen, dat was skylar dat wist ik nog.

🍀skylar🍀

Met een zucht pak ik joy haar hand vast.

In de wachtkamer was ik een wanhopige vrouw tegen gekomen, die bleek joy haar adoptiemoeder te zijn. Joy bleek geadopteerd te zijn daarom hadden haar ouders geen krachten gehad. Maar haar moeder had dit voor haar verborgen gehouden. De man waarvan ze joy hadden geadopteerd dreigde haar moeder wat aan te doen als ze het joy vertelde.
Ik luisterde naar het gepiep wat uit het apparaat kwam dat naast het bed stond. Opeens begon het apparaat harder te piepen steeds sneller.
'Joy!"joy word wakker ' ik schudde haar lichaam heen en weer totdat ik dat verschrikkelijke geluid hoorde,

een lange piep.

The Marcel acedemieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu