• ESY ≈ 22.BÖLÜM •

1K 35 7
                                    

• Zeynep Kozcuoğlu •

"Ç-çınar!"

Yanına gittim

Kanlı canlı karşımdaydı.

"Ama sen ölmüştün?"

"Ölmedim seni bırakmazdım"

"O mektup"

"Ben yazdım"

"Niye daha önce karşıma çıkmadın"

"Senden vazgeçmek istedim ama olmadı ben hep senin yanındaydım hep seni izledim"

Burnumu çekip kollarımı Çınar'ın boynuna doladım.

"Çınar ben ölüyorum"

"Beraber ölürüz"

"Gel oturalım şöyle"

Önümdeki denize baktım.

Yutkundum.

İmkansız Aşk Bana Kader Mi

Kabul Etmek Çok Zor Böylece Biter Mi Her Şey

Aşk, Bana Keder Mi

Canımı Alıp Giderken De Yüzün Güler Mi?

 

Sevgilim Senden Ayrı Düşmeyi

Seni Başka Bir Aşkla Görmeyi

Ben De Gitmeyi Istemiyorum Ama

Yıkılmamış Hala Duvarlarım

 

Kahrolur Belki Her Gün Ağlarım

Seni Senden De Çok Seviyorum Ama

İmkansız Aşk, Imkansız Aşk

İmkansız Aşk Bana Kader Mi

 

Kabul Etmek Çok Zor Böylece Biter Mi Her Şey

Aşk, Bana Keder Mi

Canımı Alıp Giderken De Yüzün Güler Mi?

İmkansız Aşkı Gel Bir De Bana Sor

 

Sensizlik Ölümden Daha Zor

Bir Çözüm De Bulamıyorum Ben

Sevilmeden De Sevmenin Yarası

 

Gelirsin Diye Gönlümün Kapısı

Kapanmıyor Ki Anla Halimden

İmkansız Aşk, Imkansız Aşk..

Şarkıyı söylerken Çınar da eşlik etmişti.

"Neden ağlıyordun."

"Emir ile ayrıldık."

Kaşlarını çatarak bana baktı

"O seni terk mi etti?!"

"Ben sen üzülme diye hislerimi saklıyorum adam seni terk ediyor!"

"Hamileyim"

"Ne?!"

"Abimler bilmiyor sadece sen, ben, Fahriye, Emir biliyor"

"Seni bu halinle bıraktı mı yani"

EN SEVDİĞİM YANLIŞIM | TAMAMLANDI! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin