EN SEVDİĞİM YANLIŞIM | TAMAMLANDI!

• ESY ≈ 25. BÖLÜM •

• Zeynep Kozcuoğlu •

Kaşlarımı çatmış Açelyaya bakıyordum.
"Sen kendini ne sanıyorsun! Benim evimde bana nasıl silah doğrultabiliyorsun"
Açelya kahkaha attı.
"Burası sen olmasaydın Emir ile benim evim olacaktı."
Emir yanıma gelip elimi elime kenetledi.
Açelya ellerimize baktı.
"Bırakın ellerinizi"
Daha sıkı tuttum.
"Bırakmayacağız!"
"Bırakmazsanız vururum"
"Hiçbir şey yapamazsın!" silah sesiyle nefeslerimizi tuttuk. Açelya'nın elindeki silah yere düştü Açelya arkasına bakmadan kaçıp gitti.
"Herkes iyi mi?" diye bağırdı Emir ama ben konuşamıyorum. Hissettiğim acı ile kaşlarımı çattım.
"E-emir!" Emir bana baktı
Karnımın az bi üzerinden vurulmuştum.
"Emir Asena ona birşey olmasın" Ağlama başlamıştım bile ve kendimi o kadar güçsüz hissediyorum kii sanki felç gibiydim...
Emir beni hemen kucağına aldı.
"Neslihan çocuklar Kadir ile size emanet" en son Fahriye'nin sesini duydum sesler kesik kesik geliyordu. Gözlerim kapanmaya hazırdı.
"Dayan küçüğüm dayan"
"Bana... Birşey olursa... Kızımız sana emanet" yutkunmaya çalıştım ama başarısız oldum.
"Emir canım acıyor"
"Burak şu arabayı hızlı sür!"
"Yaklaş" Emir bana yaklaştı.
"Seni seviyorum"

👸👸👸👸👸👸👸👸👸👸👸👸👸👸

• Emir Kozcuoğlu •

Hastaneye geleli yarım saat olmuştu ve Zeynep şuan ameliyatta

İçeriden hemşire çıkınca önüne geçtim.
"Neyi var bebeğimiz iyi mi?"
"Beyefendi izin verin Kadın doğum uzmanını çağıracağım"
"Ama o çok küçük daha 6 aylık"
"Doğunca küvözde kalacak" hızla yanımdan uzaklaştı.
Allah'ım kızıma karıma birşey olmasın .
Omzumda hissettiğim el ile o yöne döndüm.
"İkiside iyi olacak" dedi Burak

"Umarım, umarım iyi olur"

🕒 🕒🕒🕒🕒🕒🕒🕒🕒🕒🕒🕒🕒🕒

Ameliyathaneden doktor çıkınca ayağa kalktım.

"Zeynep Hanım iyi şuan normal odaya aldık"
"Kızımız"
"O şuan küvözde henüz 6 aylık olduğu için bir süre küvözde kalacak, siz bu konuları Büşra Hanım ile konuşun o size daha iyi bilgi verir bana kalırsa Zeynep Hanım uyansın o da duysun"
"Teşekkürler" Doktor Gülümseyip yanımızdan ayrıldı hepimiz Zeynep'in odasına girdik.
"Çok şükür birşey olmadı ikisine de"
Dedi Fahriye
"O değilde bak sizin kız dayanamamış içeride kalmaya" Burak öyle deyince güldüm.
"Ben baba oldum dimi ya?"
"Aynen öyle dünyadaki en güzel duygulardan bir tanesi"
"Göreceğiz bakalım." Kapı açılınca içeriye Neslihan ve çocuklar girdi. Kadir'in kucağında Meriç ve Tuna, Neslihan'ın kucağında Derya ile Deniz
"Valla duramadık hem çocukları zaptedemedim 4 tane çocukla nasıl başa çıkacağımı bilemedim, Zeynep nasıl Asena Bahar?"
"İkiside iyi Asena Bahar küvözde" deyince gülümsedi.
"Çocukların arasında yaş farkı yok artık desenize"
"Ne güzel işte kardeş kardeş büyürler"
Zeynep gözlerini açmaya başlayınca kalkıp onun yanındaki boşluğa oturdum.
"Emir" Eğilip alnını öptüm.
"İyi misin?"
"İyiyim, Asena Bahar o nasıl?"
"O küvözde birazdan doktor gelip bize  bilgilendirecek"
"Ne yani doğdu mu?"
"Evet bizim kız sabırsız çıktı" gülünce bende güldüm.
O sırada içeriye Bayam doktor girdi.
"Annemizde uyanmış" dedi güler yüzle
"Nasılsın bakalım Zeynepcim"
"İyiyim çok şükür, kızım nasıl?"
"Asena Bahar çok iyi sadece gelişimi tam tamamlayamadığı için bir süre misafirimiz olacak"
"İyi ama değil mi?"
"İyi merak etme"
"Peki nasıl doyuracağım"
"Biz size süt sağım makinesi getireceğiz bir süre böyle yapacağız bir iki hafta sonra siz emzirirsiniz bu arada lohusa dönemindesiniz bu dönemde birazcık hassas olacaksınız"
"Peki ben Kızımı istediğim zaman görebilecek miyim?" dedi Zeynep
"Tabii ki annesi ve babası olarak en büyük hakkınız kontrollerinizi biz yapacağız yine isterseniz kızımdan ayrılmak istemiyorum derseniz misafirhanede kalabilirsiniz özel hastane olduğu için böyle ayrıcalıklar olabiliyor"
"Teşekkürler"
• Zeynep Kozcuoğlu •

