The Marcel acedemie

12 Ruzie?

Ik plofte neer op het bankje in de kleedkamer...

Ik zat alleen in de kleedkamer, na te denken over hoe raar Skylar zich gedroeg en waarom Kay ineens zo aardig deed. Ik was nog geen 3 weken op school en had al in het ziekenhuis gelegen. Typisch iets voor mij.

Flashback
Ik stond samen met Skylar op het veld nadat Kay en Nash waren weg gestuurd. De docent had het over je innerlijke spirit ofzo te vinden. Haar gepraat werd overstemd door een verschrikkelijk gekrijs. Mensen doken ingeklaard en grepen naar hun hoofd. Mijn ogen vonden die van Skylar. Ze keek me aan en knikte ja naar me, op dat moment had ze een elektrisch schild om ons heen gemaakt. Geconcentreerd bleef ze naar het schild kijken. ' een draak, een draak valt de school en ons aan' zei ze. ' een draak' Herhaalde ik haar onnozel. ' wat moet een draak bij onze school' zei ik verbaasd. Ik keek Skylar aan totdat ik een klap hoorde en Skylar op de grond zag liggen. 'Skylar'! Ik rende naar haar toe en merkte dat ze niet reageerde. Ik stond voor haar en de klas vormde een cirkel om Skylar heen. Omdat ik de enige was die mijn krachten nog niet had ontdekt en niet wist hoe ik ze moest gebruiken gaf de docent me een zwaard en schild. Ik had geen flauw idee hoe ik iets hiervan moest gebruiken, maar oké. De draak cirkelde boven ons rond alsof hij een specifiek iemand zocht. Ik maakte oogcontact met de draak, ik voelde hoe mijn hele lichaam verstijfde. De draak stopte met de rondjes en landde voor me op de grond. Ik hoorde geschreeuw dat ik wat moest doen maar ik kon me niet bewegen. De draak keek me gehypnotiseerd aan.
—x-x-x—
Dat was het enige wat ik nog wist van die dag, de rest heeft me bijgepraat Kay me had gered en dat Skylar meteen weer bij was gekomen. Ik zuchtte en bedacht me dat ik nog gewoon les had, ik pakte mijn tas en liep naar de volgende les.

De volgende les die ik had was geschiedenis geschiedenis heb ik nooit erg gevondengevonden omdat ik er altijd best wel goed in  geweest ben. Toen ik het lokaal in niet zag ik Skylar als zitten. Het leek alsof ze me niet eens aan durfde te kijken. Ik was verbaasd toen ik zag dat ze al naast Emma was gaan zitten omdat ik toen ik met Skyler praatte vertelde ze me altijd dat ze een pesthekel aan der had. Er was alleen nog een plaats naast Nash, ik trok mijn tas nog goed op mijn schouder en liep naar Nash toe. Ik plofte naast Nash neer. Nash vroeg "heb je soms ruzie met Skylar" ' nee' zei ik somber. ' ze wil op de een of andere manier niet meer met me praten het is al zo sinds de lunch'.