Yerimde doğrulmaya çalıştığımda hissedince yüzümü buruşturdum. Fahriye yanıma gelip yardımcı oldu.
"İyi misin?"
"İyiyim iyiyim de ben Kızımı ne zaman göreceğim?"
"Bilmem"
Kapı açılınca içeriye annem ve babam girdi.
"Ay kızım nasıl iyi misin?"
"İyiyim"
"Torunumuz nasıl"
"İyi annecim çok şükür iyi"
İçeriye kucağında kızım ile hemşire girince gülümsedim.
"Asena Bahar annesini istedi bizde getirdik normalde çıkmaması lazım ama çok ağladı" dedi ve Asena tekrar ağlamaya başladı.
Hemşire hemen gelim kucağıma dikkatle bıraktı ve ağlamayı kesti. Eğilip kokusunu içime çektim.
"Allah'ım sen bana bu duyguyu yaşattın ya sana şükürler olsun" Emir yanıma gelip Asena'nın alnından öptü.
"Ne zaman çıkabiliriz biz?" diye sordu Emir hemşireye
"Birazdan doktorunuz gelecek kontrole o kesin bilgi verecektir" dedi ve odadan çıktı ardından içeriye doktor girdi.
"Nasılsınız bakalım?"
"Çok şükür"
"Emir Bey isterseniz çıkış işlemlerini halledin"
"Hemen mi çıkıyoruz?"
"Evet ama Zeynep Hanım dinlenmek zorunda ve sürekli süt yapacak besinler yemek zorunda mesela boza için"
"Biz zaten misafirhanede kalacağız kızımızı burada bırakmayız" dedim
"Biz şöyle birşey düşündük Emir Bey ile Asena da sizinle eve gidecek ama eve bir hemşire ve küvözde sizinle gelecek hem hergün göreceksiniz hemde rahat edersiniz"
"Tamam o zaman" Emir çıkıp çıkış işlemlerini halledip yanıma geldi.
Ben Asena yı sıkıca tutup arabaya bindim hemşire de arkada oturuyordu.
Hemen hemşirenin parmağına baktım tektaş yüzük vardı derin bir oh çektim.
"Canım sen evli misin?" Bana gülümseyerek baktı.
"Henüz nişanlıyım" Gülümsedim
"Ne güzel" Emir bana bakıp göz kırptı.
Asena ya baktığımda uyuyordu gülümsedim.
Artık anne olmuştum artık kendimi değil ailemi düşünmem gerekiyordu.
Emir'in telefonu çalınca bende çaktırmadan ekrana baktım.
Kaşlarımı çattım.
Kim lan bu Asu! Allahım Açelya bittim Asu başladı.
Emir aramayı reddedip yola devam etti.

➰ ➰ ➰ ➰ ➰ ➰ ➰ ➰ ➰ ➰ ➰ ➰

Eve gelince Asena Bahar'ı verdikleri küvöze yatırdık Hemşire ile birlikte ayarlayıp aşağı indik

"Bu arada ismin neydi?" dedim gülümseyerek
"Alya"
"Beni biliyorsun zaten memnun oldum bu arada senin odanda Asena'nın odasının karşısında"
"Gerek yoktu."
"Olur mu canım neyse benim işim var sen istediğini yapabilirsin"
"Tamam siz merak etmeyin"
"Sizli bizli konuşmasak" Başıyla onaylayınca önüme dönüp Emir'in yanına bahçeye çıktık sessizce arkasından yaklaştım telefon ile konuşuyordu.
"Ne var Asu! Dalga mı geçiyorsun?"
"Kimse bilmiyor" Allah'ım ne olur düşündüğüm şey olmasın!

Telefonu kapatınca arkasından beline sarıldım.
"Küçüğüm ne zaman geldin?"
"Şimdi geldim biraz hava almak istedim" Bana dönüp alnımdan öptü.
"Sen iyi misin durgun gibisin" dedim
"Şirketi aksattım ya bir kaç pürüz çıkmış" başımı salladım.
Telefonum çalınca ekrana baktım. Neslihan arıyordu

"Efendim Neslihan"

"Gelin tabii yok canım ne rahatsızlığı benimde canım sıkıldı zaten iyi oldu o zaman abimlere söyleyelim onlarda gelsin. Tamam canım görüşürüz"
Emir bana bakıyordu.
"Neslihanlar bize gelecek"
"Gelsinler gelsinler"

➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰

Neslihanlar gelince kızlarla beraber bahçeye çıktık.

"Deminden beri birşey anlatacağım deyip durdun ne oldu?" dedi Fahriye

"Ya şimdi biz hastaneden çıkınca arabaya bindik falan Emir'in telefonu çaldı Asu diye biri benim yanımda açmadı sonra eve gittik o bahçeye çıktı ben Asena yı yatırdıktan sonra arkasından çaktırmadan çıktım telefonda şöyle dedi;
Ne var Asu! Dalga mı geçiyorsun?!
Kimse bilmiyor
Dedi bu ne demek?"
"Sakın aklına kötü birşey getirme belki sandığın gibi değildir?" dedi Neslihan
"Aynen ama sen yine de işin peşini bırakma"
"Tamam"
Zil çalınca Neslihan bana baktı
"Birini mi bekliyordunuz?"
"Yoo"
Kalkıp kapıya gittim. Açtığımda karşımda esmer uzun boylu güzel bir kız vardı.
"Buyrun?"
"Ben Asu"
"Anlamadım?" dedim yutkunarak
"Kim gelmiş küçüğüm" diyerek Emir geldi
"Ben geldim Abiciğim"

SINIR :10 VOTE 5 YORUM

SINIR GEÇMEDEN BÖLÜM GELMEYECEK